Mercurialis annua Μερκουριάλις Σκαρολάχανο Σκαρόχορτο

Mercurialis annua Μερκουριάλις Σκαρολάχανο Σκαρόχορτο

Mercurialis annua Μερκουριάλις Σκαρολάχανο Σκαρόχορτο

Κάποτε τα φύλλα του Mercurialis annua Μερκουριάλις Σκαρολάχανο Σκαρόχορτο, μαγειρεμένα ήταν αρκετά δημοφιλής τροφή, τα χρησιμοποιούσαν όπως το σπανάκι.  Ωμά τα φύλλα είναι δηλητηριώδη, αυτές οι ουσίες όμως διασπώνται με το βράσιμο.

Επιστημονική ονομασία: Mercurialis annua L.

Συνώνυμα: Mercurialis ciliate

Ελληνική ονομασία: Μερκουριάλις η μονοετής

Κοινές ονομασίες: Μερκουριάλις η ετησία, παρθενούδι, σκαρολάχανο, σκαροβότανο, σκυλολάχανο, πρωτοθέριγο, πρωτοθέριγος, πρωτοθέρης, βροντοθέρι, φλώμος.

Περιγραφή, Βιότοπος:

Είναι δηλητηριώδες μονοετές φυτό της οικογένειας των Euphorbiaceae, δίοικο, άλλα φυτά είναι αρσενικά και άλλα θηλυκά, έχει ύψος έως 50 εκατοστά, με στέλεχος διακλαδιζόμενο από τη βάση του, τρυφερό, λείο, ευθύ, τετραγωνικό, κλαδωτό. Ή ρίζα του είναι λευκή, ινώδης, κάθετη και λεπτή.

Έχει φύλλα με μήκος 1-5 εκατοστά, ωχρό-κίτρινα, αντίθετα με μίσχο, λεία, ωοειδή, οδοντωτά.

Τα άνθη του είναι πρασινωπά, δίοικα, τα αρσενικά πολύ μικρά, σε στάχυα, άμισχα ενώ τα θηλυκά είναι λίγο μεγαλύτερα, μοναχικά, άμισχα. Η ανθοφορία του αρχίζει από τον Φεβρουάριο και κρατάει μέχρι και τον Ιούνιο. Σπόροι μοναχικοί, σφαιρικοί.

Στη Ελλάδα είναι διαδεδομένο σαν ζιζάνιο και φύεται καλλιεργούμενα και χέρσα χωράφια, σε ασβεστολιθικούς βράχους, ρωγμές τοίχων και σε κήπους.

Τοξικότητα:

Κάποτε τα φύλλα μαγειρεμένα ήταν αρκετά δημοφιλής τροφή, τα χρησιμοποιούσαν όπως το σπανάκι.
Ωμά τα φύλλα είναι δηλητηριώδη, αυτές οι ουσίες όμως διασπώνται με το βράσιμο.

Το Mercurialis annua είναι ένα ενοχλητικό ζιζάνιο στις καλλιέργειες και τοξικό για την κτηνοτροφία.

Μελισσοκομοκό φυτό:

Το Σκαρολάχανο ή Σκαρόχορτο τραβάει πολύ τις μέλισσες, οι οποίες ψάχνουν τροφή για να ταΐσουν το νεαρό γόνο, είναι καλή πηγή γύρης ηοποία έχει χρώμα ανοικτό πράσινο.

Θεραπευτικές ιδιότητες:

Όλο το φυτό έχει οσμή αηδιαστική και ναυτιώδη, γεύση πικρή και πολύ δυσάρεστη. Ο Reichardt κατόρθωσε με μία ιδιαίτερη μέθοδο να απομονώσει ένα αλκαλοειδές πολύ δηλητηριώδες, με την μορφή ελαιώδους υγρού και οσμή ναυτιώδη που το ονόμασε μερκουριαλίνη, επίσης περιέχει σαπωνίνες και αμίνες (μεθυλαμίνη και τριμεθυλαμίνη).

Συλλέγεται όλο το φυτό πριν την άνθιση και χρησιμοποιείται φρέσκο ή αποξηραμένο.
Είναι βότανο που δρα ως καθαρτικό, χολαγωγό, εμετικό, μαλακτικό, ευκοίλιο και υπνωτικό.

Είναι διουρητικό βότανο και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις υδρωπικίας. Τα φύλλα του γίνονται μαλακτικά καταπλάσματα. Το ομοιοπαθητικό βάμμα της μερκουριαλίδας ενδείκνυται εναντίον των ρευματισμών των παθήσεων του στομάχου, στις διαταραχές της χοληδόχου κύστης και του ήπατος.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Πηγή: en.wikipedia.org/wiki/Mercurialis_annua. pfaf.org, www.herb.gr

Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!

Facebook
Pinterest
Twitter
Email

Follow Us

Click to rate this post!
[Total: 1 Average: 5]