Plantago major Πεντάνευρο το μεγάλο

Plantago major Πεντάνευρο το μεγάλο

Plantago major Πεντάνευρο το μεγάλο

Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, το βότανο Plantago major Πεντάνευρο το μεγάλο, θεράπευε τις δερματικές παθήσεις. Την πρώτη χιλιετία το φυτό ήταν γνωστό σε Άραβες, Πέρσες, Έλληνες και Ρωμαίους γιατρούς.

Ο Ακιβέννας (980-1-37) στο βιβλίο του «Κανόνες της ιατρικής επιστήμης» συνιστούσε να παίρνουν φύλλα του Πεντάνευρου ως αντιαιμορραγικό μέσο στα πρηξίματα, σε χρόνια κακοήθη έλκη, φλεγμονές των ματιών, ασθένειες των νεφρών, του συκωτιού, των πνευμόνων και ρευματισμούς.

Επιστημονική ονομασία: Plantago major L.

Κοινές ονομασίες: Πεντάνευρο, Πλαντάγκο το μείζον Αρνόγλωσσο, Πλαντάγον

Κάποτε το έβαζαν μέσα στις μπότες, πριν κάνουν μακρινά ταξίδια με τα πόδια για να σκληραίνει το δέρμα των ποδιών.

Περιγραφή, Βιότοπος:

Είναι πολυετής πόα, χωρίς βλαστό και το ύψος της φτάνει τα 40 εκατοστά. Έχει φύλλα μακριά, φαρδιά, ωοειδή και συνήθως πλαγιασμένα πάνω στο έδαφος.

Τα άνθη του είναι κίτρινο-πράσινα, πυκνά, διατεταγμένα σε μακριούς στάχες, ανθίζουν από τον Απρίλιο έως και τον Οκτώβριο.

Είναι ευρύτατα εξαπλωμένο σε όλη τη χώρα, σε βοσκότοπους, σε λιβάδια, στις άκρες δρόμων, σε παρυφές και διάκενα δασών. Συλλέγονται τα φύλλα κατά την περίοδο της ανθοφορίας, αποξηραίνονται όσο το δυνατό πιο γρήγορα.

Το Plantago major subsp major L. έχει φύλλα με 5-9 νεύρα και το Plantago major subsp. intermedia (Gilib.) Lange φύλλα με 3-5 νεύρα.

Plantago major Πεντάνευρο το μεγάλο
Plantago lanceolata αριστερά & Plantago major δεξιά

Εδωδιμότητα:

Τα φρέσκα φύλλα του χρησιμοποιούνται στις σαλάτες.

Έχει τα ίδια συστατικά με το Πλαντάγκο το λογχοειδές – Plantago lanceolata αλλά σε μικρότερες συγκεντρώσεις.

Περιέχει γλυκοσίδια με κύριο συστατικό την αουκουμπίνη η οποία διεγείρει την αποβολή του ουρικού οξέος από τα νεφρά, επίσης βιταμίνη C, K, Ρ, ασκορβικό οξύ, κάλιο, σίδηρο, και καροτίνη.

Το Πλαντάγκο το μεσαίο – Plantago media έχει πιο μακριά στάχυα, με απαλό λιλά χρώμα και υπέροχο άρωμα.

Θεραπευτικές ιδιότητες:

Τα ξερά ή φρέσκα φύλλα σε μορφή εγχύματος ή αφεψήματος έχουν διουρητικές, αποχρεμπτικές, τονωτικές, βακτηριοκτόνες και αντικαταρροϊκές ιδιότητες.
Είναι ιδανικό για το βήχα και την ήπια βρογχίτιδα.
Τα λειωμένα φύλλα αν τοποθετηθούν εξωτερικά είναι επουλωτικά για πληγές και τα γδαρσίματα, ενώ το τρίψιμο των φύλλων σε τσιμπήματα ή δαγκώματα εντόμων σταματά τη φαγούρα.

Τρόποι παρασκευής:

Ως έγχυμα σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό ρίχνουμε 2 κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο για 10 λεπτά, σουρώνουμε και το πίνουμε τρεις φορές την ημέρα.

Αντενδείξεις:

Δεν αναφέρονται παρενέργειες.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός:

Πολλαπλασιάζετε με σπόρο ή με διαίρεση την Άνοιξη, έχει μεγάλη αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες, μπορεί να αναπτυχθεί σε όλα τα εδάφη και σχηματίζει εντυπωσιακές μπορντούρες σε κήπους.

Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!

Facebook
Pinterest
Twitter
Email

Follow Us

Click to rate this post!
[Total: 3 Average: 4.3]