Veratrum album Ελλέβορος
Το Veratrum album Ελλέβορος ο λευκός είναι ένα δηλητηριώδες φυτό, ιθαγενής της Κεντρικής και Νότιας Ευρώπης, της Βόρειας Ασίας, της Ιαπωνίας και των βόρειων περιοχών της Βόρειας Αμερικής. Στην χώρα μας απαντούν δύο είδη, το Veratrum album και το Veratrum nigrum. Το Veratrum album φύεται στα δάση της Μακεδονίας και της Πίνδου, σε ορεινές περιοχές, σε αραιά ορεινά δάση, σε υγρά λιβάδια, σε υποαλπικά λιβάδια και σε βοσκότοπους.
Επιστημονική ονομασία: Veratrum album L.
Συνώνυμα: Veratrum lobelianum Bernh. 1807, Veratrum album subsp. lobelianum, Melanthium album L.
Ελληνική ονομασία: Βεράτρον το λευκό
Κοινές ονομασίες: Ελλέβορος, Λευκός ελλέβορος, Λειρίδιο, Στερόγιανι, Στερογιάννι, Ψευδής ελλεβορίνη, Ευρωπαϊκός λευκός ελλέβορος, False helleborine, European white hellebore, White veratrum
Ετυμολογία: Το όνομα Veratrum προκύπτει από τις λατινικές λέξεις vere και ater/atris, που σημαίνει πραγματικά μαύρο και αναφέρεται στις ρίζες του φυτού.
Περιγραφή:
Ο Ελλέβορος ο λευκός είναι μια πολυετής πόα, της οικογένειας των Liliaceae, με ύψος 1 έως 1,75 μέτρο, με χνουδωτό, ισχυρό, γραμμωτό βλαστό και με κάθετο ρίζωμα.
Τα φύλλα του είναι μεγάλα, πλατιά, ωοειδή ή λογχοειδή προμήκη, τυλίγουν τον βλαστό εναλλάξ, με ισχυρές παράλληλες νευρώσεις, με κολεό περίβλαστο, χνουδωτά στην κάτω τους επιφάνεια, ελλειπτικά στο σχήμα στα κατώτερα.
Τα άνθη λευκά ή πράσινα, φύονται από τις μασχάλες των φύλλων, μακρών βρακτίων κατά βότρυς, σχηματίζοντας μια ευρεία επάκρια φόβη μήκους περίπου 50 εκατοστών. Το περιγόνιο είναι εξωτερικά χνουδωτό, με τμήματα προμήκη, δαντελωτά και είναι μακρότερο από τον ποδίσκο. Περίοδος ανθοφορίας από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.
Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν συλλεχθεί κατά λάθος νομίζοντας ότι είναι το φυτό-βότανο Gentiana lutea, κίτρινη γεντιανή, η οποία χρησιμοποιείται σαν βότανο και στη παρασκευή ποτών, ή το Allium ursinum, άγριο σκόρδο, με αποτέλεσμα τις δηλητηριάσεις.
Τοξικότητα:
Η ρίζα του είναι πολύ δηλητηριώδης, έχει παραλυτική επίδραση στο νευρικό σύστημα.
Σε δύο περιπτώσεις θανατηφόρας δηλητηρίασης από την κατανάλωση των σπόρων, οι τοξίνες βερατριδίνης (veratridine) και cevadine ήταν παρούσες στο αίμα.
Το 1983, οι σκόνες φτερνίσματος, που παράγονταν από το βότανο στη Δυτική Γερμανία, προκάλεσαν σοβαρές δηλητηριάσεις στην Σκανδιναβία.
Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης εμφανίζονται συνήθως μέσα σε τριάντα λεπτά έως τέσσερις ώρες μετά την κατάποση και περιλαμβάνουν εμετό, κοιλιακούς πόνους, υπόταση, βραδυκαρδία, ναυτία, υπνηλία, ζάλη και διεσταλμένες κόρες οφθαλμών. Η θεραπεία περιλαμβάνει υποστηρικτική φροντίδα και συμπτωματικές θεραπείες, όπως αντικατάσταση υγρών και αντιεμετικά. Η ατροπίνη και οι αγγειοδιαστολείς δρουν για την καταπολέμηση της βραδυκαρδίας και της υπότασης. Η διάρκεια της ασθένειας μπορεί να διαρκέσει έως δέκα ημέρες, αλλά η πλήρης ανάκτηση είναι δυνατή μέσα σε λίγες ώρες ανάλογα με τη δόση και τη θεραπεία.
Θεραπευτικές και φαρμακευτικές ιδιότητες του Ελλέβορου:
Τα αλκαλοειδή που περιέχει το φυτό το κάνουν δριμύ ναρκωτικό και πολύ ισχυρό δηλητήριο. Η ρίζα είναι πολύ δηλητηριώδης, με παραλυτική επίδραση στο νευρικό σύστημα και γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιείται ελάχιστα εσωτερικά, αν και τα αλκαλοειδή που περιέχει χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική βιομηχανία. Η θανατηφόρος δόση για τον άνθρωπο είναι 1 με 2 γραμμάρια σκόνης ριζώματος. Η θεραπευτική δόση του βοτάνου είναι παραπλήσια με την δηλητηριώδη δόση, πράγμα που κάνει πολύ δύσκολη την πρακτική χρήση του.
Εσωτερικά λαμβάνεται για τη θεραπεία της βαριάς υπέρτασης, σε περιπτώσεις μυασθένιας και μυϊκής δυστροφίας, κυρίως προοδευτικής φύσης.
Στην ομοιοπαθητική ο λευκός ελλέβορος χρησιμοποιείται για την αρτηριακή πίεση που είναι πολύ χαμηλή και επίσης για την κατάθλιψη, τη βρογχίτιδα, την ισχιαλγία, τη διάρροια, τους νευρόπονους, το κνησμό και την ουρική αρθρίτιδα.
Περιστασιακά χρησιμοποιείται εξωτερικά ως τοπικό αναλγητικό, αν και αυτό δεν είναι ακύνδινο, αφού μπορεί να απορροφηθεί μέσω του πληγωμένου δέρματος.
Χρησιμοποιείται επίσης στην κτηνιατρική υπό μορφή σκόνης και εγχύματος ενάντια στα παράσιτα στο δέρμα των ζώων.
Πηγή: Εικονογραφημένον Βοτανικόν – Φυτολογικόν Λεξικόν, Τόμος Η΄ – Δημήτριος Σ. Καββαδάς, plant-hunters.blogspot.com, el.wikipedia.org/wiki, www.herb.gr, Photo, Photo, Photo, Photo, Photo
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
Δείτε επίσης:
Αυτο δεν ειναι ελλεβορος (Viscum Album) . Αν ψαξετε θα βρειτε πως ειναι. Αφηνω ενα σχετικο λινκ : https://www.google.com/search?q=%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B2%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82&rlz=1C1JZAP_elGR902GR902&sxsrf=ALeKk01zT_F2JT59SQnQsEc4-MvpFBOFpw:1619186513989&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwjHyPbnw5TwAhXJ_7sIHWK8Db8Q_AUoAXoECAIQAw&biw=1396&bih=657
Αγαπητέ Ζαφείρη Καλημέρα. Το Viscum album Ιξός ή Γκι που αναφέρεις στην παρένθεση είναι άλλο φυτό. Όσο αφορά το ελλέβορος, εσύ αναφέρεσαι στο Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος Helleborus cyclophyllus. Το άρθρο αναφέρεται στο φυτό Veratrum album βεράτρον το λευκό ή Ελλέβορος ο λευκός.όπως το αναφέρει ο Θεόστρατος (Φυτών Ιστορία 9,10,11 και 9,18,1) και του Διοσκουρίδη, Ρωμαίοι Βερέτρουμ άλβουμ εκαλούν (ΙV, 148). Πηγή : Δημήτριος Σ. Καββαδάς Τόμος Β