Armillaria mellea

Ο πίλος (καπέλο) έχει διάμετρο από 3-15 εκατοστά, αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό, σχεδόν επίπεδο αργότερα, κολλώδες σε υγρό περιβάλλον, το χρώμα του είναι λαδί, μελί, λαδο-κιτρινωπό ή και πιο σκούρο με αποχρώσεις του λαδο-καφετί, συνήθως με πιο σκούρα ινίδια στο κέντρο κάπως ακτινωτά.

Τα ελάσματα είναι αρχικά λευκά, ροδο-κιτρινωπά αργότερα, με καστανές κηλίδες, πλατιά, ολοστυπικά ή ελαφρώς κατερχόμενα.

Ο στύπος (πόδι) έχει ύψος 4-15 και διάμετρο 0,5-1,5 εκατοστά, κυλινδρικό, υπόλευκο στο πάνω μέρος, καφέ-κιτρινωπό το υπόλοιπο συχνά με πιο σκουρόχρωμη βάση. Έχει επίμονο βαμβακένιο λευκωπό δακτυλίδι με κιτρινωπό χνούδι στη περίμετρο της κάτω πλευρά του.

Η σάρκα είναι υπόλευκη, με γλυκιά αρχικά και μετά πικρή γεύση, με οσμή που θυμίζει μούχλα.

Έχει χρώμα λευκό.

Το Armillaria mellea αναπτύσσεται παρασιτικά το φθινόπωρο μετά από βροχές σε πλατύφυλλα, κωνοφόρα αλλά κατά καιρούς και σε οπωροφόρα δένδρα σε οπωρώνες. Σχηματίζει πυκνές συστάδες στη βάση των κορμών, των πρέμνων, σε νεκρές ρίζες και περιστασιακά σε πεσμένα κλαδιά.

Πολύ κοινός μύκητας, αν και δεν συνιστάται είναι βρώσιμος όταν μαγειρευτεί και αλλαχτεί το νερό, θα πρέπει να καταναλώνονται μόνο σε μικρές ποσότητες, γιατί προκαλεί στομαχικές διαταραχές σε ορισμένα άτομα.

Το εδώδιμο μετά από μαγείρεμα Armillaria ostoyae έχει καφέ-μαυριδερά λέπια στο καπέλο και χαρακτηριστική σκούρο-καφέ ή μαύρη περίμετρο στη κάτω πλευρά του επίμονου δακτυλίου.

Το εδώδιμο μετά από μαγείρεμα Armillaria tabescens είναι πολύ παρόμοιο, αλλά δεν έχει δακτυλίδι και τα ελάσματα του μετατρέπονται σε ροδό-καφετιά στην ωριμότητα.

Το εδώδιμο μετά από μαγείρεμα Armillaria gallica έχει βολβώδη στύπο και πρόσκαιρο δαχτυλίδι που γίνεται μια κιτρινωπή ζώνη στην ωριμότητα.

Τo μη εδώδιμο Pholiota squarrosa είναι γενικά παρόμοιο σε χρώμα και καλύπτεται από αγκαθωτά λέπια διατηρεί για αρκετό διάστημα γυριστό περιθώριο και έχει κιτρινωπή σάρκα με οσμή και γεύση που θυμίζει ραπανάκι.