Borago officinalis Μπουράντζα Μποράγκο
Το Borago officinalis Μπουράντζα Μποράγκο είναι φυτό κατάλληλο για δίαιτες χωρίς αλάτι γιατί είναι πλούσιο σε μεταλλικά άλατα. Παραδοσιακά έβαζαν τα φύλλα του στο κρασί για να κάνουν εύθυμους τους ανθρώπους.
Επιστημονική ονομασία: Borago officinalis L.
Συνώνυμα: Borago advena Gilib., Borago aspera Gilib., Borago hortensis L.
Ελληνική ονομασία: Μποράγκο το φαρμακευτικό,
Κοινές ονομασίες: Καρδιαγωγό το φαρμακευτικό, Βοράγο, Μποράζα, Μπουράντζο, Βοράντζα, Βορατσίνα, Αγγουρίτσα, Βούγλωσσο, Βοϊδόγλωσσα.
Περιγραφή:
Η μπουράντζα είναι φυτό ιθαγενές των Μεσογειακών χωρών, μονοετής πόα, με ύψος από 30-60 εκατοστά, με βλαστό κυλινδρικό, πολύκλαδο και χνουδωτό.
Τα φύλλα του Μποράγκο στη βάση σχηματίζουν ροζέτα είναι ωοειδή-λογχοειδή, με πλατύ μίσχο και καλύπτονται από τριχίδια με μήκος από 5-20 εκατοστά, ενώ τα ανώτερα είναι άμισχα.
Τα άνθη της Μπουράντζα είναι συνήθως κρεμαστά σε μεγάλους ποδίσκους, έχουν κυρίως μπλε-μωβ χρώματος, σπάνια ροζ, με 5 πέταλα τριγωνικού σχήματος, επίσης υπάρχουν ποικιλίες με λευκά άνθη. Η μπουράντζα έχει σχετικά μεγάλη περίοδο ανθοφορίας, σε ήπια κλίματα μπορεί να ανθίζει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου από Μάρτιο-Σεπτέμβριος (ίσως ακόμη αργότερα στον νότο).
Ο καρπός του Μποράγκο είναι σκουρόχρωμο κάρυο που περιέχει 4 αγκαθωτούς σπόρους. Τον χειμώνα ξεραίνεται αλλά την άνοιξη βλασταίνουν καινούρια από τους σπόρους που είχε αφήσει το προηγούμενο φυτό.
Βιότοπος:
Η Μπουράντζα το βρίσκουμε μοναχικά ή μικρές ομάδες σε υψόμετρο από 0-600 μέτρα, σε καλλιεργούμενους και μη αγρούς, σε λιβάδια, άκρες δρόμων, σε πάρκα, σε κήπους αλλά και σε σκουπιδότοπους.
Παραδοσιακά έβαζαν τα φύλλα της στο κρασί για να κάνουν εύθυμους τους ανθρώπους.
Συστατικά:
Το Μποράγκο περιέχει σαπωνίνες, τανίνες, βιταμίνη C, ασβέστιο, κάλιο και αιθέριο έλαιο, επίσης περιέχει λιπαρά οξέα όπως παλμιτικό οξύ, στεατικό οξύ, ελαικό οξύ, εικοσενοϊκό οξύ, ερουκικό οξύ και νερβονικό οξύ. Το έλαιο χρησιμοποιείται σαν συμπλήρωμα γ-λινολενικού οξέος.
Το μέλι του Μποράγκο, Μελισσοκομικό φυτό:
Το Μποράγκο είναι μόνο μονοετές βότανο και έχει μεγάλη περίοδο ανθοφορία ξεκινάει από το Μάιος και φτάνει μέχρι και το Σεπτέμβριος ίσως ακόμη αργότερα στις νότιες περιοχές της χώρας μας.
Τα μπλέ άνθη του είναι εντυπωσιακά και γεμάτα μέλισσες που φαινόντονται να κάνουν γιορτή συλλέγοντας μέλι και γύρη.
Πότε συλλέγεται
Το Μποράγκο συλλέγονται την άνοιξη, τα φύλλα, τα άνθη και οι τρυφεροί βλαστοί ενώ για θεραπευτικούς σκοπούς και οι καρποί του φυτού.
