Ψ

Ψευδοκάρπιο, καρπός που προέρχεται εκτός από την ωοθήκη και από άλλα μέρη του ανθούς (υπάνθιο, ταξιανθικό άξονα, κάλυκα, βράκτια). Παραδείγματα βοηθητικών ιστών είναι οι υποδοχείς της φράουλας, του ανανά, της συκιάς, ή της μουριάς και του κάλυκα του φυτού Γωλθερία η επικλινής (Gaultheria procumbens) ή του φυτού Συζύγιον το ιάμβος (Syzygium jambos). Μηλοειδείς καρποί όπως τα μήλα και τα αχλάδια, είναι επίσης ψευδοκαρποί, με ένα μεγάλο μέρος της σάρκας του καρπού να προέρχεται από ένα υπάνθιο.[2] Άλλο παράδειγμα θα μπορούσαν να είναι οι ανθόκαρποι (ή ανθοκάρπια), συγκεκριμένα στην οικογένεια των Νυκταγινοειδών (Nyctaginaceae), όπου το μεγαλύτερο μέρος των φρούτων προέρχεται από το περιάνθιο (ανθο-σπείρες). Καρποί με σαρκώδη σπέρματα, όπως τα ρόδια ή οι καρποί του είδους Μελίκοκκος ο δίζυγος (Melicoccus bijugatus) γνωστού με την ονομασία mamoncillo, δεν θεωρούνται ψευδοκαρποί. Ένα ψευδοκάρπιο μερικές φορές ονομάζεται ψευδής καρπός, ψευδοφρούτο, ψευτοφρούτο ή συμπλήρωμα φρούτου , οι όροι αυτοί, έχουν επικριθεί ως “ακατάλληλοι” και δεν χρησιμοποιούνται από τους βοτανολόγους σήμερα.

Ψυχόμορφα, τα άνθη που έχουν ανόμοια πέταλα. Από τα 5 πέταλα της στεφάνης το μεγαλύτερο σχηματίζει τον πέτασο που βρίσκεται στο πάνω μέρος, τα 2 πλευρικά σχηματίζουν τις πτέρυγες και τα άλλα 2, τα οποία συμφύονται στα χείλη τους σχηματίζουν την τρόπιδα.