Ferula Communis Άρτηκας Φέρουλα η κοινή
Επειδή οι ξεροί βλαστοί του φυτού Ferula Communis Άρτηκας Φέρουλα η κοινή ήταν αρκετά ανθεκτικοί για να χρησιμοποιηθούν ως μπαστούνια αλλά δεν μπορούσαν να βλάψουν κάποιο άνθρωπο, ο Διόνυσος είχε διατάξει όσοι πίνουν κρασί να έχουν μόνο μπαστούνια από νάρθηκα. Ανήκει, μαζί με 60 περίπου άλλα είδη που φυτρώνουν στις παραμεσόγειες περιοχές και στη Δ. Ασία, στης οικογένεια των Apiaceae, στην ίδια δηλαδή οικογένεια με το Σέλινο, το Γλυκάνισο, το Μαϊντανό και τον Άνηθο με τον οποίο μοιάζουν πολύ. Όλα τα είδη του γένους είναι αρωματικά και μερικά χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική.
Επιστημονική ονομασία: Ferula communis L.
Συνώνυμα: Ferula nodiflora
Ελληνική ονομασία: Νάρθηξ ο κοινός
Κοινές ονομασίες: Νάρθηκας, Φερούλα η ασαφέτιδα, Άρτηκας
Περιγραφή:
Ο Νάρθηκας είναι ένα πολυετές, ποώδες φυτό με χοντρό διακλαδιζόμενο βλαστό, παχύ και γραμμωτό και με γερή ρίζα που μπορεί να φτάσει μέχρι και 3 μέτρα ύψος.
Τα φύλλα του είναι μαλακά, σύνθετα, λεπτά, πολυσχιδή με γραμμοειδή φυλλάρια και θυμίζουν αυτά του άνηθου. Τα κατώτερα με ποδίσκο κυλινδρικό, τα ανώτερα με μεγάλο μεμβρανώδη κολεό.
Τα ερμαφρόδιτα άνθη του σε σκιάδια, είναι μικρά και κίτρινα, με πέντε πέταλα, το κεντρικό σκιάδιο φέρει 20-40 ακτίνες. Εμφανίζονται σε μεγάλες ταξιανθίες στην κορυφή των βλαστών από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο. Φυτρώνει σε πεδινά μέρη και κατά μήκος των δρόμων, προτιμά εδάφη με καλή αποστράγγιξη και αντέχει σε συνθήκες ξηρασίας.
Είναι φυτό δηλητηριώδες και τα ζώα αποφεύγουν να το βόσκουν.
Συστατικά
Το κύριο συστατικό είναι το μυρκένιο και ακολουθεί το α-πινένιο και το β-φυλλανδρένιο
Επίσης:
Τον χειμώνα αναπτύσσεται στην βάση των ξερών βλαστών του ένα είδος πολύ νόστιμων μανιταριών, οι Αρτηκίτες «Pleurotus fuscus var. ferulae», που πολλές φορές παίρνουν μεγάλες διαστάσεις.
Το φυτό αυτό είναι ο “νάρθηξ” των αρχαίων Ελλήνων. Κατά τη Μυθολογία στο βλαστό του φυτού αυτού έκρυψε ο Προμηθέας το “ιερόν πυρ” όταν το έκλεψε από τον Όλυμπο και τους Θεούς για να το φέρει στους κοινούς θνητούς.
Ο νάρθηκας ήταν αφιερωμένος κατά την αρχαιότητα στον Διόνυσο και χρησιμοποιούταν στις τελετές επειδή ήταν ελαφριοί για να φτιάξουν τους θυρσούς.
Θεραπευτικές ιδιότητες:
Ο Νάρθηκας είναι ένα φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό αλλά και δηλητηριώδης. Είναι τοξικά όλα τα μέρη του φυτού.
Το φυτό χρησιμοποιούταν στην αρχαία Ελλάδα εξαιτίας της ευλυγισίας, του μαλακού εσωτερικού του και της αντοχής του ώστε να σταθεροποιούν κατάγματα των άκρων. Οι αρχαίοι άνοιγαν τον βλαστό και με αυτόν περιέβαλαν το άκρο που είχε υποστεί κάταγμα. Γι’ αυτό το λόγο σήμερα το προστατευτικό των σπασμένων άκρων εκτός από γύψος λέγεται και νάρθηκας.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Πηγή: en.wikipedia.org/wiki
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
