Pinus brutia Τραχεία πεύκη

Το Pinus brutia Τραχεία πεύκη είναι συγγενικό είδος με την Χαλέπιο πεύκη, γι’ αυτό το λόγο κάποιοι ερευνητές την θεωρούν υποείδος της, αν και θεωρείται ξεχωριστό είδος. Είναι κατά μέσο όρο ψηλότερο από τη Χαλέπιο και μπορεί να φτάσει τα 35 μέτρα σε ύψος και έχει τραχύτερο και πιο ευθυτενή καστανοκόκκινο κορμό. Οι βελόνες της είναι μακρύτερες με ελαφρώς πιο σκούρο πράσινο χρώμα και πιο αδρές στην αφή. Οι κώνοι του επίσης δεν έχουν καθόλου ή έχουν πολύ μικρό ποδίσκο και μεγαλύτερα σπέρματα.

Επιστημονική ονομασία: Pinus brutia Ten. 1811

Συνώνυμα: Pinus halepensis subsp. brutia (Ten.) Holmboe

Κοινή ονομασία: Θασίτικο πεύκο, Το πεύκο της Θάσου, Αγριόπευκο, Τούρκικο πεύκο, Καλαβρέζικο πεύκο, Κόκκινο πεύκο.

Περιγραφή, Βιότοπος:

Η Τραχεία πεύκη είναι κωνοφόρο, αειθαλές, μόνοικο δένδρο της οικογένειας Pinaceae, έχει ύψος που φτάνει έως 35 μέτρα, με καστανό-κόκκινο φλοιό με βαθιές επιμήκεις σχισμές. Έχει πυκνή κόμη κωνική σε νεαρή ηλικία, ενώ σε μεγάλη ηλικία πλατιά και ακανόνιστη. Ο κορμός είναι περισσότερο ευθυτενή από αυτό της χαλέπιας πεύκης, οι ωοειδείς οφθαλμοί δεν έχουν ρητίνη.

Τα φύλλα του Θασίτικου πεύκου είναι βελόνες σκούρο-πράσινες, φύονται ανά δύο, έχουν μήκος 12-22 εκατοστά, τραχιές, με έντονα οδοντωτές παρυφές.

Είναι δέντρο μονόικο με αρσενικά άνθη ίουλοι, κίτρινου χρώματος ενώ τα θηλυκά είναι κωνίσκοι κόκκινοι χωρίς ή με πολύ μικρό ποδίσκο, σχεδόν κάθετα, ανά 2-3 στα κλαδιά. Περίοδος ανθοφορίας από Μάρτιο – Μάιο.

Οι κώνοι, τα κουκουνάρια, έχουν μήκος 5-12 εκατοστά, ωοειδείς σχήματος, ωριμάζουν από τον Οκτώβριο έως και τον Δεκέμβριο, το δεύτερο έτος μετά την επικονίαση και ανοίγουν το επόμενο καλοκαίρι. Τα σπέρματα είναι κιτρινωπά, με ωοειδές πτερύγιο.

Η Τραχεία πεύκη απαντάται στη νότια και ανατολική Μεσόγειο και στην δυτική Ασία, σε υψόμετρο 0 – 1200 μέτρα. Στην χώρα μας η Τραχεία πεύκη απαντάται στην Θράκη, στη Σαμοθράκη, στη Θάσο, στην Χαλκιδική, στην Χίο, στη Λέσβο, στην Σάμο, στην Ικαρία στην Κρήτη και στην Ρόδο.

Τα είδη της οκογένειας Pinus που απαντούν στην Ελλάδα είναι τα Pinus sylvestris, Pinus heldreichii, Pinus halepensis, Pinus brutia, Pinus pinea, Pinus nigra και Pinus peuce ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη εμφανίζονται επιπλέον τα είδη Pinus pinaster, Pinus mugo, Pinus uncinata και Pinus cembra.

Το μέλι της μαύρης Τραχείας πεύκης, Μελισσοκομικό δέντρο:

Το πεύκο αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά φυτά για τη μελισσοκομία, καθώς είναι μία σπουδαία πηγή στη χώρα μας. Το μέλι του πεύκου είναι ζαχαρώδης έκκριση ενός παράσιτου (του γνωστού εντόμου Marchallina hellenica) που ζει από τους χυμούς του δέντρου και φωλιάζει στις ρωγμές του φλοιού. Η μελιτώδης αυτή έκκριση πραγματοποιείται 2 φορές το χρόνο: Την άνοιξη και το φθινόπωρο. Όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές, οι μέλισσες μαζεύουν άφθονο μέλι, του οποίου γίνεται τρύγος σε πολλά μέρη. Κάποιες περιοχές της Ελλάδας μάλιστα έχουν ως μοναδική πηγή σοδειάς τα πεύκα.

Πηγή: www.botany.gr, Κοράκης Γ. 2015. Δασική Βοτανική -Αυτοφυή Δέντρα και Θάμνοι της Ελλάδας. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα. 620 σελ.