Oxalis pes-caprae Ξινήθρα Οξαλίδα
Oxalis pes-caprae Ξινήθρα Οξαλίδα
Είναι μελισσοκομικό φυτό καθώς δίνει γύρη αλλά και νέκταρ και μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στη συντήρηση των μελισσοσμηνών κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Επιστημονική ονομασία: Oxalis pes-caprae L.
Συνώνυμα: Oxalis grandiflora Arechav., Oxalis cernua Thunb.
Κοινές ονομασίες: Ξυνοτρίφυλλο, ξινήθρα, οξηλίς, ξυνάκι, αγριολάπαθο, λάπαθο, λάπατο, νερολάπατο, οξαλίς, Οξαλίδα, κύπτουσα, αγριοτρίφυλλο, ξυνίτσα, ξυνίδα, ξυνάλατη.
Περιγραφή, Βιότοπος
Είναι πολυετής έρπουσα πόα, που εξαπλώνεται καλύπτοντας μεγάλες εκτάσεις, με ρίζες πασσαλώδης και ρηχές που σχηματίζουν μικρούς κόνδυλους, με λείο βλαστό που έχει ύψος από 5-30 εκατοστά.
Τα φύλλα είναι σύνθετα με 3 φυλλάρια σε σχήμα καρδιάς, με μακρύ μίσχο, γκρίζο-πράσινα, βαθιά σχισμένα, λοβωτά, κυκλικά με τραχιά υφή και τριχωτά σε όλη την επιφάνεια.
Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα, λεμονί-κίτρινα 6-12 σε σκιάδια, πάνω σ’ ένα άτριχο μακρύ ποδίσκο. Ο καρπός αν και σχηματίζεται σπάνια είναι καστανή κάψα. Περίοδος ανθοφορίας από Δεκέμβριο – Μάιο.
Φύεται ως ζιζάνιο σε καλλιεργούμενους και μη αγρούς, σε κήπους, σε υγρά δάση, σε άκρες δρόμων και σε σκουπιδότοπους. Για θεραπευτικούς σκοπούς συλλέγονται τα φύλλα του φυτού.
Μας υποδεικνύει ότι το έδαφος έχει έλλειψη ασβεστίου και μας βοηθάει να το διορθώσουμε.
Εδωδιμότητα
Συλλέγονται το χειμώνα και την άνοιξη τα φύλλα και ο τρυφερός βλαστός. Τα φύλλα περιέχουν οξαλικό κάλιο και οξαλικό οξύ, ουσίες ερεθιστικές και μπορούν να προκαλέσουν σε μεγάλες ποσότητες δηλητηριάσεις με αιμορραγικές διάρροιες και απόφραξη νεφρών. Σε μέτριες ποσότητες όμως είναι ακίνδυνο για τον άνθρωπο και τα ζώα. Η ποσότητα του οξαλικού οξέος μειώνεται με το μαγείρεμα.
Προστίθεται σε μικρές ποσότητες σε σαλάτες, σε σάλτσες και σε χορτόπιτες για να δώσει μια ευχάριστη ξινή γεύση.
Μελισσοκομικό φυτό
Είναι μελισσοκομικό φυτό καθώς δίνει γύρη αλλά και νέκταρ και μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στη συντήρηση των μελισσοσμηνών κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Θεραπευτικές ιδιότητες, Συνίσταται
Τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα έχουν δράση αντισκορβουτική, στυπτική, διουρητική, εμμηναγωγική, αποχρεμπτική, αντιπυρετική, ερεθιστική και στομαχική.
Είναι βότανο χωνευτικό αλλά επικίνδυνο στη χρήση του. Το αφέψημα των φύλλων χρησιμοποιείται σε εμπύρετες καταστάσεις , για να σβήσει τη δίψα και να μειώσει τον πυρετό.
Εξωτερικά, τα φύλλα ως κατάπλασμα εφαρμόζονται τοπικά σε αποστήματα, πληγές, διάφορες δερματικές παθήσεις, σε ερεθισμό των βλεννογόνων και για κούρες ομορφιάς.
Αντενδείξεις:
Η υπερκατανάλωση όμως των φύλλων, λόγω του οξαλικού οξέος που περιέχουν μπορεί να προκαλέσει δέσμευση του ασβεστίου και να οδηγήσει σε διατροφική ανεπάρκεια. Σε άτομα που πάσχουν από πέτρες στα νεφρά, ρευματισμούς, αρθρίτιδα ή ποδάγρα.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
