Suillus bovinus

Το συχνό, εδώδιμο, χαμηλής γαστρονομικής αξίας του, Suillus bovinus, καρποφορεί καλοκαίρι, φθινόπωρο και τους πρώτους μήνες του χειμώνα, σε πολύ μεγάλες ομάδες σε ψυχρά πευκοδάση, αγαπάει τα ηλιόλουστα σημεία, άκρες μονοπατιών και ξέφωτα.

Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Boletales
Family (Οικογένεια): Suillaceae
Genus (Γένος) : Suillus
Species (Είδος) : S. bovinus

Επιστημονική ονομασία: Suillus bovinus (L.) Roussel (1806)

Συνώνυμα: Boletus bovinus L. (1753), Agaricus bovinus (L.) Lam. (1783), Ixocomus bovinus (L.) Quél. (1888), Mariaella bovina (L.) Šutara (1987)

Αγγλική ονομασία: Jersey cow mushroom, bovine bolete, euro cow bolete.

Ελληνική ονομασία: Χοίρειος ο βόειος

Περιγραφή:

Το καπέλο του Suillus bovinus έχει διάμετρο 3-10 σπάνια 15 εκατοστά, με σχήμα αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό, σχεδόν επίπεδο στην ωριμότητα, με κυματιστό αρχικά λευκωπό περιθώριο, με επιδερμίδα λεία και μάλλον γλοιώδη, με χρώμα από απαλό κίτρινο, κίτρινο-καφετί έως καφέ-πορτοκαλί, πορτοκαλί-ρόδινο, συνήθως πιο ανοιχτόχρωμο στη περίμετρο.

Οι σωλήνες αρχικά με κιτρινωπό χρώμα, λαδό-κιτρινωποί και ελαφρά κατερχόμενοι, γωνιώδεις και ακανόνιστους πόρους γκρίζο-κίτρινους έως λαδό-κιτρινωπού χρώματος.

Το πόδι είναι κυλινδρικό, ίδιου χρώματος με το καπέλο, συχνά με ρόδινο μυκήλιο στη βάση του, με ύψος 3-8,5 και πάχος 0,8-2 εκατοστά.

Η σάρκα είναι πλαδαρή, λευκό-κιτρινωπή, καφετιά κατά τόπου, χωρίς ιδιαίτερη οσμή και γεύση.

Το αποτύπωμα των σπόρων έχει ωχρό-καφέ χρώμα.

Ομοιότητες:

Το εδώδιμο, Suillus granulatus, έχει πόρους που παράγουν γαλακτώδη σταγονίδια.

Το μη εδώδιμο, Suillus variegatus, έχει γλοιώδες καπέλο με τραχιά υφή σαν να έχει άμμο και σάρκα που μεταχρωματίζεται ελαφρώς σε γαλάζιο.

Το εδώδιμο, Suillus collinitus, έχει στο καπέλο του ενσωματωμένες ίνες, ρόδινη σάρκα στη βάση του ποδιού του.

Λέγεται ότι οι Ευρωπαίοι μεσαιωνικοί ιππότες θεωρούσαν αυτό το μανιτάρι κατώτερης ποιότητας προτιμώντας αυτά της οικογένειας των Tricholoma (τώρα πλέον τα πιο πολλά θεωρούνται δηλητηριώδες) που καρποφορεί σε πευκοδάση, αφήνοντας αυτό το μανιτάρι για τα βοοειδή, εκεί οφείλεται η προέλευση για το όνομά του.

Στο βιότοπο που καρποφορεί αυτό το μανιτάρι, μερικές φορές μπορείτε να βρείτε το Gomphidius roseus, ένα μανιτάρι που πιστεύεται ότι είναι παράσιτο του Suillus bovinus.

Όταν μαγειρευτεί η σάρκα του Suillus bovinus γίνεται βιολετί. Έχει ήπια γεύση και είναι βρώσιμο, όταν μαγειρευτεί, απελευθερώνει πολύ υγρό, το οποίο μπορεί να συλλεχθεί και να προστεθει σε μια σάλτσα. Η γεύση του γίνεται πιο έντονη με το στέγνωμα. Η μαλακή και ελαστική υφή των παλαιότερων δειγμάτων – καθώς και η επιρρέπειά τους σε προσβολή από σκουλήκι – τα καθιστά σχεδόν μη βρώσιμα.