Pleurotus eryngii var. ferulae

Το καπέλο του έχει διάμετρο από 4-15 εκατοστά, το σχήμα του είναι μεταβλητό συνήθως είναι αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό αργότερα σχεδόν επίπεδο και τελικά χωνιόμορφο με ελαφρά γυριστή περίμετρο που παραμένει και στα ώριμα καρποσώματα, με ή χωρίς αυλακώσεις. Έχει χρώμα συνήθως γκρίζο-καφετί, σκούρο καφέ και πιο σπάνια ανοικτό-κρεμ έως λευκωπό, είναι λείο ή ελαφρά χνουδωτό, συχνά με ακτινωτά διατεταγμένες, ενσωματωμένες σκουρόχρωμες ίνες.

Τα ελάσματα είναι αρκετά κατερχόμενα, σχηματίζουν δίχτυ στο πόδι, αναστομωμένα, αρχικά λευκά, με γκριζωπούς τόνους στην ωριμότητα.

Το πόδι είναι συνήθως έκκεντρο, μερικές φορές κυρτό, με μυκήλιο στη βάση, αρχικά λευκό και ωχρό-γκριζωπό κατά την ωριμότητα.

Η σάρκα είναι λευκή, σκληρή, με ευχάριστη οσμή και γλυκιά γεύση, θυμίζει την οσμή του πλευρώτους του εμπορίου- Pleurotus ostreatus.

Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα λευκό.

Το συχνό κατά τόπους, Pleurotus eryngii var. ferulae Πλευρώτους της φερούλας, καρποφορεί σχεδόν όλο το χρόνο κυρίως όμως στο τέλος του φθινόπωρου και τους πρώτους μήνες του χειμώνα, μοναχικά ή σε ομάδες, παρασιτικά στις ρίζες περσινού και ξεραμένου φυτού φέρουλας – Ferula communis, σε λιβάδια, αγρούς και σε βοσκοτόπια.

εξαιρετικά νόστιμο, καταναλώνεται με τους ίδιους τρόπους που μαγειρεύονται τα πλευρώτους του εμπορείου και τα Pleurotus Eryngii – μανιτάρι του γαϊδουράγκαθου.

Το μανιτάρι Πλευρώτους της φερούλας είναι εύκολο στην ταυτοποίηση και άρα σχετικά ακίνδυνο.

Δύσκολα συγχέεται με το Paxillus involutus που καρποφορεί το φθινόπωρο, αλλά τα ελάσματα του όταν πιεστούν σκουραίνουν σαν μπάλωμα και η σάρκα του αν κοπεί κοκκινίζει.