Quercus suber Δρυς η φελλοφόρος

Quercus suber Δρυς η φελλοφόρος κορμοσ

Quercus suber Δρυς η φελλοφόρος

Από τον εξωτερικό φλοιό του είδους Quercus suber Δρυς η φελλοφόρος, κατασκευάζεται ο φελλός που χρησιμοποιείται στην κατασκευή πωμάτων για την σφράγιση των φιαλών, καθώς και σε άλλες βιομηχανικές και όχι μόνο εφαρμογές.

Στη φύση απαντάται στη νοτιοδυτική Ευρώπη, ιδίως στην Ιβηρική χερσόνησο, και τη βορειοδυτική Αφρική. Αναπτύσσονται σε υψόμετρο που ξεκινά σχεδόν από το επίπεδο της θάλασσας και φτάνει μέχρι τα 1300 μέτρα.

Επιστημονική ονομασία: Quercus suber L.

Συνώνυμα: Quercus cintrana Welw. ex Nyman, Quercus corticosa Raf., Quercus mitis Banks ex Lowe, Quercus occidentalis Gay, Quercus sardoa Gand., Quercus subera St.-Lag., Quercus suberosa Salisb.

Ελληνική ονομασία: Δρυς η φελλοφόρος, Δρυς η φελλόδρυς

Κοινές ονομασίες: Φελλόδεντρο, Φελλοφόρος Βελανιδιά, Cork Oak

Περιγραφή:

Είναι ένα μεσαίου μεγέθους πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, της οικογένειας Fagaceae, με αργή ανάπτυξη με ύψος έως 20 μέτρα, με ακανόνιστη στρογυλή κόμη, με ένα στιβαρό κορμό με ανοιχτή διακλάδωση από χοντρά κλαδιά. Ο γκριζωπός ή γκρίζο-καφετί χρώματος φλοιός στην αρχή είναι μαλακός αλλά απ’ τον 7ο ή 8ο χρόνο αρχίζει να χοντραίνει και να γίνεται σπογγώδης-πορώδης και αυλακωτός με βαθιές διαμήκεις ρωγμές καθώς φελλοποιείται. Όταν αφαιρεθεί για να χρησιμοποιηθεί ο φελλός, ο υποκείμενος κορμός αποκαλύπτει ένα πλούσιο κόκκινο χρώμα. Η ισχυρή κυρία πασσαλώδη ρίζα του φτάνει σε βάθος μέχρι και τα 2 μ, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει εκτεταμένη ριζική επιφανειακή εξάπλωση που επιτρέπει πληρέστερη εκμετάλλευση του εδάφους.

Τα φύλλα είναι κατ’ εναλλαγήν, με σχήμα αντωοειδοές ή ωοειδές-λογχοειδές έως επιμήκες, πράσινα απ΄ το πάνω μέρος και ασημί από κάτω, απλά, σκληρά, στιλπνά και δερματώδη, απολήγουν σε οξεία κορυφή, ενώ η βάση τους είναι στρογγυλεμένη ή σχεδόν καρδιοειδής, με βραχύ μίσχο, έχουν μήκος 2,5-10 εκ.

Το δέντρο έχει ξεχωριστά αρσενικά και θηλυκά άνθη. Τα αρσενικά άνθη φύονται σε κρεμάμενους μασχαλιαίους ίουλους, σε κλαδιά του προηγούμενου έτους, με μήκος 4-7 εκ., χωρίς ποδίσκου, έχουν περιάνθιο χωρισμένο σε 5 με 8 λοβούς, με 5 έως 7 στήμονες. Τα θηλυκά φύονται ανά 2-5 σε όρθια σταχυόμορφα κεφάλια, στους νέους βλαστούς του έτους, έχουν μήκος 0,5-3 εκ., έχουν περιάνθιο χωρισμένο σε 4 έως 6 λοβούς. Περίοδος ανθοφορίας από τον Απρίλιο-Ιούλιο.

Ο καρπός είναι κάρυο (βελανίδι), κοκκινωπό-καφέ κατά την ωρίμανση, ωοειδές με μήκος 2,5 έως 4 εκατοστά. Το κύπελλο συνδέεται με τον βλαστό με ποδίσκο, χνουδωτό, με μήκος 0,5-4 εκ. και καλύπτεται με μακριά και παχιά λέπια. Η ωρίμανση και η πτώση τους γίνεται τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του δεύτερου έτους από την άνθηση. Περίοδος καρποφορίας το φθινόπωρο και το χειμώνα του ίδιου ή του επόμενου έτους.

Καλλιέργεια:

Δεν έχει ιδιαίτερες εδαφικές απαιτήσεις, αγαπά όμως τα όξινα ή ελαφρώς όξινα, μη ασβεστούχα εδάφη και δεν έχει πρόβλημα με τους ισχυρούς ανέμους. Δεν αντέχει να εκτεθεί για πολλές μέρες σε θερμοκρασίες κάτω από τους -10° C. Αντέχει σε ηλιόλουστες αλλά και δεν αντέχει τις σκιερές θέσεις.
Είναι δέντρο φωτόφιλο και ξηροθερμικό, προσαρμοσμένο στο μεσογειακό κλίμα, μπορεί να ζήσει 200 με 300 χρόνια.

Από το εξωτερικό μέρος του κορμού του δέντρου συλλέγεται ο φελλός. H συλλογή του φελλού γίνεται κάθε 9 με 12 χρόνια, συνήθως Ιούνιο και Ιούλιο, με τη πρώτη συγκομιδή να είναι κατώτερης ποιότητος, με μεγάλους πόρους και μικρή ελαστικότητα. Μετά από κάθε συγκομιδή ο εξωτερικός φλοιός του δέντρου αναγεννάται και ύστερα από οκτώ περίπου χρόνια έχει αρκετό πάχος ώστε να συλλεχθεί ξανά.

Πηγή: el.wikipedia.org/wiki, www.kalliergeia.com, Photo, Photo, Illustration

Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!

Facebook
Pinterest
Twitter
Email

Follow Us

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]

Απάντηση