Μακρολεπιοτα η ψηλή ή Ζαρκαδισιο

μακρολεπιοτα η ψηλή ή Ζαρκαδισιο όλα τα μυστικά

Η μακρολεπιοτα η ψηλή ή Ζαρκαδισιο, είναι ένα άγριο μανιτάρι με μεγάλο καπέλο που μοιάζει με ομπρέλα. Είναι ένα συνηθισμένο είδος, διαδεδομένο σε παγκόσμιο επίπεδο, καρποφορεί σε καλά σταγγιζόμενα εδάφη. Βρίσκεται μοναχικά ή σε ομάδες σε βοσκότοπους, σε χωράφια, σε άκρες δασικών δρόμων, σε πλαγιές και μέσα σε όλων των ειδών τα δάση.

Μακρολεπιοτα η ψηλή Macrolepiota procera
Μακρολεπιοτα ή Ζαρκαδισιο
  • Φωτογραφίες
  • Περιγραφή
  • Βιότοπος
  • Εδωδιμότητα
  • Παρόμοια είδη
  • Διατήρηση (Ξήρανση ή κατάψυξη)
  • Προτάσεις συνταγής
που φυτρώνει Μακρολεπιοτα η ψηλή Macrolepiota procera
Μακρολεπιοτα σε αρχικό στάδιο, σε λιβάδι

Περιγραφή

Το καπέλο σε ένα ώριμο μανιτάρι μπορεί να φτάσει και τα 40 εκατοστά, ένα μέγεθος πραγματικά εντυπωσιακό. Το πόδι είναι ψηλό, σχετικά λεπτό και σε υφή είναι πολύ ινώδες που το καθιστά ακατάλληλο για μαγείρεμα. Η επιφάνεια του είναι καλυμμένη με ίνες που μοιάζει με ένα ψηφιδωτό σαν δέρμα φιδιού. Το ανώριμο καπέλο είναι σφαιρικό ή ωοειδής, καθώς ωριμάζει το περιθώριο σχίζεται και αφήνει ένα κινητό δακτυλίδι γύρω από το πόδι. Καθώς μεγαλώνει το καπέλο παίρνει σχήμα καμπανοειδές και τελικά επίπεδο. Η επιδερμίδα του αρχικά και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα είναι λεία, αμέσως διασπάται σε ομόκεντρες νιφάδες ή λέπια ξεκινώντας από την περιφέρεια. Οι νιφάδες είναι ελαφρά ανασηκωμένες και έχουν καστανό-σοκολατί χρώμα, στο κέντρο έχει ένα λείο δίσκο, ενώ όλο το υπόβαθρο του καπέλου έχει κρεμ χρώμα.

Τα ελάσματα είναι ελεύθερα, πολύ πυκνά, λευκά και κιτρινίζουν όσο ωριμάζει το μανιτάρι. Η σάρκα του είναι λευκή, αν τη ξύσουμε ή αν την κόψουμε δεν κοκκινίζει, έχει ένα ευχάριστο άρωμα, μάλλον μοιάζει με άρωμα φουντουκιού.

Φωτογραφίες με μακρολεπιοτα η ψηλή

Που φυτρώνει

Η μακρολεπιοτα βγαίνει κυρίως το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές, αν οι βροχές είναι καλές κυριολεκτικά πλημμυρίζει τον τόπο, «είναι πανταχού παρών» σε όλη την Ελλάδα, σε χλοώδεις περιοχές αλλά μπορεί να βρεθεί και μέσα σε δασικές εκτάσεις.

Φυτρώνει κάθε χρόνο στα ίδια πάντα μέρη. Βρίσκεται μοναχικά ή σε ομάδες σε βοσκότοπους, σε χωράφια, σε άκρες δασικών δρόμων, σε πλαγιές και μέσα σε όλων των ειδών τα δάση. Δεν βγαίνουν στην σκιά γι’ αυτό πάντα θα το βρίσκουμε σε φωτεινά σημεία, ακόμα και μέσα στο δάσος πάντα θα είναι σε κάποιο ξέφωτο. Προτιμά τα στεγνά και γόνιμα εδάφη, τα ελαφριά και λιαζόμενα, τα χώματα με όξινη χημική αντίδραση και φτωχά σε ασβέση.

