Coriandrum sativum Κόλιανδρος Κορίανδρος Άγρια χόρτα Άγρια Μανιτάρια

Coriandrum sativum Κόλιανδρος Κορίανδρος

Η λέξη-κλειδί του είναι «διεγερτικό της όρεξης». Ο Coriandrum sativum Κόλιανδρος Κορίανδρος εκτιμάται ιδιαίτερα για την επίδρασή του στο πεπτικό σύστημα, την αντιμετώπιση του τυμπανισμό και αέρια, τους σπασμούς των εντέρων και τη διάρροια, ιδίως στα παιδιά.

Επιστημονική ονομασία: Coriandrum sativum L.

Συνώνυμα: Coriandropsis syriaca, Coriandrum globosum, Coriandrum majus, Coriandrum diversifolium, Coriandrum testiculatum, Coriandrum globosum, Bifora loureirii, Coriandrum melphitense, Selinum coriandrum, Coriandrum sativum

Ελληνική ονομασία: Κορίανδρον το ήμερον

Κοινές ονομασίες: Κόλιαντρος, Κολίανδρος, Κορίαννον, Κόλιαντρο, Κορίαντρος, Κοριός, Κουτβαράς, Κινέζικος μαϊντανός, Dhania

Περιγραφή, Βιότοπος

Ο Κόλιανδρος είναι μονοετής πόα, με ύψος από 15-60 εκατοστά, με βλαστό όρθιο, με λεπτές αυλακώσεις, το χρώμα του είναι πράσινο ενώ την περίοδο της άνθησης γίνεται βιολετί ή και κόκκινο.

Τα φύλλα του είναι μεταβλητά στο σχήμα, τα κατώτερα φύλλα είναι ωοειδή, ακανόνιστα οδοντωτά, με φαρδύ λοβούς και με λεπτούς και φτερωτούς ψηλότερα στους ανθοφόρους βλαστούς.

Τα ερμαφρόδιτα άνθη του έχουν χρώμα λευκό ή ροζ, σε ταξιανθία σύνθετο σκιάδιο, ασύμμετρα, τα εξωτερικά άνθη είναι μεγαλύτερα από τα εσωτερικά. Περίοδος ανθοφορίας από Ιούνιο-Αύγουστο.

Ο καρπός είναι καφέ σφαιρικό σχιζοκάρπιο, με διάμετρο έως 5 χιλιοστά, περιέχει 2 αρωματικούς σπόρους.

Φύεται σε καλλιεργούμενους και μη αγρούς, σε σκουπιδότοπους και συχνά σε πλευρές ποταμιών. Συλλέγονται οι βλαστοί, τα φύλλα, οι ρίζες και τα σπέρματα.

Συστατικά

Ο Κορίανδρος περιέχει υδατάνθρακες, σάκχαρα, βιταμίνη Α, Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, Β9, C, E, K, βήτα-καροτένιο, λουτεΐνη ζεαξανθίνη, ίχνη μετάλλων όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φωσφόρο, κάλιο, νάτριο, ψευδάργυρο, οξαλικό οξύ, πτητικό έλαιο όπως d-λιναλοόλη ή κοριανδρόλη, λιπαρές ουσίες, πρωτεΐνες, κουμαρίνες, γλυκοζίτες φλαβονοειδών, ταννίνες, χλωρογενικό και καφεϊκό οξύ, και άλλα.

Εδωδιμότητα, Τρόποι παρασκευής

Όλα τα μέρη του κόλιαντρου είναι βρώσιμα. Τα φρέσκα φύλλα και οι αποξηραμένοι σπόροι είναι τα μέρη τα οποία πιο παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα, είναι το πιο ευρέως διαδεδομένο αρωματικό βότανο στο κόσμο.

Τα φύλλα συλλέγονται την Άνοιξη, έχουν αρωματική γεύση και τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα δίνοντας άρωμα σε σαλάτες, σε σούπες, σε χορτόπιτες, σε σάλτσες και μπορούν συνοδεύουν διάφορα πιάτα.
Τα φύλλα χαλάνε γρήγορα όταν αφαιρούνται από το φυτό και χάνουν το άρωμά τους, όταν αποξηρανθούν ή καταψυχθούν.

Οι σπόροι του συλλέγονται το καλοκαίρι. Όσο είναι φρέσκοι έχουν μια δυσάρεστη οσμή, αλλά όταν στεγνώσουν γίνεται αρωματική και όσο περισσότερο διατηρείται τόσο πιο αρωματική γίνεται.
Χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα σε πολλά πιάτα, αλλά και σε καυτερές σάλτσες, σε τυριά, σε τουρσιά, σε κέικ και ψωμιά, επίσης χρησιμοποιούνται ευρέως για τη γεύση τους σε ορισμένα αλκοολούχα ποτά και ως συστατικό του μπαχαράτ.

Οι ρίζες του κορίανδρου έχουν μια βαθύτερη και πιο έντονη γεύση απ’ ότι τα φύλλα. Χρησιμοποιούνται σε πολλές Ασιατικές κουζίνες κυρίως της Ταϊλάνδης, μαγειρεύονται σε σούπες ή αποξηραίνονται, γίνονται σκόνη και χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα.

Ο κορίανδρος όπως και πολλά μπαχαρικά, περιέχει φυτοχημικά που μπορούν να καθυστερήσουν ή να αποτρέψουν την αλλοίωση των τροφίμων που καρυκεύονται με αυτό το μπαχαρικό.

Θεραπευτικές ιδιότητες, Συνίσταται

Η λέξη-κλειδί του είναι «διεγερτικό της όρεξης».

Ο κορίανδρος εκτιμάται ιδιαίτερα για την επίδρασή του στο πεπτικό σύστημα, την αντιμετώπιση του τυμπανισμό και αέρια, τους σπασμούς των εντέρων και τη διάρροια, ιδίως στα παιδιά.

Ο σπόρος είναι αρωματικός, αποχρεμπτικός, ηρεμιστικός, διεγερτικός και στομαχικός. Εξωτερικά οι σπόροι έχουν χρησιμοποιηθεί ως κατάπλασμα για τη θεραπεία ρευματικών πόνων.

Τα έλαιο ενεργεί ως διεγερτικό για το στομάχι, αυξάνοντας την έκκριση των πεπτικών υγρών, πράγμα που διεγείρει την όρεξη.