Το Μποράγκο είναι κατάλληλο για δίαιτες χωρίς αλάτι γιατί είναι πλούσιο σε μεταλλικά άλατα.
Εδωδιμότητα:
Τα φύλλα του Μποράγκο σαν λαχανικό τρώγονται πάντα φρέσκα, γιατί χάνουν τη γεύση και το χρώμα τους. Έχει γεύση που θυμίζει αγγούρι και τρώγεται μέσα σε σαλάτες ή σαν γαρνιτούρα επίσης προστίθεται στο γιαούρτι και σε καλοκαιρινά ποτά φρούτων.
Τα άνθη του που περιέχουν το μη τοξικό αλκαλοειδές θεσινίνη, έχουν γλυκιά γεύση και είναι από τα ελάχιστα βρώσιμα άνθη μπλε χρώματος.
Στην Ελλάδα το Μποράγκο μπαίνει σε λαδερά όπως γεμιστά και ντολμάδες. Στην Ιταλία χρησιμοποιείται στον χρωματισμό ζυμαρικών όπως ραβιόλια. Στην Πολωνία χρησιμοποιείται για να αρωματίζει τουρσί. Στο Ιράν βράζεται και πίνεται σαν τσάι.
Οι Ρωμαίοι προσθέτανε τα άνθη της μπουράντζας στο κρασί γιατί είχε την φήμη ότι έδινε κουράγιο.
Θεραπευτικές ιδιότητες, Συνίσταται:
Ετήσιο φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό φυτό, γνωστό από την αρχαιότητα όπου το χρησιμοποιούσαν κατά της μελαγχολίας. Έχει αρκετές φαρμακευτικές χρήσεις, αλλά χρειάζεται προσοχή στην χρήση και κατανάλωση μια και θεωρείται ηπατοτοξικό.
Η Μπουράντζα δρα ως εφιδρωτικό, διουρητικό, αποχρεμπτικό, χαλαρωτικό, τονωτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες και γαλακταγωγό. Τα φύλλα και οι σπόροι ενισχύουν τη ροή του γάλακτος κατά τον θηλασμό.
Χρησιμοποιείται για πέτρες στα νεφρά, αναζωογονεί και ανανεώνει τα επινεφρίδια μετά από αγωγή με κορτιζόνη.
Επίσης η Μπουράντζα σαν θεραπεία σε καρδιαγγειακές διαταραχές, σε γαστρεντερικές παθήσεις όπως διάρροια, κράμπες και κολικό του εντέρου, σε αναπνευστικές διαταραχές, σε άσθμα και βρογχίτιδα.
Ο χυμός του βοτάνου, που παρασκευάζεται από τα νωπά φύλλα έχει χαλαρωτικές ιδιότητες, θεωρείται χρήσιμος στη νευρική κατάθλιψη ή την ψυχική οδύνη. Από αυτόν παρασκευάζεται και μία μαλακτική λοσιόν για ξηροδερμία με φαγούρα.
Οι βαθειά ερωτευμένες κοπέλες έπιναν αφέψημα από μπουράντζα για να μειώσουν τους τρελούς κτύπους της καρδιάς τους.
Τρόποι παρασκευής:
Ως έγχυμα σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό ρίχνουμε 2 κουταλιές του γλυκού ξηρό βότανο και το αφήνουμε σκεπασμένο 10 λεπτά, πίνουμε τρεις φορές την ημέρα.
Για ξηρό δέρμα ρίξτε βραστό νερό σε φύλλα μπουράντζας, πάρτε βαθιές εισπνοές για να θεραπεύσετε το ξηρό δέρμα του προσώπου.
Αντενδείξεις:
Έχει βρεθεί ότι τα φύλλα περιέχουν πολύ μικρή ποσότητα από τα υπατοτοξικά αλκαλοειδή ιντερμεδίνη, λυκοψαμίνη, αμαβιλίνη και σουπινίνη. Αυτά τα αλκαλοειδή υπάρχουν σε εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό και δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία.
Παρατεταμένη επαφή κατά τη συλλογή με τα φύλλα μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός:
Είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό, προτιμάει καλά στραγγιζόμενα εδάφη και αρκετή ηλιοφάνεια ενώ είναι ωφέλιμη «παρέα» για τις ντομάτες και τα άλλα λαχανικά στο μποστάνι σας.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
