Lactarius scrobiculatus

μανιταρι Lactarius scrobiculatus mushroom

Lactarius scrobiculatus

Το σπάνιο Lactarius scrobiculatus είναι ένα τοξικό μανιτάρι, αφού υπάρχουν αναφορές για γαστρεντερικές διαταραχές μετά από την κατανάλωσή του. Καρποφορεί σε μικρές ομάδες το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, σε δάση Picea abies – ερυθρελάτης, δημιουργώντας μυκοριζικές σχέσεις, φαίνεται ότι προτιμά τις υγρές, σκιερές και πλούσιες σε θρεπτικά στοιχεία θέσεις.

Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Russulales
Family (Οικογένεια): Russulaceae
Genus (Γένος) : Lactarius
Species (Είδος) : L. scrobiculatus

Επιστημονική ονομασία: Lactarius scrobiculatus (Scop.) Fr. (1838)

Συνώνυμα: Agaricus scrobiculatus Scop. (1772), Agaricus intermedius Fr. (1815), Galorrheus scrobiculatus (Scop.) P.Kumm. (1871), Lactifluus scrobiculatus (Scop.) Kuntze (1891)

Περιγραφή

Το καπέλο του Lactarius scrobiculatus έχει διάμετρο 6-20 εκατοστά, κυρτό αρχικά, σχεδόν επίπεδο αργότερα με μικρό βύθισμα στο κοκκώδες κέντρο του, με γυριστή και έντονα τριχωτή περίμετρο, με απόχρωση κίτρινη, κρεμ-κιτρινωπή, κίτρινό-πορτοκαλί και με ωχρές-καφετί κηλίδες κυρίως στη γυριστή περίμετρο.

Τα ελάσματα του είναι πυκνά, διατρέχουν λίγο την επιφάνεια του ποδιού και είναι κρεμ στην αρχή, κρεμ-κιτρινωπά με καφετί στίγματα όσο ωριμάζει.

Το μικρό και παχύ πόδι του έχει ύψος 2-7 και διάμετρο 2-4 εκατοστά, είναι κούφιο, έχει αποχρώσεις ίδιες με το καπέλο και με πολλές βαθιές μικρές ωχρό-κιτρινωπές κοιλότητες.

Η σάρκα του λευκή, με ασθενή οσμή και με ήπια αρχικά καυτερή αργότερα γεύση. Αν κοπεί ή πιεσθεί παράγει ένα όχι άφθονο γαλακτώδες λευκό καυστικό υγρό, που μεταχρωματίζεται μετά από λίγα δευτερόλεπτα σε κίτρινο-θειαφένιο χρώμα.

Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα κρεμ.

Ομοιότητες

Το παρόμοιο μη εδώδιμο Lactarius intermedius καρποφορεί σε κωνοφόρα είδη, κυρίως σε δάση με έλατο, έχει καπέλο σχεδόν μονόχρωμο κρεμ-κιτρινωπό με ωχρές-καφετί κηλίδες, με λιγότερο τριχωτή περίμετρο και μόνο στη νεαρή ηλικία και με κρεμ ελάσματα.

Το τοξικό Lactarius torminosus έχει ρόδινο-πορτοκαλί καπέλο και καρποφορεί κάτω από σημύδες συνήθως σε υγρό έδαφος.

To Lactarius leonis καρποφορεί και αυτό σε ερυθρελάτη αλλά έχει μικρότερο μεγέθους, κιτρινωπό ή ωχρό-κιτρινωπό καπέλο.

Το τοξικό Lactarius tuomikoskii καρποφορεί σε ερυθρελάτη έχει κρμ-κίτρινο-μελί καπέλο, έχει υπόλευκο πόδι και με ελάχιστα λακκάκια.

Το Lactarius citriolens καρποφορεί σε ερυθρελάτη και συμήδα, έχει μικρότερες διαστάσεις, λευκό-ωχρό-κιτρινωπό καπέλο και πόδι χωρίς λακκάκια.

