Clitocybe alexandri
Το συχνό στα ζεστά κλίματα Clitocybe alexandri πλέον Clitopaxillus alexandri είναι λιγότερο γνωστό είδος και συνήθως δεν αναφέρεται στου οδηγούς αναγνώρισης μανιταριών, είναι εδώδιμο, νόστιμο και σε καλή απόδοση λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθός του, καλύτερα να καταναλώνονται τα νεαρά καρποσώματα, γιατί τα ώριμα έχουν ελαστική σάρκα.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Tricholomataceae
Genus (Γένος) : Clitocybe
Species (Είδος) : C. alexandri
Επιστημονική ονομασία: Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado, in Alvarado, Moreau, Dima, Vizzini, Consiglio, Moreno, Setti, Kekki, Huhtinen, Liimatainen & Niskanen, Fungal Diversity 90: 114 (2018)
Συνώνυμα: Paxillus griseotomentosus Secretan, Paxillus alexandri Fries (1871), Lepista alexandri (Fr.) Gillet (1876), Clitocybe alexandri var. alexandri (Fr.) Gillet (1884), Clitocybe alexandri var. alutacea P.-A.Moreau (2009).
Περιγραφή:
Είναι θερμόφιλο είδος, καρποφορεί συνήθως σε ομάδες το φθινόπωρο και χειμώνα, σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων ειδών, αλλά και σε ορεινά λιβάδια και βοσκότοπους, μετά από καταιγίδες και όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει.
Το καπέλο του μπορεί να φτάσει και τα 15 εκατοστά, η πιο συχνή όμως διάμετρο είναι 5-10 εκ., έχει σχήμα αρχικά κυρτό, σχεδόν επίπεδο ελαφρώς πιεσμένο αργότερα, με χρώμα κρεμ, καφέ, γκρίζο-καφετί, στην ωριμότητα έχει γυριστή και συχνά με στρογγυλές πιο σκούρες κηλίδες στη μη γραμμωτή περιφέρεια που είναι πολύ χαρακτηριστικές του είδους.
Τα ολοστυπικά ή κατερχόμενα πυκνά ελάσματα έχουν χρώμα αρχικά λευκό-κρεμ και κρεμ-κιτρινωπά αργότερα.
Το παχύ κυλινδρικό πόδι του έχει ύψος 4-10 και διάμετρο 2-4 εκατοστά, το ίδιο χρώμα με το καπέλο ή πιο ανοικτόχρωμο, με λευκωπό μηκύλιο στη βάση του.
Σάρκα παχιά, ωχρωπή με γλυκιά γεύση και αδύναμη αρωματική γλυκιά οσμή.
Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα λευκό.
Ομοιότητες:
Το εδώδιμο Lepista rickenii είναι μεγαλύτερο, έχει υπόλευκα κατερχόμενα ελάσματα. γλυκιά αλευρώδη οσμή και ελαφρώς πικάντικη γεύση.
Το νόστιμο Infundibulicybe geotropa έχει καπέλο σε σχήμα χωνιού με μικρό ύβο, λεπτότερο πόδι.
Τo όχι συχνό, εδώδιμο, νόστιμο, Infundibulicybe gigas, παράγει καρποσώματα με μεγαλύτερο καπέλο, κοντύτερο πόδι.
Το δύσπεπτο σε ορισμένα άτομα Clitocybe nebularis, έχει πιο γκριζωπές αποχρώσεις και δεν έχει κηλίδες στη περιφέρεια του καπέλου.
Το συχνό, ύποπτο τοξικότητας, Clitocybe inornata έχει δυσάρεστη οσμή που θυμίζει ψαρίλα, εφαπτόμενα γκρίζο-καφετιά ελάσματα.
Το θανατηφόρο Paxillus involutus έχει καπέλο με αυλακωτή περίμετρο, καφέ-κίτρινα ελάσματα και όταν πιεστούν σκουραίνουν και μοιάζουν σαν μπάλωμα.
Σχόλια:
Το γκρι χρώμα του καπέλο, με τις λίγο πιο σκούρες κηλίδες και την γυριστή περίμετρο το χαρακτηρίζουν από τις άλλες εμφανισιακά παρόμοιες κλιτοκίβες-Clitocybe.
Είναι λιγότερο γνωστό είδος και συνήθως δεν αναφέρεται στου οδηγούς αναγνώρισης μανιταριών.
Καλύτερα να καταναλώνονται τα νεαρά καρποσώματα, γιατί τα ώριμα έχουν ελαστική σάρκα.
Πηγή: www.amanitacesarea.com, en.wikipedia.org/wiki/Clitocybe_alexandri, www.mycoquebec.org
Οδηγός Ταυτοποίησης
Το καπέλο του μπορεί να φτάσει και τα 15 εκατοστά, η πιο συχνή όμως διάμετρο είναι 5-10 εκ., έχει σχήμα αρχικά κυρτό, σχεδόν επίπεδο με μικρή κατάθλιψη αργότερα, με χρώμα καφέ γκριζωπό-καφέ, στην ωριμότητα με γυριστή και συχνά με στρογγυλές πιο σκούρες κηλίδες στη περιφέρεια πολύ
Τα κατερχόμενα ελάσματα έχουν χρώμα αρχικά λευκό-κρεμ και ωχρό αργότερα.
Το παχύ κυλινδρικό πόδι του έχει ύψος 4-10 και διάμετρο 2-4 εκατοστά, το ίδιο χρώμα με το καπέλο ή πιο ανοικτόχρωμο, με λευκωπό μηκύλιο στη βάση του.
Σάρκα παχιά, ωχρωπή με γλυκιά γεύση και αρωματική οσμή που θυμίζει κύμινο.
Έχει χρώμα λευκό.
Είναι θερμόφιλο είδος, καρποφορεί συνήθως σε ομάδες το φθινόπωρο και χειμώνα, σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων ειδών, σε ορεινά λιβάδια και βοσκότοπους, μετά από καταιγίδες και όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει
Είναι εδώδιμο, νόστιμο.
Το εδώδιμο Lepista rickenii είναι μεγαλύτερο, έχει υπόλευκα κατερχόμενα ελάσματα. γλυκιά αλευρώδη οσμή και ελαφρώς πικάντικη γεύση.
Το νόστιμο Infundibulicybe geotropa έχει καπέλο σε σχήμα χωνιού με μικρό ύβο, λεπτότερο πόδι.
Το Clitocybe nebularis που δύσπεπτο σε ορισμένα άτομα, έχει πιο γκριζωπές αποχρώσεις και δεν έχει κηλίδες στη περιφέρεια του καπέλου.
Το συχνό, ύποπτο τοξικότητας, Clitocybe inornata έχει δυσάρεστη οσμή που θυμίζει ψαρίλα, εφαπτόμενα γκρίζο-καφετιά ελάσματα.
Το θανατηφόρο Paxillus involutus έχει καπέλο με αυλακωτή περίμετρο, καφέ-κίτρινα ελάσματα και όταν πιεστούν σκουραίνουν και μοιάζουν σαν μπάλωμα.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