καπέλο Μακρολεπιοτα η ψηλή Macrolepiota procera
Μακρολεπιοτα όταν σχίζεται το καπέλο και δημιουργείται το δακτυλίδι

Παρόμοια είδη

Το μανιτάρι μακρολεπιοτα η ψηλή είναι δύσκολο να μπερδευτεί με οποιοδήποτε άλλο, το μεγάλο μέγεθος και η φιδίσια διακόσμηση στο πόδι το κάνουν να ξεχωρίζει εύκολα

Πρέπει όμως να γνωρίζεται τα κάπως παρόμοια Chlorophyllum rhacodes, μανιτάρι που τρωγόταν ή και τρώγονται ακόμη χωρίς να προκαλούν ως επί το πλείστον προβλήματα αν και μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερικές αναταραχές σε κάποιους. Το Chlorophyllum rhacodes έχει σάρκα που γίνεται κόκκινη όταν κοπεί και το πόδι του στερείται το φιδίσιο μοτίβο.

Αυτή που φαίνεται ότι ευθύνεται για δηλητηριάσεις, όχι όμως επικίνδυνες είναι η Macrolepiota venenata που αναπτύσσεται κυρίως σε κήπους, σε πάρκα και σε γενικές γραμμές σε πλούσια εδάφη και παράγει καρποσώματα με λευκωπό καπέλο έως 20 εκ. με μεγάλα αραιά καφέ-κοκκινωπά λέπια σε σχήμα αστεριού, ψηλό υπόλευκο πόδι με μεγάλο χειλόμορφο βολβό στη βάση του και μονό δακτυλίδι και λευκή σάρκα που μεταχρωματίζεται αν κοπεί σε καφέ-κοκκινωπή.

Υπάρχει και το Chlorophyllum molybdites, τοξικό είδος που μοιάζει με τις Μακρολεπιώτες το οποίο έχει βρεθεί στη χώρα μας και είναι ταυτοποιημένο με μικροσκόπιο.

Φωτογραφίες με μανιτάρια που μοιάζουν με την μακρολεπιοτα την ψηλή

Άλλα μανιτάρια που μοιάζουν με την μακρολεπιοτα την ψηλή

Το τοξικό, Chlorophyllum brunneum, έχει πόδι με απότομη βολβώδης βάση, απλό και όχι διπλό δακτυλίδι.

Τέλος, οι επικίνδυνες Λεπιώτες = Lepiota είναι πάντα πολύ μικρότερες από την μακρολεπιοτα την ψηλή. Τα είδη όπως τα Lepiota clypeolaria, Lepiota ventriosospora και Lepiota ignivolvata μπορούν να φτάσουν σε μέγεθος τις μικρές Μακρολεπιώτες, αλλά όχι την μακρολεπιοτα την ψηλή.

Γεμιστό μανιτάρι μακρολεπιότα σνίτσελ
Συνταγή Γεμιστό μανιτάρι μακρολεπιότα σνίτσελ

Εδωδιμότητα

Η μακρολεπιότα είναι γνωστή σε όλη την χώρα με τις τοπικές ονομασίες Ζαρκαδίσιο, Αδραχτίτης, Κουκούλι, Κωνσταντάς, Αλεκάτη ή Γουργουλιάνα. Είναι ένας δημοφιλής μύκητας λόγω του μεγάλου μεγέθους του, της εποχής που καρποφορεί αφού είναι από τα πρώτα φθινοπωρινά μανιτάρια και τις ευκολίας χειρισμού του στην κουζίνα.

Μανιτάρια μακρολεπιότες γεμιστές
Συνταγή με Μανιτάρια μακρολεπιότες γεμιστές

Πως Διατηρείται η μακρολεπιότα

Όταν είναι φρέσκια και σε καλή κατάσταση μπορεί να αντέξει στο ψυγείο για δύο με τρεις μέρες. Για περισσότερο χρονικό διάστημα μπορεί να συντηρηθεί στην κατάψυξη. Η μέθοδος αυτή επιτυγχάνεται βάζοντας ανάμεσα στα καπέλα αλουμινόχαρτο για να μην κολλήσουν μεταξύ τους, όταν τις βγάλουμε, για να τις μαγειρέψουμε δεν τις αποψύχουμε αλλά τις βάζουμε κατευθείαν στο τηγάνι. Η προτεινόμενη συνταγή για αυτή την μέθοδο είναι μακρολεπιότα σνίτσελ (για να δείτε την συνταγή πατήστε εδώ).

Το πόδι είναι ινώδες και σκληρό με αποτέλεσμα να μην τρώγεται. Δεν το πετάμε, το αποξηραίνουμε το κάνουμε σκόνη (διαδικασία εδώ) και το προσθέτουμε σαν μπαχάρι σε φαγητά ή στη ζύμη μαζί με το αλεύρι όταν φτιάχνουμε πίτα ή χειροποίητα μακαρόνια.

Follow Us

Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!

Facebook
Pinterest
Twitter
Email
Click to rate this post!
[Total: 1 Average: 5]

Απάντηση