Pleurotus eryngii Πλευρώτους του ερυγγίου
Το συχνό, εξαιρετικά νόστιμο, Pleurotus eryngii Πλευρώτους του ερυγγίου, καρποφορεί όλο το χρόνο κυρίως το φθινόπωρο, σε ομάδες, παρασιτικά στις ρίζες γαϊδουράγκαθου, του γένους Eryngium ή άλλων σκιαδανθών, σε λιβάδια, αγρούς και σε βοσκοτόπια. Πλέον καλλιέργεια και στη χώρα μας με μάλλον καλά αποτελέσματα.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Pleurotaceae
Genus (Γένος) : Pleurotus
Species (Είδος) : P. eryngii
Επιστημονική ονομασία: Pleurotus eryngii (DC.) Quél. 1872
Ελληνική ονομασία: Πλευρώτους ο Ερυγγίος
Κοινές ονομασίες: Λαγουδαφτί, Λαγαφτί, Φτίτσι, Αγκαθομανίτης, Αγκαθίτης
Περιγραφή:
Το καπέλο του έχει διάμετρο από 3-15 εκατοστά, το σχήμα του είναι μεταβλητό συνήθως είναι αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό αργότερα σχεδόν επίπεδο και τελικά χωνιόμορφο με ελαφρά γυριστή περίμετρο που παραμένει και στα ώριμα καρποσώματα. Έχει χρώμα συνήθως γκρίζο-καφετί, σκούρο καφέ και πιο σπάνια ανοικτό-κρεμ έως λευκωπό, είναι λείο ή ελαφρά χνουδωτό, συχνά με ενσωματωμένες σκουρόχρωμες ίνες.
Τα ελάσματα είναι αρκετά κατερχόμενα, αρχικά λευκά, με γκριζωπούς τόνους στην ωριμότητα.
Το πόδι είναι συνήθως έκκεντρο, μερικές φορές κυρτό, με μυκήλιο στη βάση, αρχικά λευκό και ωχρό-γκριζωπό κατά την ωριμότητα.
Η σάρκα είναι λευκή, σκληρή, με ευχάριστη οσμή και γλυκιά γεύση.
Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα λευκό.
Ομοιότητες:
Το Pleurotus eryngii λόγω του ιδιαίτερου βιότοπου ανάπτυξης, στις ρίζες των φυτών του Eryngium ή άλλων σκιαδανθών, είναι πολύ εύκολο στη ταυτοποίηση του.
Αναλόγως τους ξενιστές διακρίνονται:
- Στο Pleurotus nebrodensis που καρποφορεί σε υψόμετρο 1000 μέτρα και αναπτύσσεται σε συνδυασμό με το φυτό Cachrys ferulacea.
- Στο Pleurotus eryngii var. ferulae που αναπτύσσεται σε χέρσα χωράφια, λιβάδια, σε συνδυασμό με το φυτό με Ferula communis.
- Στο Pleurotus eryngii var. elaeoselini, που αναπτύσσεται σε συνδυασμό με το φυτό Elaeoselinum asclepium ssp. asclepium.
- Στο Pleurotus eryngii var. thapsiae, που αναπτύσσεται σε συνδυασμό με το φυτό Thapsia Gargano.
- Στο Pleurotus eryngii var. laserpitii που αναπτύσσεται σε συνδυασμό με το φυτό Laserpitium latifolium.
Μαγείρεμα:
Ο Πλευρώτους ο Ερυγγίος είναι ένα βρώσιμο μανιτάρι, έχει ωραίο άρωμα και το χρησιμοποιούν οι σεφ σε πολλά πιάτα τους. Η σάρκα του είναι παχιά, σφικτή και έντονα αρωματική, μαγειρεμένο θυμίζει κρέας. Πρέπει να υπάρχει στο πιάτο του κάθε χορτοφάγου λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και αμινοξέα.
Τα ώριμα μανιτάρια πρέπει να βράζονται για 20 λεπτά για να μαλακώσει η σάρκα τους.
Είναι ένα νόστιμο μανιτάρι, χρησιμοποιούνται τηγανητά με κρεμμύδια ή και με σκόρδο, σε συνταγές με ριζότο, με λαζάνια, σε σούπες, σάλτσες, σε πιάτα με κοτόπουλο, με χοιρινό, φρικασέ, σε τάρτες ή πίτες.
Συντήρηση:
Διατηρούνται στο ψυγείο για 12 μέρες, στη κατάψυξη, στην άλμη και στο λαδί.
Πηγή: en.wikipedia.org/wiki
Οδηγός Ταυτοποίησης
Το καπέλο του έχει διάμετρο από 3-15 εκατοστά, το σχήμα του είναι μεταβλητό συνήθως είναι αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό αργότερα σχεδόν επίπεδο και τελικά χωνιόμορφο με ελαφρά γυριστή περίμετρο που παραμένει και στα ώριμα καρποσώματα. Έχει χρώμα συνήθως γκρίζο-καφετί, σκούρο καφέ και πιο σπάνια ανοικτό-κρεμ έως λευκωπό, είναι λείο ή ελαφρά χνουδωτό, συχνά με ενσωματωμένες σκουρόχρωμες ίνες.
Τα ελάσματα είναι αρκετά κατερχόμενα, αρχικά λευκά, με γκριζωπούς τόνους στην ωριμότητα.
Το πόδι είναι συνήθως έκκεντρο, μερικές φορές κυρτό, με μυκήλιο στη βάση, αρχικά λευκό και ωχρό-γκριζωπό κατά την ωριμότητα.
Η σάρκα είναι λευκή, σκληρή, με ευχάριστη οσμή και γλυκιά γεύση.
Έχει χρώμα λευκό.
Το συχνό, Pleurotus eryngii, καρποφορεί όλο το χρόνο κυρίως το φθινόπωρο, σε ομάδες, παρασιτικά στις ρίζες γαϊδουράγκαθου, του γένους Eryngium ή άλλων σκιαδανθών, σε λιβάδια, αγρούς και σε βοσκοτόπια. Πλέον καλλιέργεια και στη χώρα μας με μάλλον καλά αποτελέσματα.
Εξαιρετικά νόστιμο.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
