Suillus bellinii

Το συχνό, εδώδιμο εφόσον του αφαιρέσουμε την δύσπεπτη επιδερμίδα του Suillus bellinii, καρποφορεί καλοκαίρι, φθινόπωρο και τους πρώτους μήνες του χειμώνα, σε μεγάλες ομάδες σε μεσογειακά πευκοδάση (Pinus halepensis, Pinus pinea, Pinus radiata).

Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Boletales
Family (Οικογένεια): Suillaceae
Genus (Γένος) : Suillus
Species (Είδος) : S. bellinii

Επιστημονική ονομασία: Suillus bellinii (Inzenga) Watling (1967)

Συνώνυμα: Boletus bellinii Inzenga (1879), Ixocomus bellinii (Inzenga) Maire (1933), Rostkovites bellinii (Inzenga) Reichert (1940)

Περιγραφή:

Το καπέλο του Suillus bellinii έχει διάμετρο από 6-10 εκατοστά, το σχήμα του είναι αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό, σχεδόν επίπεδο στην ωριμότητα, πολύ κολλώδες σε υγρό καιρό και η επιδερμίδα του ξεφλουδίζει εύκολα. Έχει αρχικά υπόλευκο χρώμα και στη συνέχεια καφετί με λευκωπές αποχρώσεις στην περιφέρεια.

Οι σωλήνες κίτρινοι αρχικά, λαδό-κιτρινωποί αργότερα, οι πόροι έχουν χρώμα αρχικά υπόλευκο και στη συνέχεια λαδό-κιτρινωπό.

Το πόδι είναι κυλινδρικό, μικρό σε ύψος 3-6 και πάχος 1,5-3 εκατοστά, κίτρινο στη κορυφή, υπόλευκο το υπόλοιπο και διακοσμημένο με κοκκινωπές κηλίδες σε όλο το μήκος του.

Η σάρκα είναι υπόλευκη, λευκό-κιτρινωπή κάτω από τους σωλήνες, δεν μεταχρωματίζεται μετά από κοπή, με αδύνατη ευχάριστη οσμή και με γλυκιά γεύση.

Το αποτύπωμα των σπόρων έχει ωχρό-καφετί χρώμα.

Ομοιότητες:

Το κοινό, εδώδιμο χαμηλής γαστρονομικής αξίας, Suillus collinitus, έχει ενσωματωμένες σκούρες ακτινωτές ίνες στο σκούρο καφέ καπέλο, κίτρινη σάρκα και ρόδινο μυκήλιο στη βάση του ποδιού του.

Το κοινό, εδώδιμο χαμηλής γαστρονομικής αξίας, Suillus mediterraneensis, δεν έχει λευκωπές αποχρώσεις στο καπέλο και έχει έντονα κίτρινη σάρκα.

Σχόλια:

Το Suillus bellinii είναι εδώδιμο μανιτάρι χαμηλής γαστρονομικής αξίας, είναι όμως το πιο νόστιμο του γένους. Τα πολύ μικρά δείγματα είναι αποδεκτά εφόσον τους αφαιρέσουμε την δύσπεπτη επιδερμίδα του καπέλου που μπορεί να έχει καθαρτική δράση.

Μονό στο γένος Suillus το καπέλο ξεφλουδίζει πολύ εύκολα, η επιδερμίδα είναι πολύ γλοιώδες λεία και γυαλιστερή, δύσπεπτη με αποτέλεσμα να προκαλεί γαστρεντερικά προβλήματα σε κάποιους ανθρώπους, γι αυτό πάντα την αφαιρούμε.

Παρά το γεγονός ότι θεωρούνται φαγώσιμα δεν είναι και από τα καλύτερα των βωλιτών. Σκουληκιάζουν πολύ εύκολα και γι αυτό συλλέγουμε μόνο τα νεαρά καρποσώματα.

Συντήρηση, Μαγείρεμα:

Τα αποξηραίνουμε και τα κάνουμε σκόνη, την οποία τη χρησιμοποιούμε σαν μπαχάρι κυρίως σε ριζότο, σούπες, κρέατα, ομελέτες, κάποιοι την χρησιμοποιούν και σε λαδερά φαγητά.

Πηγή: