Aconitum napellus Ακόνιτο το νάπελο
Το Aconitum napellus Ακόνιτο το νάπελο είναι ένα τοξικό φυτό, θεωρείται από τα πιο τοξικά, προκαλεί θάνατο, ενώ προκαλεί δηλητηρίαση και μέσω της επαφής με το δέρμα.
Επιστημονική ονομασία: Aconitum napellus L.
Κοινές ονομασίες: Στριγλοβότανο, Ψάκι
Περιγραφή, Βιότοπος:
Το Ακόνιτο είναι φυτό ποώδες, πολυετές και το ύψος του κυμαίνεται από 50 έως 150 εκατοστά, με ρίζα κονδυλώδης, σαρκώδης, ακανόνιστη και φαιά εξωτερικά, ενώ εσωτερικά είναι ασπριδερή. Μοιάζει με ραπάνι. Στέλεχος όρθιο, όχι πολύ διακλαδισμένο.
Τα φύλλα του παλαμοσχιδή, με βαθύ πράσινο χρώμα, κομμένα σε 5-7 τμήματα. Ο μεσαίος λοβός είναι κομμένος στα τρία ενώ οι πλάγιοι στα δύο.
Τα άνθη του έχουν σχήμα περικεφαλαίας, με χρώμα κυανό ιώδες. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου.
Που φυτρώνει το Ακόνιτο;
Είναι κοινό φυτό, το συναντούμε περισσότερο στην Πελοπόννησο και ιδιαίτερα στη Λακωνία. Φυτρώνει σε σκιερά μέρη, υγρά, σε χουμώδη εδάφη, κοντά σε ποτάμια. Του αρέσουν οι περιοχές γύρω από στάβλους και ποιμνιοστάσια και τα ορεινά πλούσια λιβάδια.
Τοξικότητα:
Το ακόνιτο είναι το πιο δηλητηριώδες φυτό της Ευρώπης. Η ουσία ακονιτίνη που περιέχει έρχεται στη δεύτερη θέση μετά την νεπαλίνη (αλκαλοειδές που εξάγεται από το φυτό Aconitum ferox Wall. του Νεπάλ το οποίο θεωρείται το πιο δραστικό φυσικό δηλητήριο του κόσμου). Μία δόση 2 έως 4 γραμμάρια νωπού κόνδυλου, που ισοδυναμούν με 3 ως 4 χιλιοστόγραμμα ακονιτίνη, αποτελεί τη θανατηφόρα δόση για τον άνθρωπο. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή με αυτό το φυτό.
Περιέχει αλκαλοειδή της διτερπενικής ομάδας, ναπελλίνη, ακονιτίνη και φλαβονικά γλυκοσίδια λουτεολίνη και απιγενίνη. Τα φυτά με αλκαλοειδή περιέχουν βασικές αζωτούχες οργανικές ουσίες, που επενεργούν στο νευρικό σύστημα και στα αιμοφόρα αγγεία.
Έχουν τοξικές ιδιότητες και η δοσολογία τους έχει μεγάλη σημασία, γιατί κάθε κατάχρηση προκαλεί δηλητηριάσεις. Το φυτό περιέχει ακόμα πρωτεΐνες, χλωροφύλλη, κερί, κόμμι, μηλικό οξύ και ακονιτικό οξύ.
Πιθανολογείται ότι το χρησιμοποιούσαν όπως το κώνειο, για την εκτέλεση των καταδικασμένων σε θάνατο, ενώ χρησιμοποιούσαν τον χυμό του για να παρασκευάσουν δηλητήριο, στο οποίο εμβάπτιζαν τα βέλη και τα ξίφη τους.
Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιείται ο υπόγειος κόνδυλος του φυτού τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Όλα τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη και ενεργούν σύντομα και βίαια, ακόμη και τα ζώα το αποφεύγουν.
Θεραπευτικές ιδιότητες:
Το Ακόνιτο αν και είναι ισχυρότατο δηλητήριο θεωρείται από τα κορυφαία θεραπευτικά φυτά, αρκεί η χρήση του να γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο, με το κατάλληλο παρασκεύασμα και την πρέπουσα δοσολογία.
Είναι ισχυρό αναισθητικό σε ορισμένες νευραλγίες (ισχιαλγία) και αντιπυρετικό στις ασθένειες από κρυολόγημα.
Χρησιμοποιείται σε θεραπεία ρευματισμών, νευραλγιών και χρόνιων δερματικών παθήσεων, στις νευρώσεις, στις νευραλγίες του προσώπου και τις οδονταλγίες, στις ημικρανίες νευρικής φύσης, στις περιπτώσεις κώφωσης (χωρίς οργανική βλάβη), και στις περιπτώσεις στηθάγχης, υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση.
Συστήνεται ακόμα κατά των νευρικών παλμών ή ρευματικών με πόνους της καρδιάς και υπερτροφία, και κατά των παθήσεων των πνευμόνων (άσθμα, κοκκίτη και νευρικό βήχα).
Είναι εφιδρωτικό και αποτελεσματικό κατά της υδρωπικίας, των οξέων ρευματισμών, της φαρυγγίτιδας, γρίπης και οξείας αρθρίτιδας.
Θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Πηγή: www.haniotika-nea.gr, Photography Wikimedia Commons, Author BerndH Date 23 Ιουλίου 2005 στις 11:14 μ.μ. & Photography Wikimedia Commons, Author Stan Shebs Date 04:50, 31 ago 2005
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
