Laburnum anagyroides Λαβούρνο

Το δέντρο Laburnum anagyroides Λαβούρνο μεγαλώνει και ανθίζει σε υγρά, ήπια, ασβεστολιθικά εδάφη στη Νότια Ευρώπη, στην Ελλάδα μαζί με βελανιδιές, γαύρους και καστανιές. Καλλιεργείται ως διακοσμητικό δέντρο όπου φυτεύεται μεμονωμένα ή σε ομάδες ή και σε συνδιασμό με γλυτσίνιες (Wisteria) γιατί έχουν άνθη με το ιδιο σχήμα.

Επιστημονική ονομασία: Laburnum anagyroides Medik.

Συνώνυμα: Cytisus laburnum L., Laburnum anagyroides subsp. alschingeri (Vis.) Hayek, Laburnum anagyroides subsp. anagyroides, Laburnum anagyroides subsp. jacquinianum (Wettst.) Hayek, Laburnum vulgare J.Presl

Ελληνική ονομασία: Λαβούρνο το αναγυροειδές, Λαβούρνο το κοινό

Κοινές ονομασίες: Common laburnum, Golden chain, Golden rain, Goldregen.

Περιγραφή:

Το Laburnum anagyroides είναι ένας φυλλοβόλος μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο, της οικογένειας των Fabaceae, με ύψος μέχρι τα 7 μέτρα, με κόμη ωοειδή-σφαιρική, με φλοιό λείο, σκούρο-πράσινωπό με μικρά στίγματα.

Εχει ελαφρύ σύνθετο φύλλωμα με τρία φυλλάρια ωοειδή-προμήκη, σε μακριούς μίσχους, με θαμπό ανοιχτοπράσινο χρώμα, λεία στην άνω πλευρά και τριχωτά στην κάτω πλευρά

Τα αρωματικά άνθη του εμφανίζονται προς το τέλος της άνοιξης σε μεγάλες μασχαλιαίες βοτρυώδεις ταξιανθίες που κρέμονται σαν φωτεινά, κίτρινα τσαμπιά, μήκους 10-25 εκ., με κάλυκας κωδωνοειδής με άνισα χείλη, στεφάνη χρυσο-κίτρινη, πέτασος καστανός.

Ο καρπός είναι λείος χέδρωπας, με μικρά στίγματα, μήκους 4-6 εκ. και πλάτος 6-8 χιλ., περιέχει 3-7 τοξικά σπέρματα.

Τοξικότητα:

Όλα τα μέρη του φυτού περιέχουν κυστίνη και είναι δηλητηριώδη αν καταναλώνονται.

Οι καρποί περιέχουν κυστίνη, ένα αλκαλοειδές εξαιρετικά δηλητηριώδες για τον άνθρωπο καθώς και για τις κατσίκες και τα άλογα, ειδικά όταν δεν είναι ώριμο. Ωστόσο, ορισμένα άγρια ζώα, όπως οι λαγοί και τα ελάφια, μπορούν να τρέφονται με αυτά χωρίς κανένα πρόβλημα.

H κυστεσίνη έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του κοκκύτη και του άσθματος.

Καλλιέργεια:

Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις, όμως σε περιοχές με ζεστό καλοκαίρι θα ωφεληθεί αν είναι προστατευμένο από τον απογευματινό ήλιο.

Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδάφους, προτιμά τα πλούσια σε οργανική ουσία, με πολύ καλή στράγγιση. Αντέχει πολύ στο κρύο, δεν του ταιριάζουν οι περιοχές με πολύ ζεστό και ξηρό καλοκαίρι.

Το λαβούρνο είναι φυτό εύκολης καλλιέργειας, γιατί ευδοκιμεί σε οποιοδήποτε έδαφος κήπου και σε μέρη προσήλια ή ημισκιαζόμενα.

Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα είναι η περίοδος Οκτωβρίου – Νοεμβρίου ή Μαρτίου – Απριλίου. Κατά την πρώτη περίοδο, μετά τη φύτευση, τα νεαρά δέντρα χρειάζονται υποστηρίγματα.

Πολλαπλασιασμός:

Τα υβρίδια και οι ποικιλίες πολλαπλασιάζονται με εμβολιασμό τον Μάρτιο. Σαν υποκείμενα χρησιμοποιούνται τα είδη Λαβούρνο το αλπικό (L. alpinum) και Λαβούρνο το αναγυροειδές (L. anagyroides).

Και τα δύο είδη πολλαπλασιάζονται με σπόρο, από τον Σεπτέμβριο έως και τον Οκτώβριο. Η σπορά γίνεται σε γλάστρες, που τοποθετούνται έπειτα σε κρύο κασόνι. Τα νεαρά φυτά μεταφυτεύονται αργότερα σε τελάρα και στη συνέχεια σε φυτώρια. Το επόμενο φθινόπωρο φυτεύονται στην οριστική τους θέση.

Πηγή: Δημ. Σ. Καββάδα Βοτανικόν-Φυτολογικόν Λεξικόν τόμος V, www.delta-trees.com, en.wikipedia.org/wiki, Photo, Photo, Photo, Photo, illustration