Crocus cartwrightianus Κρόκος του Καρτράιτ

Το Crocus cartwrightianus Κρόκος του Καρτράιτ είναι ο άγριος πρόγονος του καλλιεργήσιμου κρόκου Crocus sativus, ενδημικός της Αττικής και νότιου Αιγαίου. Στην Ελλάδα φύεται στη Στερεά, στη Πελοπόννησο, στη Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου, σε υψόμετρο έως 1000 μ. σε ασβεστολιθικά εδάφη, πλαγιές και θαμνότοπους, σε φρύγανα, σε ξέφωτα δασών και σε πευκοδάση.

Επιστημονική ονομασία: Crocus cartwrightianus Herb.

Συνώνυμα: Crocus graecus, Crocus sativus var. cartwrightianus

Περιγραφή, Βιότοπος:

Ανήκει στην οικογένεια Iridaceae. Είναι πολυετής βολβώδης πόα, με βολβό του περιβάλλεται από νηματώδεις ή δικτυωτούς χιτώνες.

Τα φύλλα του είναι λεπτά, λογχοειδή, πράσινα, με λευκές γραμμώσεις στο κέντρο, 7-12 ανά βολβό, εμφανίζονται μαζί με την ανθοφορία και συνεχίζουν να υπάρχουν όλο το χειμώνα.

Το άνθος του μικρό και αρωματικό, με 6 πέταλα σε αποχρώσεις του λιλά και του λευκού με μωβ ραβδώσεις, με 3 κίτρινους ανθήρες και γύρη, στύλος κόκκινος που διαχωρίζεται σε 3 στίγματα και είναι μακρύτερος από το άνθος. Περίοδος ανθοφορίας Οκτώβριος – Δεκέμβριος.

Το Λατινικό επίθετο cartwrightianus αναφέρεται στο Βρετανού πρόξενο του 19 ου αιώνα στην Κωνσταντινούπολη, τον John Cartwright.

Επίσης:

Είναι ο άγριος πρόγονος του καλλιεργήσιμου κρόκου Crocus sativus, ενδημικός της Αττικής και νότιου Αιγαίου. Στην Ελλάδα φύεται στη Στερεά, στη Πελοπόννησο, στη Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου, σε υψόμετρο έως 1000 μ. σε ασβεστολιθικά εδάφη, πλαγιές και θαμνότοπους, σε φρύγανα, σε ξέφωτα δασών και σε πευκοδάση.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι το φυτό αυτό καλλιεργείτο στην αρχαία Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, όπως απεικονίζονται σε μια τοιχογραφία ”οι κροκοσυλέκτριες” του 16 ου αιώνα π.Χ. που βρέθηκε στο Ακρωτήρι της Θήρας.

Οι κροκοσυλέκτριες τοιχογραφία του 16ου αιώνα π.Χ. που βρέθηκε στο Ακρωτήρι της Θήρας.