Clitocybe gibba
Το συχνό, Clitocybe gibba είναι ένα εδώδιμο εξαιρετικά νόστιμο είδος, από το οποίο τρώγεται μόνο το καπέλο, καρποφορεί καλοκαίρι, φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα, σε πλούσιο χούμο, σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων ειδών, συνήθως σε μεγάλες ομάδες, σχηματίζοντας μεγάλα τόξα.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Tricholomataceae
Genus (Γένος) : Clitocybe
Species (Είδος) : C. gibba
Επιστημονική ονομασία: Infundibulicybe gibba (Pers.) Harmaja
Συνώνυμα: Clitocybe gibba (Pers.: Fr.) Kummer, Clitocybe infunbiduliformis (Schaeff:. Fr.) Quel., Agaricus gibbus Pers. , Agaricus gibbus var. membranaceus Fr. , Agaricus infundibuliformis Schaeff. , Clitocybe infundibuliformis var. membranacea ( Fr .) Massee, Omphalia gibba ( Pers. ) Gray.
Περιγραφή:
Το καπέλο του Clitocybe gibba έχει διάμετρο από 3-8 εκατοστά, επιδερμίδα αρχικά μεταξένια, λεία αργότερα, συχνά με κυματιστή περίμετρο στην ωριμότητα. Το σχήμα του είναι χωνιόμορφο με ελαφρά βυθισμένο κέντρο, συχνά με μικρή θηλή, έχει χρώμα ωχρό, ανοικτό-καφέ, κρεμ-καφέ και μερικές φορές με ρόδινες αποχρώσεις.
Τα ελάσματα του είναι πλατιά, διχαλωτά, πολύ κατερχόμενα, έχουν λευκό χρώμα αρχικά και υπόλευκο-κρεμ αργότερα.
Το πόδι του έχει ύψος 2-7 και 0,5-1 εκατοστά, είναι λεπτό, κυλινδρικό, με ινίδια, ίδιου χρώματος με το καπέλο, με λευκό μυκήλιο και ελαφρά διογκωμένο στη βάση του.
Η σάρκα του είναι λευκή, ινώδες στο πόδι και ελαστική στο καπέλο, έχει αρωματική οσμή πικραμύγδαλου η οποία είναι πιο έντονη στα υγρά δείγματα και χωρίς χαρακτηριστική γεύση.
Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα λευκό-κρεμ.
Ομοιότητες:
Το κοινό, μη εδώδιμο, Clitocybe costata, με πιο σκουρόχρωμο καπέλο, συχνά με αυλακωτή περιφέρεια και δεν έχει ποτέ ύβο.
Συχνά συγχέεται με το κοινό, εδώδιμο, Lepista flaccida, που παράγει κατά μέσο όρο καρποσώματα με ωχρό-πορτοκαλί, κόκκινο-πορτοκαλί καπέλο, ωχρό-πορτοκαλί ελάσματα και έχει πιο ελαστική σάρκα με ξινή οσμή.
Το μάλλον συχνό, εδώδιμο, νόστιμο, Clitopilus prunulus, έχει εύθραυστη σάρκα με έντονη οσμή αλεύρου που θυμίζει ζύμη ψωμιού και τα ελάσματα όταν είναι ώριμα έχουν ρόδινο χρώμα.
Το κοινό, εδώδιμο, νόστιμο, Infundibulicybe geotropa, παράγει καρποσώματα με μεγαλύτερο μέγεθος.
Το όχι συχνό, εδώδιμο, Infundibulicybe gigas, παράγει επίσης καρποσώματα με μεγαλύτερο μέγεθος.
Οι άπειροι συλλέκτες προσοχή με το διαδεδομένο, τοξικό, Clitocybe rivulosa = Clitocybe dealbata, που καρποφορεί σε λιβάδια, άκρες δρόμων, σε ξέφωτα δασών και παράγει καρποσώματα με μικρό λευκό-γκριζωπό καπέλο έως 5 εκατοστα και σάρκα με ήπια οσμή μανιταριού.
