Suillus granulatus Σουίλος ο κοκκώδης
Suillus granulatus Σουίλος ο κοκκώδης
Το κοινό, εδώδιμο εφόσον του αφαιρέσουμε την δύσπεπτη επιδερμίδα του, Suillus granulatus, καρποφορεί καλοκαίρι, φθινόπωρο και τους πρώτους μήνες του χειμώνα, σε μεγάλες ομάδες σε ορεινά και παραθαλάσσια πευκοδάση.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Boletales
Family (Οικογένεια): Suillaceae
Genus (Γένος) : Suillus
Species (Είδος) : S. granulatus
Επιστημονική ονομασία: Suillus granulatus (L.) Roussel (1796)
Συνώνυμα: Boletus granulatus L. (1753)
Ελληνική ονομασία: Σουίλος ο κοκκώδης
Περιγραφή:
Το καπέλο του Suillus granulatus έχει διάμετρο 4-10 εκατοστά, το σχήμα του είναι αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό, σχεδόν επίπεδο στην ωριμότητα, έντονα κολλώδη σε υγρό καιρό, το χρώμα του είναι καφέ-κιτρινωπό, καφέ-πορτοκαλί.
Οι πόροι και οι σωλήνες έχουν χρώμα αρχικά κρεμ και στη συνέχεια κίτρινο του λεμονιού, εγκρίνουν λευκές γαλακτώδεις σταγόνες στη νεαρή ηλικία που σκουραίνουν καθώς στεγνώνουν.
Το πόδι έχει ύψος 5-8 και πάχος 1-2,5 εκατοστά, είναι κυλινδρικό, κοκκώδης στη κορυφή, έχει χρώμα λευκό-κιτρινωπό και εγκρίνει λευκές γαλακτώδεις σταγόνες που όταν στεγνώσουν σκληραίνουν και φαίνονται σαν καφετιά στίγματα.
Η σάρκα του έχει λευκό-κιτρινωπό χρώμα και δεν μεταχρωματίζεται μετά από κοπή, ευχάριστη οσμή και ήπια γεύση.
Το αποτύπωμα των σπόρων του έχει χρώμα καφέ-πορτοκαλί.
Ομοιότητες:
Το κοινό, εδώδιμο χαμηλής γαστρονομικής αξίας, Suillus mediterraneensis έχει κίτρινη σάρκα.
Το κοινό, εδώδιμο χαμηλής γαστρονομικής αξίας, Suillus collinitus, έχει πολύ διακριτικό ρόδινο μυκήλιο στη βάση του ποδιού, συνήθως πιο σκούρο καφέ καπέλο με ενσωματωμένες ακτινωτές ραβδώσεις.
Το συχνό, εδώδιμο χαμηλής γαστρονομικής αξίας, Suillus luteus, που όμως έχει εμφανές δακτυλίδι στο πόδι και υπόλευκη σάρκα.
Σχόλια:
Μονό στο γένος Suillus το καπέλο ξεφλουδίζει πολύ εύκολα, η επιδερμίδα είναι πολύ γλοιώδες λεία και γυαλιστερή, δύσπεπτη με αποτέλεσμα να προκαλεί γαστρεντερικά προβλήματα σε κάποιους ανθρώπους, γι αυτό πάντα την αφαιρούμε.
Το συγκεκριμένο είδος αναγνωρίζεται πολύ εύκολα γιατί είναι το μόνο που παράγει λευκό γαλακτώδες υγρό.
Συντήρηση, Μαγείρεμα:
Παρά το γεγονός ότι θεωρούνται φαγώσιμα δεν είναι και από τα καλυτέρα των βωλιτών. Σκουληκιάζουν πολύ εύκολα και γι αυτό συλλέγουμε μόνο τα νεαρά καρποσώματα.
Τα αποξηραίνουμε και τα κάνουμε σκόνη, την οποία τη χρησιμοποιούμε σαν μπαχάρι κυρίως σε ριζότο, σούπες, κρέατα, ομελέτες, κάποιοι την χρησιμοποιούν και σε λαδερά φαγητά.
Πηγή:
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
