Achillea millefolium Αγριαψιθιά Αχίλλεια
Το Achillea millefolium Αγριαψιθιά Αχίλλεια το συναντάμε στην Ελλάδα αυτοφυής κυρίως σε δάση και βοσκοτόπια, άκρες των δρόμων, σε θάμνους και ακαλλιέργητες περιοχές μέχρι τα 2.700 μέτρων.
Όταν ο Ατρόμητος Αχιλλέας, στην μάχη της Τροίας, πληγώθηκε θανάσιμα στη φτέρνα απ’ το δηλητηριασμένο βέλος του όμορφου Πάρη, η θεά Αφροδίτη κλαίγοντας το συμβούλεψε να πάρει χιλιόφυλλο, που είναι το καλύτερο φάρμακο για πληγές από αγχέμαχα όπλα.
Επιστημονική ονομασία: Achillea millefolium L.
Συνώνυμα: Achillea albida Willd., Achillea alpicola (Rydb.) Rydb., Achillea ambigua Boiss., Achillea ambigua Pollini, Achillea anethifolia Fisch. ex Herder, Achillea angustissima Rydb., Achillea arenicola A.Heller, Achillea bicolor Wender., Achillea borealis Bong., Achillea californica Pollard, Achillea ceretanica Sennen, Achillea compacta Lam., Achillea coronopifolia Willd., Achillea crassifolia Colla, Achillea cristata Hort. ex DC., Achillea dentifera Rchb., Achillea eradiata Piper, Achillea fusca Rydb., Achillea gigantea Pollard, Achillea gracilis Raf., Achillea haenkeana Tausch, Achillea intermedia Schleich., Achillea lanata Lam., Achillea lanulosa Nutt., Achillea laxiflora A.Nelson, Achillea laxiflora Pollard & Cockerell, Achillea magna All., Achillea magna L., Achillea magna Haenke, Achillea marginata Turcz. ex Ledeb., Achillea nabelekii Heimerl, Achillea occidentalis (DC.) Raf. ex Rydb., Achillea ochroleuca Eichw., Achillea ossica K.Koch, Achillea pacifica Rydb., Achillea palmeri Rydb., Achillea pecten-veneris Pollard, Achillea pratensis Saukel & R.Länger, Achillea pseudo-tanacetifolia Wierzb. ex Rchb., Achillea puberula Rydb., Achillea pumila Schur, Achillea rosea Desf., Achillea setacea Schwein., Achillea sordida (W.D.J.Koch) Dalla Torre & Sarnth., Achillea subalpina Greene, Achillea submillefolium Klokov & Krytzka, Achillea sylvatica Becker, Achillea tanacetifolia Mill., Achillea tenuifolia Salisb., Achillea tenuis Schur, Achillea tomentosa Pursh 1813 not L. 1753, Achillea virgata Hort. ex DC., Achillios millefoliatus St.-Lag., Alitubus millefolium (L.) Dulac, Alitubus tomentosus Dulac, Chamaemelum millefolium (L.) E.H.L.Krause, Chamaemelum tanacetifolium (All.) E.H.L.Krause, Chamaemelum tomentosum (L.) E.H.L.Krause
Κοινές ονομασίες: Αχιλλέα ή χιλιόφυλλο, Πέλινο, Πισιδιά, Σεμεσάντο, Μιλφέϊγ, Συμηλούδι και Λάζαρος
Περιγραφή, Βιότοπος:
Η Αγριαψιθιά είναι φυτό ποώδες, πολυετές, ανθοφόρο με φύλλα σύνθετα και ακιδωτά, έχουν πράσινο-μπλε χρώμα και μοιάζουν με χτένες δηλαδή δίπτερα και κάπως τριχωτά. Έχει ύψος που κυμαίνεται από 20cm έως και 1m και ανήκει στην οικογένεια των Asteraceae.