Μαγείρεμα:
Είναι ένα νόστιμο μανιτάρι, τα νεαρά και φρέσκα χρησιμοποιούνται τηγανητά με κρεμμύδια ή και με σκόρδο, τα ώριμα μανιτάρια σε συνταγές με ριζότο, με λαζάνια, σε σούπες, σάλτσες, σε πιάτα με κοτόπουλο, με χοιρινό, φρικασέ, σε τάρτες ή πίτες.
Συντήρηση:
Ένα από τα άγρια μανιτάρια που είναι κατάλληλο για αποξήρανση και για συντήρηση σε λάδι ή σε τουρσί. Το πόδι το αποξηραίνουμε και το κάνουμε σκόνη.
Πηγή: it.wikipedia.org, www.first-nature.com, Photography Wikimedia Commons, Author Strobilomyces Date 20:29, 20 August 2006 & Photography Wikimedia Commons, Author Selso Date 07:09, 5 June 2013
Οδηγός Ταυτοποίησης
Το καπέλο του Clitocybe gibba έχει διάμετρο από 3-8 εκατοστά, επιδερμίδα αρχικά μεταξένια, λεία αργότερα, συχνά με κυματιστή περίμετρο στην ωριμότητα. Το σχήμα του είναι χωνιόμορφο με ελαφρά βυθισμένο κέντρο, συχνά με μικρή θηλή, έχει χρώμα ωχρό, ανοικτό-καφέ, κρεμ-καφέ και μερικές φορές με ρόδινες αποχρώσεις.
Τα ελάσματα του είναι πλατιά, διχαλωτά, πολύ κατερχόμενα, έχουν λευκό χρώμα αρχικά και υπόλευκο-κρεμ αργότερα.
Το πόδι του έχει ύψος 2-7 και 0,5-1 εκατοστά, είναι λεπτό, κυλινδρικό, με ινίδια, ίδιου χρώματος με το καπέλο, με λευκό μυκήλιο και ελαφρά διογκωμένο στη βάση του.
Η σάρκα του είναι λευκή, ινώδες στο πόδι και ελαστική στο καπέλο, έχει αρωματική οσμή αμυγδάλου η οποία είναι πιο έντονη στα υγρά δείγματα και χωρίς χαρακτηριστική γεύση.
Έχει χρώμα λευκό.
Καρποφορεί καλοκαίρι, φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα, σε πλούσιο χούμο, σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων ειδών, συνήθως σε μεγάλες ομάδες, σχηματίζοντας μεγάλα τόξα.
Είναι ένα εδώδιμο εξαιρετικά νόστιμο είδος, από το οποίο τρώγεται μόνο το καπέλο.
Το κοινό, μη εδώδιμο, Clitocybe costata, με πιο σκουρόχρωμο καπέλο, συχνά με αυλακωτή περιφέρεια και δεν έχει ποτέ ύβο.
Συχνά συγχέεται με το κοινό, εδώδιμο, Lepista flaccida, που παράγει κατά μέσο όρο καρποσώματα με ωχρό-πορτοκαλί, κόκκινο-πορτοκαλί καπέλο, ωχρό-πορτοκαλί ελάσματα και έχει πιο ελαστική σάρκα με ξινή οσμή.
Το μάλλον συχνό, εδώδιμο, νόστιμο, Clitopilus prunulus, έχει εύθραυστη σάρκα με έντονη οσμή αλεύρου που θυμίζει ζύμη ψωμιού και τα ελάσματα όταν είναι ώριμα έχουν ρόδινο χρώμα.
Το κοινό, εδώδιμο, νόστιμο, Infundibulicybe geotropa, παράγει καρποσώματα με μεγαλύτερο μέγεθος.
Το όχι συχνό, εδώδιμο, Infundibulicybe gigas, παράγει επίσης καρποσώματα με μεγαλύτερο μέγεθος.
Οι άπειροι συλλέκτες προσοχή με το διαδεδομένο, τοξικό, Clitocybe rivulosa = Clitocybe dealbata, που καρποφορεί σε λιβάδια, άκρες δρόμων, σε ξέφωτα δασών και παράγει καρποσώματα με μικρό λευκό-γκριζωπό καπέλο έως 5 εκατοστα και σάρκα με ήπια οσμή μανιταριού.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
