Ribes uva-crispa Λαγοκέρασο
Ribes uva-crispa Λαγοκέρασο
Το Ribes uva-crispa Λαγοκέρασο φύεται στη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησος και την Κρήτη, σε μεγάλο ψόμετρο από τα 900-2200 μέτρα, κυρίως σε δάση, σε ξέφωτα δασών, σε δασικούς δρόμους, σε θαμνότοπους, σε υποαλπικά λιβάδια αλλά και σε πετρώδεις πλαγιές.
Επιστημονική ονομασία: Ribes uva-crispa L. 1753
Συνώνυμα: Ribes uva-crispa L. subsp. austro-europeum Bornm. Bech 1928, Grossularia reclinata (L.) Mill., Ribes grossularia L., Ribes reclinatum L.
Ελληνική ονομασία: Ρίβες το συκοειδές
Κοινή ονομασία: Λαγοκερασιά, Πράσινο φραγκοστάφυλο, Gooseberry, Groseillier, Stachebeere, European gooseberry
Περιγραφή:
Η Λαγοκερασιά είναι πολυετής πόα της οικογένειας Grossulariaceae, έχει ύψος από 0,7-1,5 μέτρο, φυτό πολύκλαδο από την βάση του, με βλαστούς και διακλαδώσεις με αιχμηρά αγκάθια.
Τα πράσινα φύλλα του είναι καρδιοειδή ή πλατιά σφηνοειδή στη βάση του φυτού, βαθιά λοβωτά, χνουδωτά ή ελαφρά τριχωτά.
Τα άνθη έχουν πράσινο ή ελαφρά κοκκινωπό χρώμα, με σχήμα καμπανοειδής, μονήρη ή ανά δύο, έμμισχα, με χνουδωτό κάλυκα, η περίοδος ανθοφορίας είναι από τον Μάρτιο έως και τον Μάιο.
Εδωδιμότητα
Ο καρπός τους είναι μαλακό, τριχωτό, σφαιρικό ή ωοειδή αδενώδης μούρο, μεγαλύτερος του φραγκοστάφυλου, με γλυκιά, υπόξινη γεύση, πράσινου, κίτρινου ή κόκκινου χρώματος, η συγκομιδή αρχίζει από τον Ιούλιο έως και τον Αύγουστο.
Ο καρπός το πράσινο φραγκοστάφυλο καταναλώνεται ωμός ή μαγειρεμένος, περιέχει βιταμίνη C, Ε και Α, φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά στοιχεία, πολυφαινόλες, κιτρικό οξύ, ανόργανα άλατα, υδατάνθρακες, ταννίνες.
Ο καρπός συχνά συλλέγεται όταν είναι υπο-ώριμος και πολύ σφριγηλός, έχει πολύ πικάντικη γεύση και χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή πιτών, μαρμελάδων κλπ.
Ωστόσο, αν το φρούτο παραμείνει στο φυτό μέχρι να ωριμάσει και μαλακώσει πλήρως γίνεται πολύ γλυκό και είναι νόστιμο για να καταναλωθει ωμό.
Ο καρπός των άγριων ειδών είναι συχνά μικρότερος του 1 εκατοστού σε διάμετρο.
Τα νεαρά και τρυφερά φύλλα μπορούν να καταναλωθούν ωμά σε σαλάτες, συνιστάται όμως προσοχή, δείτε πιο κάτω τις σημειώσεις για την τοξικότητα.
Τοξικότητα
Τα φρέσκα φύλλα περιέχουν τοξικά κυανογενετικά γλυκοσίδια, τα οποία σε μικρές ποσότητες έχει αποδειχθεί ότι διεγείρουν την αναπνοή και βελτιώνουν την πέψη, σε μεγαλύτερες ωστόσο δόσεις μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστική ανεπάρκεια, έως και θάνατο.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Ο καρπός του φυτού εμφανίζει καθαρτικές και τα φύλλα του στυπτικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Συνιστάται για τη θεραπεία της διάρροιας, του εμετού, της αιμορραγίας, των αιμορροΐδων και της φλεβίτιδας.
Το έγχυμα των φύλλων του χρησιμοποιείται ως στυπτικό για τη θεραπεία της δυσεντερίας και των πληγών.
Οι καρποί, όπως όλα τα μούρα, θεωρείται ότι συμβάλλουν στη βελτίωση της οπτικής οξύτητας και στην καταπολέμηση του σακχαρώδους διαβήτη.
Πηγή: 4epoches.com, pfaf.org, en.wikipedia.org/wiki/Gooseberry, Photo 1, Photo 2, Photo 3, Photo 4, Photo 5
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
