Morchella vulgaris Μορχέλλα η κοινή
Τις βρίσκουμε την Άνοιξη σε χορτώδεις θέσεις, σε δάση πλατύφυλλων ή σε μικτά δάση, σε άκρες δασικών δρόμων και σε σημεία που λιμνάζουν νερά μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Ascomycota
Class (Ομοταξία) : Pezizomycetes
Order (Τάξη) : Pezizales
Family (Οικογένεια): Morchellaceae
Genus (Γένος) : Morchella
Species (Είδος) : M. vulgaris
Επιστημονική ονομασία: Morchella vulgaris (Pers.) Gray (1821)
Συνώνυμα: Morchella esculenta var. vulgaris, Morchella conica
Ελληνική ονομασία: Μορχέλλα η κοινή
Κοινές Ονομασίες: Μουρτσέκι
Περιγραφή:
Ένα από τα πιο νόστιμα και περιζήτητα μανιτάρια στη γαλλική κουζίνα και όχι μόνο, με πολύ ακριβή τιμή, είναι βρώσιμο, εξαιρετικά νόστιμο ύστερα όμως από καλό μαγείρεμα. Εύκολο μανιτάρι στην αναγνώριση του, λόγω της ασυνήθιστης εμφάνισης του.
Το αρκετά συχνό, Morchella vulgaris, από τα πρώτα μανιτάρια που βγαίνουν μετά το χειμώνα, καρποφορεί την άνοιξη, μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες, αγαπούν τις χορτώδεις θέσεις, τα δάση πλατύφυλλων, τα μικτά δάση, τις άκρες δασικών δρόμων και τα σημεία που λιμνάζουν νερά.
Το κεφάλι έχει σχήμα κηρήθρας και είναι μεταβλητό από ακανόνιστα σφαιρικό έως σχεδόν κωνικό με ύψος που μερικές φορές να φτάσει και τα 10 και διάμετρο τα 6 εκατοστά. Έχει χρώμα ανοικτό ή σκούρο γκρι-καφέ και με την ηλικία πιο ξεθωριασμένες τις άκρες των νευρώσεων, των βαθιών, στενών κυψελών, σε ωχρές, κρεμ-κιτρινωπές αποχρώσεις.
Το πόδι της έχει ύψος έως 6 εκατοστά, έχει χρώμα υπόλευκο, καλυμμένο με ψιλούς λευκούς κόκκους και με διογκωμένη βάση.
Η σάρκα της είναι κηρώδη, εύθραυστη με ευχάριστη οσμή.
Το αποτύπωμα των σπόρων είναι λευκό.
Κόβοντας το μανιτάρι στη μέση, βλέπουμε ότι είναι κούφιο και δεν υπάρχουν αυλάκια ή κοίλοι θάλαμοι όπως στο τοξικό Gyromitra esculenta.
Πηγή: http://www.fungipedia.org, Photography Wikimedia Commons, Mars 2002 Date 18:57, 14 January 2014 & 20:57, 14 sausė 2014
Ομοιότητες:
Προσοχή Μοιάζει με το τοξικό Gyromitra esculenta που όταν κοπεί η σάρκα του εσωτερικά υπάρχουν ενώσεις, αυλάκια και αρκετούς κοίλους θαλάμους σε αντίθεση με τις μορχέλες που είναι κούφιες.
Σχόλια:
Οι μορχέλες συγκαταλέγονται ανάμεσα στα είδη μανιταριών που, όπως οι βωλίτες, οι κανθαρίσκοι, περιέχουν σε υπολογίσιμη ποσότητα την αντιρραχιτική βιταμίνη D, που σπανίζει στα πράσινα φυτά.
Τα 100 γραμ. φρέσκες μορχέλες περιέχουν: 90 γρ. νερό, 3,3 γρ αζωτούχες ενώσεις, 0,4 γρ., λίπη 4,5 γρ. υδατάνθρακες, 0,84 γρ. ίνες, 1 γρ. άλατα και δίνουν 25 θερμίδες.
