Leucopaxillus giganteus
Το μάλλον σπάνιο, εδώδιμο, μέτριας νοστιμιάς, Leucopaxillus giganteus, καρποφορεί όλο το φθινόπωρο, σε μεγάλες ομάδες από πολλά μανιτάρια μαζί σχηματίζοντας σειρές ή κύκλους, σε βοσκότοπους, άκρες και ξέφωτα δασών, μεσα στις φτερες, ανασηκωνοντας τις σαπιες φτερες, ξαπροβάλλοντας σαν ένα λευκό σεντόνι, πιο σπάνια και σε πάρκα. Θεωρείται γενικά βρώσιμο, υπάρχουν όμως αναφορές για ανεπιθύμητες γαστρεντερικές αντιδράσεις μετά από κατάποση.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Tricholomataceae
Genus (Γένος) : Leucopaxillus
Species (Είδος) : L. giganteus
Επιστημονική ονομασία: Leucopaxillus giganteus (Sowerby) Singer 1939
Συνώνυμα: Paxillus giganteus (Sowerby) Fr., Agaricus giganteus Sibth., Aspropaxillus giganteus (Sibth.) Kühner & Maire.
Ελληνική ονομασία: Λευκοπάξιλλος ο γιγάντειος
Κοινές ονομασίες: Φτερομανιτα, Ασπρομανίτης, Giant leucopax, Giant clitocybe , Giant funnel
Περιγραφή:
Ο πίλος (καπέλο) έχει διάμετρο 8-45 εκατοστά, από την αρχή χωνιόμορφο, λευκό, λευκό-κρεμ, ελαφρά βελούδινη-χνουδωτή επιφάνεια, με περίμετρο αυλακωτή-κυρτή.
Τα ελάσματα εφαπτόμενα ή ελαφρά κατερχόμενα, πολύ πυκνά, λευκά αρχικά, κρεμ αργότερα.
Ο στύπος (πόδι) με ύψος 4-6 και 2-3 εκατοστά, λευκό αρχικά, λευκό-κρεμ αργότερα.
Η σάρκα του μάλλον εύθραυστη, αρκετά σκληρή και συνήθως γεμάτη σκουλήκια, έχει χρώμα λευκό, με γλυκιά γεύση και με ευχάριστη, αρωματική οσμή.
Το αποτύπωμα των σπορίων έχει λευκό χρώμα.
Παρόμοια είδη:
Μοιάζει με το εδώδιμο, Infundibulicybe giga, που έχει καπέλο με χρώμα λευκό-κρεμ, λευκό-μπεζ και λεία περίμετρο.
Τα εδώδιμα, Clitocybe gibba και Infundibulicybe geotropa είναι μικρότερα σε μέγεθος.
Πηγή:
Πηγή: Μανιτάρια του Εθνικού Πάρκου Οροσειράς Ροδόπης Άγγελος Παπαδητρίου, www.first-nature.com/fungi/leucopaxillus-giganteus, www.wildfooduk.com, www.fungihellas.gr, Photo, Photo
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
