Prasium majus Λαγουδόχορτο
Το Prasium majus Λαγουδόχορτο είναι κοινό μεσογειακό φυτό με ευρεία κατανομή, φύεται σε υψόμετρο έως 600 μέτρα, σε λιβάδια, σε δάση, σε θαμνώνες, σε φρυγανότοπους και πετρώδεις ασβεστολιθικές τοποθεσίες και κατά μήκος δρόμων.
Οι λαγοί βρίσκουν καταφύγιο κάτω από τα κλαδιά του και αγαπάνε πολύ τα τρυφερά του φύλλα, γι’ αυτό και ο ελληνικός λαός έδωσε στο φυτό το όνομα «λαγουδόχορτο».
Επιστημονική ονομασία: Prasium majus L. 1753
Συνώνυμα: Prasium creticum Nyman, Prasium liparitanum Lojac., Prasium minus L.
Ελληνική ονομασία: Πράσιο το μέγα
Κοινή ονομασία: Λαγουδόχορτο, λαγουδοπαξίμαδο, λαγουδοφάι, του λαγου το παξιμάδι, white hedge-nettle
Περιγραφή
Το Λαγουδόχορτο είναι πολυετής αρωματικό φρύγανο ή θάμνος της οικογένειας Lamiaceae, έχει μήκος μέχρι 1 μέτρο και βλαστούς όρθιους, ξυλώδης, λείους, ακανόνιστα διακλαδισμένος .
Τα πράσινα φύλλα του έχουν σχημα καρδιάς (καρδιοειδή), είναι οδοντωτά, λεία, οωειδή, λογχοειδή, αντίθετα και έχουν μικρό μίσχο.
Τα ερμαφρόδιτα λευκά-ρόδινα άνθη του βγαίνουν σε ζεύγη, μασχαλιαία, έχουν κάλυκες κωδωνοειδείς και τριχωτούς εσωτερικά, περίοδος ανθοφορίας όλη την Άνοιξη.
Εδωδιμότητα
Το Λαγουδόχορτο είναι από τα πιο δημοφιλή λαχανευόμενα φυτά, είναι βρώσιμο φυτό πλούσιο σε βιταμίνες Α και Κ, συλλέγονται και καταναλώνονται οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα του που έχουν χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση.
Στη κρητική κουζίνα καταναλώνεται μαγειρευτό και θεωρείται ότι ολοκληρώνει τη γεύση στα τσιγαριαστά στις πίτες χορταρικών αλλά και σε συνοδευτικά των κρεατικών. Επίσης το συνδυάζουν με σαλιγκάρια και σουπιές, οι τρυφεροί βλαστοί του γίνονται τσιγαριστοί ή με τη μέθοδο των «τσιτσίραυλων», δηλαδή μαγειρεύονται αφού πρώτα μπουν σε άλμη ώστε να διατηρούνται.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
