Prunus laurocerasus Δαφνοκέρασος

Το Prunus laurocerasus Δαφνοκέρασος κατάγεται από τις χώρες της νoτιοανατολικής Ευρώπης και νοτιοδυτικής Ασίας και καλλιεργείται σε κήπους, για περισσότερα από 400 χρόνια. Το όνομα δαφνοκέρασος αναφέρεται στην ομοιότητα που παρουσιάζει το φύλλωμα του, με αυτό της δάφνη (Laurus nobilis, Lauraceae), παρόλο που τα δύο φυτά ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες.

Επιστημονική ονομασία: Prunus laurocerasus L.

Συνώνυμα: Cerasus laurocerasus (L.) Dum.Cours., Cerasus laurocerasus (L.) Loisel., Laurocerasus officinalis M.Roem., Laurocerasus otinii Carrière, Laurocerasus vulgaris Carrière, Padus laurocerasus (L.) Mill., Prunus grandifolia Salisb.

Ελληνική ονομασία: Προύνος ο Λαουροκέρασος

Κοινές ονομασίες: Δαφνοκέρασος, Λαουροκέρασος, Cherry laurel, Common laurel, English laurel

Περιγραφή:

Ο δαφνοκέρασος είναι ένας αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο, της οικογένειας των Rosaceae, με ύψος 3-15 μέτρα. Μοιάζει με το Viburnum lucidum – Βιβούρνο Λουσίντουμ.

Τα φύλλα του έχουν έντονο πράσινο χρώμα, ωοειδή, είναι λεία και στιλπνά, δερμάτινα, με λεπτά οδοντωτό περιθώριο, με μήκος 5-15 εκ.. Όταν τρίβονται ή κόβονται αναδύουν μια ελαφριά μυρωδιά πικραμύγδαλου.

Τα λευκά άνθη του δαφνοκέρασου είναι μικρά, αρωματικά, φύονται σε όρθιες και κυλινδρικές ταξιανθίες, πολλά μαζί, 40-50, σε βοτρυώδεις ταξιανθίες μήκους 8-12 εκ.

Περίοδος ανθοφορίας από τον Μάρτιο έως και το Μάιο.

Ο καρπός αρχικά πράσινος στην αρχή, μωβ-μαυριδερός, γυαλιστερός, με υπόγλυκη και στυφή γεύση, κατά την ωρίμανση και εμφανίζονται στο φυτό στις αρχές του φθινοπώρου.

Εδωδιμότητα-Τοξικότητα:

Μερικές πηγές αναφέρουν ότι ο καρπός είναι δηλητηριώδης, ίσως να αναφέρονται στους άγουρους καρπούς.

Όλα τα μέρη του φυτού περιέχουν υδροκυάνιο, αυτή η τοξίνη βρίσκεται κυρίως στα φύλλα και τους σπόρους και ανιχνεύεται εύκολα από την πικρή γεύση της. Είναι συνήθως παρούσα σε πολύ μικρή ποσότητα για να κάνει οποιαδήποτε ζημιά.

Ο καρπός έχει μωβ-μαυριδερό χρώμα, έχει υπόγλυκη και στυφή γεύση και αν καταναλωθεί σε μεγάλη ποσότητα μουδιάζει το στόμα.

Είναι ένα ευρέως γνωστό φρούτο στον Πόντο, οι πρόσφυγες το έφεραν και το φύτεψαν σε περιοχές της Βορείου Ελλάδας, η γεύση του όμως παρουσιάζει διαφορές, λόγω της διαφορετικής σύστασης των εδαφών. Το χειμώνα οι Πόντιοι το τρώνε αποξηραμένο ως ξηρό καρπό, σαν σταφίδα.

Καλλιέργεια:

Ο δαφνοκέρασος είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό στις συνθήκες της χώρας μας καθώς και ανθεκτικό σε προσβολές από έντομα και ασθένειες, είναι φυτό μεγάλης ανάπτυξης, κατάλληλο και για φράχτες.

Είναι κατάλληλος θάμνος για παραθαλάσσιες περιοχές καθώς είναι ανθεκτικός στο αλάτι, στις υψηλές θερμοκρασίες και στην ξηρασία. Επιπλέον, είναι πολύ ανθεκτικό φυτό και στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, μέχρι και τους -20οC.

Έχει μέτριες απαιτήσεις σε νερό, γι΄αυτό να ποτίζεται όταν το χώμα έχει σχεδόν ξεραθεί.

Η κατάλληλη περίοδος για τη φύτευση στον κήπο ή την μεταφύτευση του είναι οι αρχές φθινοπώρου ή άνοιξης.