Μαγείρεμα:
Ο καθαρισμός της μορχέλας είναι πολύ εύκολος, με ένα πινέλο τις καθαρίζουμε εξωτερικά για να απομακρυνθούν τυχόν σκόνες και σκουπίδια που βρίσκονται στο εσωτερικό των κελιά του καπέλου της και μετά τις κόβουμε στη μέση για να ελέγξουμε αν υπάρχουν μυρμήγκια.
Αν τις μαζέψουμε από καμένο δάσος, ακολουθούμε την παραπάνω διαδικασία και μετά τις μουλιάζουμε για 30 λεπτά σε αλατόνερο, τις ξεπλένουμε με τρεχούμενο νερό, τις σκουπίζουμε με απορροφητικό χαρτί για να φύγουν τα πολλά υγρά και τις μαγειρεύουμε.
Το μαγείρεμα τις μορχέλας πρέπει να είναι αρκετό για να καταστραφούν οι τοξίνες που προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές.
Έχουν έντονο άρωμα που τις καθιστά κατάλληλες για αρωματικές σάλτσες και πιάτα ζυμαρικών.
Τρώγονται γεμιστές με τυριά και πατάτες στο φούρνο, τηγανιτές με βούτυρο σε ομελέτα, ταιριάζουν πολύ με κρέμα γάλακτος, συνοδεύουν άριστα ψάρι, ριζότο, λαζάνια, σε σούπες, σάλτσες, σε πιάτα με κοτόπουλο, με χοιρινό, φρικασέ, σε τάρτες ή πίτες.
Συντήρηση:
Σπάνια τις συναντάμε σκουληκοφαγωμένες, πιο συχνά βρίσκουμε έντομα ή μυρμήγκια στο εσωτερικό κούφιο σώμα της.
Συντηρούνται άψογα τα νεαρά καρποσώματα αποξηραμένες για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να χάσουν τις οργανοληπτικές ιδιότητες.
Οδηγός Ταυτοποίησης
Το κεφάλι έχει σχήμα κηρήθρας και είναι μεταβλητό από ακανόνιστα σφαιρικό έως σχεδόν κωνικό με ύψος που μερικές φορές να φτάσει και τα 10 και διάμετρο τα 6 εκατοστά. Έχει χρώμα ανοικτό ή σκούρο γκρι-καφέ και με την ηλικία πιο ξεθωριασμένες τις άκρες των νευρώσεων, των βαθιών, στενών κυψελών, σε ωχρές, κρεμ-κιτρινωπές αποχρώσεις.
Το πόδι της έχει ύψος έως 6 εκατοστά, έχει χρώμα υπόλευκο, καλυμμένο με ψιλούς λευκούς κόκκους και με διογκωμένη βάση.
Η σάρκα της είναι κηρώδη, εύθραυστη με ευχάριστη οσμή.
Έχει χρώμα λευκό.
Το αρκετά συχνό, Morchella vulgaris, από τα πρώτα μανιτάρια που βγαίνουν μετά το χειμώνα, καρποφορεί την άνοιξη, μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες, αγαπούν τις χορτώδεις θέσεις, τα δάση πλατύφυλλων, τα μικτά δάση, τις άκρες δασικών δρόμων και τα σημεία που λιμνάζουν νερά.
Ένα από τα πιο νόστιμα και περιζήτητα μανιτάρια, με πολύ ακριβή τιμή, είναι βρώσιμο, εξαιρετικά νόστιμο ύστερα όμως από καλό μαγείρεμα.
Εύκολο μανιτάρι στην αναγνώριση του, λόγω της ασυνήθιστης εμφάνισης του.
Προσοχή Μοιάζει με το τοξικό Gyromitra esculenta που όταν κοπεί η σάρκα του εσωτερικά υπάρχουν ενώσεις, αυλάκια και αρκετούς κοίλους θαλάμους σε αντίθεση με τις μορχέλες που είναι κούφιες.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
