Carum carvi Αγριο κύμινο Κάρβι Κιούμελ
Βάλτε σπόρους Carum carvi Αγριο κύμινο Κάρβι Κιούμελ ή αγριοκύμινου μαζί με τις υποθηκευμένες πατάτες για να επιβραδυνθεί η εκβλάστηση και να αποτραπεί η δημιουργία ψώρας.
Επιστημονική ονομασία: Carum carvi L.
Συνώνυμα: Bunium carvi. Carum aromaticum. Carum decussatum. Foeniculum carvi.
Ελληνική ονομασία: Κάρον το κυμινοειδές,
Κοινές ονομασίες: Κάροτοκάρβο, Αγριοκύμινο
Περιγραφή, Βιότοπος:
Είναι ανθεκτικό διετές φυτό με ύψος έως 70 εκατοστά με όρθιους βλαστούς που έχουν λεπτές αυλακώσεις, με σαρκώδη ρίζα.
Τα φύλλα είναι λεία, διπτεροειδή, με μεγάλο κεντρικό μίσχο μήκους 20-30 εκατοστών και με πολύ μικρά φυλλάρια.
Τα άνθη έχουν χρώμα λευκό, είναι μικρά διαταγμένα σε όρθιο σκιάδιο, έχουν αρσενικά και θηλυκά όργανα και η γονιμοποίηση γίνεται από τα έντομα, ανθίζουν τον δεύτερο χρόνο Ιούνιο και Ιούλιο.
Οι καφετί καρποί του έχουν σχήμα ημισελήνου, είναι επιμήκεις, με 5 αχνές αυλακώσεις και αρωματικοί, ωριμάζουν Ιούλιο και Αύγουστο.
Το συναντάμαι σε ηλιόλουστα μέρη, σε υγρά λιβάδια, σε χωράφια, σε άκρες δρόμων και σε σκουπιδότοπους.
Συστατικά:
Ο σπόρος ανά 100 gr περιέχει 333 θερμίδες, 10 gr. νερό, 20 gr. πρωτεΐνες , 14.5 gr. λίπος, 50 gr. υδατάνθρακες, 12,5 gr. φυτικές ίνες, 6 gr. τέφρα, 689 mg ασβεστίου, 568 mg φώσφορο, 16.2 mg σίδηρο, 258 mg μαγνησίου, 17 mg νατρίου, 1351 mg καλίου, 5.5 mg ψευδαργύρου, 363 IU βιταμίνης Α, 0.383 mg θειαμίνη, 0.379 mg ριβοφλαβίνη, 3.61 mg νιασίνη. Επίσης περιέχουν αιθέριο έλαιο, τανίνη και πτητικό έλαιο που περιέχει καρβόνη και λιμονένιο.
Το φυτό ήταν γνωστό στους Αιγυπτίους, τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Σπόροι βρέθηκαν σε ανασκαφές νεολιθικών οικισμών της Ευρώπης.
Εδωδιμότητα, Τρόποι παρασκευής:
Συλλέγονται τα φύλλα την άνοιξη και οι σπόροι το καλοκαίρι που περιέχουν αιθέριο έλιαο. Τα φύλλα προστίθενται είτε ωμά, είτε αποξηραμένα ή μαγειρεμένα σε σαλάτες, σε σούπες, σε φαγητά κατσαρόλας και σε σάλτσες.
Οι καρποί του χρησιμοποιούνται ολόκληροι, τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι και έχουν μια πικάντική γεύση και άρωμα που θυμίζει γλυκάνισο. Ο καρπός συχνά μασιέται μετά το γεύμα για να αρωματίσει την αναπνοή και να ανακουφίσει τον στομάχι από τυχόν καούρες.
Βάλτε σπόρους αγριοκύμινου μαζί με τις υποθηκευμένες πατάτες για να επιβραδυνθεί η εκβλάστηση και να αποτραπεί η δημιουργία ψώρας.
Οι ρίζες του μπορούν να μαγειρευτούν σαν λαχανικό, όπως οι παστινάκες ή τα καρότα.
Αποτελεί δημοφιλές καρύκευμα, οι σεφ αρωματίζουν κέικ, μπισκότα, ψωμιά, τυριά, βρασμένα φρούτα, ψητά μήλα και κυδώνια και πιάτα με κρέα
Θεραπευτικές ιδιότητες, Συνίσταται
Συλλέγονται τα φύλλα και κυρίως οι σπόροι από της ανθισμένες κορυφές οι οποίες αποξηραίνονται.
Το έγχυμα του βοτάνου είναι χωνευτικό και διεγείρει την όρεξη. Βοηθά στη χώνεψη, στη θεραπεία της διάρροιας, σε στομαχικές κράμπες και προλαβαίνει το φούσκωμα, επίσης σε περιπτώσεις λαρυγγίτιδας, στη βρογχίτιδα και το βρογχικό άσθμα.
Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό κατά τον θηλασμό επειδή αυξάνει τη ροή του γάλακτος και βοηθά σε περίπτωση σπασμωδικών πόνων της περιόδου.
Το έλαιο αγριοκύμινου συνίσταται για της ρευματικές παθήσεις.
Μετά το γεύμα μασήστε λίγους σπόρους γλυκαίνουν την αναπνοή και αρωματίζουν το στόμα.
Αντενδείξεις:
Υπερβολική δοσολογία μπορεί να προκαλέσει νεφρική και ηπατική βλάβη.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Τρόποι παρασκευής:
Ως έγχυμα ρίχνουμε μία κουταλιά του τσαγιού σπόρους αφού πρώτα τους έχουμε συνθλίψει σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό, το αφήνουμε σκεπασμένο για 10 λεπτά, σουρώνουμε και πίνουμε τρεις φορές την ημέρα.
Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός:
Το κύμινο είναι ένα πολύ γνωστό βότανο και έχει καλλιεργηθεί για τις μαγειρικές και φαρμακευτικές χρήσεις του από την αρχαιότητα.
Στην Ευρώπη πίστευαν ότι το σκόρπισμα των σπόρων προστατεύει την περιουσία από το χάσιμο της και από κάθε είδους παρεκτροπές.
Τα καταφέρνει σε συνηθισμένο κηπευτικό χώμα, προτιμά τις ζεστές, ηλιόλουστες θέσεις, τα καλά στραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανικές ουσίες εδάφη με PΗ από 4,8-7.6.
Επειδή το ριζικό σύστημα των φυτών είναι πολύ ευαίσθητο σε τυχόν διαταραχές η σπορά πρέπει γίνεται επί τόπου από το Μάρτιο-Απρίλιο.
Πηγή: en.wikipedia.org/wiki, el.wikipedia.org
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
