Laurus Nobilis Δάφνη του Απόλλωνος

Εάν μασήσουμε τους καρπούς της Laurus Nobilis Δάφνη του Απόλλωνος που έχουν γεύση υπόπικρη και δριμεία θα αισθανθούμε ζέστη και άφθονη σιελόρροια. Αυτό οφείλεται στο δαφνέλαιο.

Επιστημονική ονομασία: Laurus nobilis L.

Ελληνική ονομασία: Λάουρος ο ευγενής, Δάφνη του Απόλλωνος.

Κοινές ονομασίες: Βάγια, Βαγιά, Δαφνολιά, Φυλλάδα

Περιγραφή, Βιότοπος:

Η δάφνη είναι αειθαλές θάμνος ή μικρό δέντρο της οικογένειας των δαφνοειδών, στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυής, σε υγρές θέσεις μέσα σε ρεματιές και φαράγγια, σε ποικίλα υποστρώματα, σε υψόμετρο 150-900 μέτρα. Ο κορμός είναι λείος και γκριζωπός.

Τα φύλλα του είναι εναλλασσόμενα, ακέραια, λογχοειδή, βαθυπράσινα με μικρό μίσχο και με ελαφρά κυματοειδή μορφή, η κάτω επιφάνεια θαμπή, ανοιχτοπράσινη. Η οσμή τους είναι αρωματική και η γεύση τους είναι λίγο πικρή.

Τα άνθη βγαίνουν τον Μάρτιο έως Μάιο, είναι μικρά, κίτρινα και υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά. Τα αρσενικά και θηλυκά άνθη αναπτύσσονται σε διαφορετικά δέντρα.

Ο καρπός είναι δρύπη με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα. Το χρώμα του είναι κυανόμαυρο ή μαύρο όταν ωριμάσει, έχει σχήμα ωοειδές και μέγεθος μικρής ελιάς.
Συλλέγονται οι καρποί και τα φύλλα (χωρίς τους μίσχους).

Συστατικά: Το αιθέριο έλαιο της δάφνης, περιέχει εστέρες, μονοτερπενόλες και οξείδια. Οι καρποί περιέχουν 25% λιπαρό έλαιο και μέχρι 3% αιθέριο έλαιο ενώ τα φύλλα περιέχουν 45% κινεόλη.

Εδωδιμότητα:

Σήμερα το φυτό αυτό με τα αρωματικά φύλλα χρησιμοποιείται στη μαγειρική και στην αρωματοποιία ενώ παλιότερα το δαφνόλαδο εθεωρείτο σπουδαίο φάρμακο για τους ρευματισμούς, τα αρθριτικά και άλλες ασθένειες. Εάν μασήσουμε τους καρπούς της Δάφνης που έχουν γεύση υπόπικρη και δριμεία θα αισθανθούμε ζέστη και άφθονη σιελόρροια. Αυτό οφείλεται στο δαφνέλαιο.

Από τους καρπούς της δάφνης παράγεται το δαφνέλαιο, που έχει μορφή αλοιφής και στη συνηθισμένη θερμοκρασία είναι πράσινο.

Πρόσφατα έχει αποδειχθεί ότι η Δάφνη είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στις βλάβες που προκαλούνται στα φυτά από τους αέριους ρυπαντές και την όξινη βροχή. Φαίνεται λοιπόν ότι αξίζει τον κόπο να τη χρησιμοποιούμε στους κήπους αφού πέρα από την αειφυλλία της και το εξαιρετικό άρωμά της έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τις τραγικές συνθήκες της ατμόσφαιρας όπως τις διαμορφώσαμε στις πόλεις.

Το αιθέριο έλαιο που έχουν τα φύλλα και οι καρποί της δάφνης χρησιμοποιείται για την παρασκευή εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων. Ένα αραιό αφέψημα από αυτά χρησιμοποιείται ως παρασιτοκτόνο οργανισμών που παρασιτούν σε άλογα.

Μελισσοκομικό φυτό:

Η Δάφνη του Απόλλωνος ανθίζει μέσα Φεβρουαρίου έως και Μάιο και δίνει νέκταρ και γύρη

Θεραπευτικές ιδιότητες:

Όλα τα μέρη του φυτού της δάφνης έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες, διουρητικές, σπασμολυτικές, εφιδρωτικές, αντικαταρροϊκές, πεπτικές, χολαγωγικές.

Η εσωτερική χρήση βοηθά σε προβλήματα κολικού, δυσπεψίας, ανορεξίας, κατάρρους, βήχα και κρυολογήματα.

Η εξωτερικά χρήση βοηθά σε μώλωπες, θωρακικές λοιμώξεις, βήχα, κρυολογήματα, πιτυρίδα, στοματικά έλκη, δύσκαμπτους μύες και διάστρεμμα.
Το δαφνέλαιο χρησιμοποιείται σε εντριβές ως κατευναστικό των χρόνιων ρευματισμών και των παραλύσεων. Είναι εξαιρετικό τονωτικό των μαλλιών, ενεργοποιεί το δέρμα της κεφαλής, βοηθά στη απομάκρυνση και πρόληψη της πιτυρίδας, και δίνει τόνο και δύναμη στην τρίχα.

Τρόποι παρασκευής:

Εξωτερικά κάνουμε πλύσεις με το αφέψημα για την πιτυρίδα.
Τα θρυμματισμένα φύλλα είναι στυπτικά και μπορούν να τοποθετηθούν σε εγκαύματα και μώλωπες.

Αντενδείξεις:

Οι καρποί της δάφνης ωστόσο δεν πρέπει να τρώγονται γιατί είναι ιδιαίτερα τοξικοί. Να αποφεύγουμε να έρθουν τα χέρια μας σε επαφή με αδιάλυτα αιθέρια έλαια. Να πλένουμε τα χέρια μας μετά τη χρήση.
Το δαφνέλαιο θα πρέπει να αποφεύγεται κατά την εγκυμοσύνη, σε παιδιά, και με άτομα με υπερευαισθησία, ή με κατεστραμμένο δέρμα.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Πηγή: en.wikipedia.org/wiki