Σχόλια:

Οι εικόνες που εμφανίζονται σε αυτή τη σελίδα λήφθηκαν κάτω από Picea abies Ερυθρελάτη σε μικτό δάσος κοντά στο San johann στην Αυστρία.

Αν και η κατανάλωση του ερεθίζει το γαστρεντερικό σωλήνα προκαλώντας συμπτώματα γαστρεντερικού συνδρόμου, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Ρωσίας συλλέγεται και τρώγεται μετά από κάποιου είδους επεξεργασία.

Πηγή: www.funghiitaliani.it/topic/15427-lactarius-scrobiculatus, el.ilovevaquero.com

Οδηγός Ταυτοποίησης

Το καπέλο του Lactarius scrobiculatus έχει διάμετρο 6-20 εκατοστά, κυρτό αρχικά, σχεδόν επίπεδο αργότερα με μικρό βύθισμα στο κοκκώδες κέντρο του, με γυριστή και έντονα τριχωτή περίμετρο, με απόχρωση κίτρινη, κρεμ-κιτρινωπή, κίτρινό-πορτοκαλί και με ωχρές-καφετί κηλίδες κυρίως στη γυριστή περίμετρο.

Τα ελάσματα του είναι πυκνά, διατρέχουν λίγο την επιφάνεια του ποδιού και είναι κρεμ στην αρχή, κρεμ-κιτρινωπά με καφετί στίγματα όσο ωριμάζει.

Το μικρό και παχύ πόδι του έχει ύψος 2-7 και διάμετρο 2-4 εκατοστά, είναι κούφιο, έχει αποχρώσεις ίδιες με το καπέλο και με πολλές βαθιές μικρές ωχρό-κιτρινωπές κοιλότητες.

Η σάρκα του λευκή, με ασθενή οσμή και με ήπια αρχικά καυτερή αργότερα γεύση. Αν κοπεί ή πιεσθεί παράγει ένα όχι άφθονο γαλακτώδες λευκό καυστικό υγρό, που μεταχρωματίζεται μετά από λίγα δευτερόλεπτα σε κίτρινο-θειαφένιο χρώμα.

Το αποτύπωμα των σπορίων του έχουν κρεμ χρώμα.

Καρποφορεί σε μικρές ομάδες το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, σε δάση Picea abies – ερυθρελάτης, δημιουργώντας μυκοριζικές σχέσεις, φαίνεται ότι προτιμά τις υγρές, σκιερές και πλούσιες σε θρεπτικά στοιχεία θέσεις.

Είναι ένα τοξικό μανιτάρι, αφού υπάρχουν αναφορές για γαστρεντερικές διαταραχές μετά από την κατανάλωσή του.

Το παρόμοιο μη εδώδιμο Lactarius intermedius καρποφορεί σε κωνοφόρα είδη, κυρίως σε δάση με έλατο, έχει καπέλο σχεδόν μονόχρωμο κρεμ-κιτρινωπό με ωχρές-καφετί κηλίδες, με λιγότερο τριχωτή περίμετρο και μόνο στη νεαρή ηλικία και με κρεμ ελάσματα.

Το τοξικό Lactarius torminosus έχει ρόδινο-πορτοκαλί καπέλο και καρποφορεί κάτω από σημύδες συνήθως σε υγρό έδαφος.

To Lactarius leonis καρποφορεί και αυτό σε ερυθρελάτη αλλά έχει μικρότερο μεγέθους, κιτρινωπό ή ωχρό-κιτρινωπό καπέλο.

Το Lactarius tuomikoskii καρποφορεί σε ερυθρελάτη έχει κρμ-κίτρινο-μελί καπέλο, έχει υπόλευκο πόδι και με ελάχιστα λακκάκια.

Το Lactarius citriolens καρποφορεί σε ερυθρελάτη και συμήδα, έχει μικρότερες διαστάσεις, λευκό-ωχρό-κιτρινωπό καπέλο και πόδι χωρίς λακκάκια.

Follow Us

Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!

Facebook
Pinterest
Twitter
Email
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]