Bolbitius titubans

Το συνηθισμένο και κοινό, μη εδώδιμο, Bolbitius titubans, καρποφορεί το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, σε μικρές ομάδες ή και μοναχικά, σαπροφυτικά, σε λιβάδια, βοσκοτόπια, σε σάπιο άχυρο, σε γρασίδι και κοπριά, σε χορτώδεις περιοχές αλλά και σε σάπια υπολείμματα ξύλου.

Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Bolbitiaceae
Genus (Γένος) : Bolbitius
Species (Είδος) : B. titubans

Επιστημονική ονομασία: Bolbitius titubans (Bull.) Fr.

Συνώνυμα: Bolbitius vitellinus (Pers.) Fr., Bolbitius variicolor G.F. Atk., Bolbitius boltonii (Pers.) Fr., Bolbitius flavidus Massee, Bolbitius fragilis (L.) Fr., Bolbitius luteolus Fr., Bolbitius vitellinus subsp. titubans (Bull.) Konrad & Maubl., Bolbitius vitellinus subsp. vitellinus (Pers.) Fr., Bolbitius vitellinus var. fragilis (L.) J. Favre, Bolbitius vitellinus var. olivaceus Quél., Bolbitius vitellinus var. olivaceus Gillet, Bolbitius vitellinus var. titubans (Bull.) M.M. Moser ex Bon, Bolbitius vitellinus var. variicolor (G.F. Atk.) Krieglst, Agaricus titubans Bull., Agaricus vitellinus Pers., Pluteolus titubans (Bull.) Quél., Prunulus titubans (Bull.) Gray

Περιγραφή:

Το καπέλο του έχει διάμετρο 2-6 εκ., αρχικά κωνικό, έπειτα κωνικό-καμπανοειδές, τελικά επίπεδο και με μικρό ύβο, επιφάνεια λεία, υγροφανής, κίτρινο έως φωτεινό κίτρινο όταν είναι νωπή, ξεθωριασμένο σε υπόλευκο ή κρεμ-γκριζωπή όταν είναι στεγνή, στην ωριμώτητα ολό το καπέλο γραμμωτό-αυλακωτό.

Τα ελάσματα κοντά, προσφυή, μερικές φορές ελεύθερα, κιτρινωπά, καφε-κιτρινωπά στην ωριμότητα.

Το πόδι έχει ύψος 6-11 και διάμετρο 0,2-0,5 εκατοστά, ίσο με ελαφρώς διευρυμένη βάση, κυλινδρικό, κούφιο, εύθραυστο, λείο, με χρώμα ανοιχτό κίτρινο και ελαφρώς κοκκώδης κοντά στην κορυφή.

Η σάρκα του λεπτή, πολύ εύθραυστη, λευκή, με αδύναμη οσμή και ήπια γεύση.

Το αποτύπωμα των σπόρων έχει σκούρο καφέ-κόκκινο χρώμα.

Σχόλια:

Το Bolbitius titubans είναι ένα μικρό, κίτρινο, ελκυστικό μανιτάρι που αναγνωρίζεται εύκολα από το κολλώδης-γλοιώδης, ραβδωτό καπέλο, τα κίτρινα καφέ ελάσματα, τα σκουριά-καφέ σπόρια, την έλλειψη δαχτυλιδιού και τη συνήθεια να αναπτύσσονται είτε στην κοπριά είτε στο γρασίδι. Όπως και πολλά μικρά είδη του γένους Coprinus, τα μανιτάρια είναι εφήμεροι, ανοίγουν το πρωί και μετά συρρικνώνονται μέχρι το τέλος της ημέρας. Περιστασιακά, εντοπίζονται ασυνήθιστα στιβαρά δείγματα που μπορεί να παραμείνουν για αρκετές ημέρες.

Το Leucocoprinus birnbaumii, ένα τροπικό είδος που εμφανίζεται κυρίως σε θερμοκήπια κια σε γλάστρες, έχει παρόμοιο μέγεθος και χρώμα καπέλου, αλλά το καπάκι δεν είναι κολλώδης-γλοιώδης και ραβδωτό, τα ελάσματα είναι ελεύθερα, υπάρχει δαχτυλίδι και τα σπόρια είναι λευκά.

Πηγή: www.mykoweb.com