Τα άνθη είναι ακτινωτά σαν ομπρέλες συνήθως άσπρα έως τριανταφυλλί και έχουν το σχήμα μικρής μαργαρίτας διαμέτρου 1 εκατοστού. Σε ορεινές περιοχές τα άνθη έχουν χρώμα ροζ. Η ανθοφορία της αγριαψιθιά είναι από τα τέλη της άνοιξης μέχρι και της αρχές του φθινοπώρου.
Συλλέγονται τα άνθη, ο βλαστός και τα φύλλα, τις πρωινές ώρες του καλοκαιριού, αποξηραίνονται σε σκιερό και αεριζόμενο μέρος.
Συστατικά:
Φυτό πλούσιο σε χαλκό και αιθέριο έλαιο, περιέχει μεταξύ άλλων συστατικών νιτρικά και φωσφορικά άλατα, τανίνες, αμινοξέα όπως σαλικυλικό οξύ, σάκχαρα όπως γλυκόζη, σουκρόζη, μανιτόλη αλκαλοειδή και φλαβονοειδή. Επίσης περιέχει βιταμίνη C και Κ, κινεόλι, προαζουλένη, στυπτικές ουσίες, ρητινώδης ουσία.
Επίσης:
Οι σπόροι της είναι κάπως πικροί και καυτεροί και στη μαγειρική χρησιμοποιούνται περισσότερο μαγειρεμένοι.
Στα γαμήλια γλέντια έτρωγαν αγριαψιθιά πιστεύοντας ότι εξασφάλιζε στους νεόνυμφους καλό έρωτα για τα επόμενα εφτά χρόνια.
Θεραπευτικές ιδιότητες:
Η αγριαψιθιά, είναι ένα βότανο γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες από την αρχαιότητα, καθώς ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη και την χρησιμοποιούσαν για να σταματήσουν την έντονη αιμορραγία από πληγές καθώς έχει αιμοστατικές ιδιότητες.
Η μητέρα φύση έχει χαρίσει την αγριαψιθιά στις γυναίκες, αφού καλμάρει πολλές γυναικολογικές ανωμαλίες όπως τους έντονους πόνους της περιόδου, αμηνόρροια, διαταραχές στην εμμηνόπαυση και σπασμούς μήτρας. Δρα ρυθμιστικά στη περίοδο και μειώνει την έντονη αιμορραγία της περιόδου.
Ανακουφίζει τις ανωμαλίες στην κυκλοφορία του αίματος, γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε κιρσούς και φλεβίτιδες.
Έχει παυσίπονες ιδιότητες και μαλακώνει τους πόνους αρθριτικών και ρευματισμών, επίσης είναι αντιπυρετική και ιδανική για κρυολογήματα, γρίπη, καταρροή και βήχα.
Τρόποι παρασκευής:
Για πόνους περιόδου, δυσπεψία και άλλες στομαχικές ανωμαλίες φτιάχνουμε έγχυμα 1 μέρος αγριαψιθιάς, 10 μέρη βρασμένου νερού και αφήνουμε το μίγμα για 20 λεπτά. Το πίνουμε ζεστό 2- 3 φορές την ημέρα.
Για υψηλό πυρετό φτιάχνουμε έγχυμα με 1 κουταλάκι αγριαψιθιάς, 1 κουταλάκι ευπατόριο (Eupatorium perfoliatum), 1 πρέζα τσίλι σε 1 φλιτζάνι νερό. Βράζουμε το μείγμα για 5 λεπτά και το πίνουμε ζεστό. Πίνουμε έως 4 φλιτζάνια την ημέρα.
Αντενδείξεις:
Η χρήση της αγριαψιθιάς για πολύ μεγάλο διάστημα μπορεί να προκαλέσει ζαλάδες, πονοκεφάλους και δερματικά στίγματα. Σπάνια μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση. Το αιθέριο έλαιο της αγριαψιθιάς απαγορεύεται κατά την εγκυμοσύνη.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Πηγή: en.wikipedia.org/wiki
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
Δείτε επίσης:
