Amanita ceciliae

To Amanita ceciliae αν και αναφέρεται ως εδώδιμο είδος μετά από καλό μαγείρεμα, ορισμένες αρχές δηλώνουν ότι το είδος αυτό δεν είναι γνωστό αν είναι βρώσιμο και συνιστούν την αποφυγή της συλλογής του.

Επιστημονική ονομασία: Amanita ceciliae (Berk. & Broome) Bas (1984)

Συνώνυμα: Agaricus ceciliae Berk. & Broome (1854), Amanita inaurata Secr. (1833), Amanitopsis ceciliae (Berk. & Broome) (1992), Amanitopsis inaurata (Secr. ex Gillet) (1889)

Ελληνική ονομασία: Αμανίτης της Καικιλίας

Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Amanitaceae
Genus (Γένος) : Amanita
Species (Είδος) : A. ceciliae

Περιγραφή:

Καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο, σε μικρές ομάδες, συνήθως σε δάση πλατύφυλλων αλλά και σε μικτά.

Το καπέλο του έχει διάμετρο από 6-16 εκατοστά, αρχικά ημισφαιρικό, κυρτό και στην ωριμότητα σχεδόν επίπεδο με φαρδύ ύβο στο κέντρο. Το χρώμα του ποικίλει από κιτρινό-καφετί, λαδό-καφετί, με παχιά και επίμονα λευκό-γκριζωπά, πιο σκουρόχρωμα αργότερα λέπια που είναι υπολείμματα του ολικού πέπλου και με έντονα γραμμωτή περίμετρο.

Τα ελάσματα είναι ελεύθερα, μέτριας πυκνότητας, λευκά αρχικά, γκριζωπά στην ωριμότητα.

Το πόδι έχει ύψος 8-20 και διάμετρο 2-4 εκατοστά, έχει χρώμα λευκό αρχικά, γκρι αργότερα με γκρι-καφετί λέπια σε ζικ-ζακ διάταξη, με απουσία δακτυλιδιού, με εύθραυστη λευκή θήκη και με 2-3 ζώνες στη βάση του ποδιού.

Η σάρκα έχει λευκό χρώμα, με αδύναμη αλλά ευχάριστη οσμή

Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα λευκό.