Atropa belladonna Άτροπος μπελαντόνα
Το Atropa belladonna Άτροπος μπελαντόνα είναι ένα τοξικό φυτό που προκαλεί ναυτία, σύγχυση, ντελίριο, ξηροστομία, αίσθημα καψίματος. Όλα τα μέρη του φυτού συλλέγονται και χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική θεραπεία. Είναι αρκετά διαδεδομένο και το βρίσκουμε σε ξέφωτα δασών, σε άκρες δασικών δρόμων, πετρώδεις πλαγιές και προτιμά την άφθονη σκιά.
Επιστημονική ονομασία: Atropa belladonna L.
Συνώνυμα: Atropa borealis Kreyer ex Pascher, Atropa cordata Pascher
Ελληνική ονομασία: Άτροπος η Ευθαλεία
Κοινές ονομασίες: Μπελαντόνα, θανάσιμος στρύχνος, κεράσια θανάτου, μούρα του διαβόλου, κεράσια του άτακτου ανθρώπου, όμορφος θάνατος, βότανο του διαβόλου, beautiful death, naughty man’s cherries, death cherries, deadly nightshade, divale, dwale, banewort, devil’s berries, devil’s herb, great morel και dwayberry.
Φυτό με μακρά ιστορία χρήσης ως φάρμακο, καλλυντικό και δηλητήριο.
Περιγραφή Βιότοπος
Το φυτο belladonna είναι είδος του γένος Atropa και της οικογένειας Solanaceae, είναι ενδημικό της κεντρικής και νότιας Ευρώπης.
Είναι θάμνος ποώδες, πολυετές, ελαφρά χνουδωτό, με όρθιο βλαστό ύψους 0,5-1,5 μέτρα. Η ρίζα του είναι μακριά, διακλαδιζόμενη, παχιά, σαρκώδης και κοκκινωπή.
Έχει κόκκινα-καστανά, ιώδη-καστανά ή πρασινωπά άνθη. Η εποχή της άνθησης είναι από Μάιο Η εποχή της άνθησης είναι από Μάιο έως Αύγουστο έως Αύγουστο.
Έχει σφαιρικούς καρπούς πράσινους αρχικά, κόκκινους στη συνέχεια και μαύρους τελικά μοιάζουν με μικρό κεράσι και είναι ιδιαίτερα τοξικοί.
Τα φύλλα είναι μεγάλα φτάνουν τα 20 εκατοστά, ωοειδή, οξύληκτα, με δυσάρεστη οσμή και πικρή γεύση που περιέχουν διάφορα αλκαλοειδή (ατροπίνη, υοσκυαμίνη, σκοπολαμίνη κ.ά.).
Οι γυναίκες της ισπανικής και της ιταλικής αριστοκρατίας έβαζαν σταγόνες από τον χυμό του φυτού ο οποίος περιέχει ατροπίνη, διαλυμένο στο νερό, για να διαστείλουν τις κόρες των ματιών τους ώστε να δείχνουν πιο ονειρικές και όμορφες.
Τοξικότητα
Όλα τα μέρη του φυτού είναι εξαιρετικά τοξικά περιέχουν ατροπίνη, υοσκιαμίνη και σκοπαλαμίνη που έχουν ναρκωτική και αντισπασμωδική δράση και προκαλούν ένα περίεργο παραλήρημα και παραισθήσεις.
Σε ισχυρές δόσεις προκαλεί ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, αποπροσανατολισμό και σε μεγάλες ακόμα και το θάνατο. Το αντίδοτο για τη δηλητηρίαση από μπελαντόνα είναι η φυσοστιγμίνη ή η πιλοκαρπίνη, το ίδιο όπως και για την ατροπίνη.
Είναι γνωστή εδώ και αιώνες σαν δηλητήριο, και χρησίμευε επίσης σαν πηγή παραγωγής μερικών φαρμάκων όπως η Υοσκιαμίνη, αλλά είναι πολύ επικίνδυνη στη χρήση εκτός αν χρησιμοποιείται από ειδικευμένους φυσικούς.
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν ως δηλητήριο (φημολογήθηκε ότι τόσο η σύζυγος του Αυτοκράτορα Αύγουστου όσο και η σύζυγος του Κλαύδιου το είχαν χρησιμοποιήσει σε φονικό)
Θεραπευτικές ιδιότητες
Όλα τα μέρη της Μπελαντόνας χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική θεραπεία.
Οι αναλγητικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες των ουσιών που αναφέρονται αξιοποιούνται στη θεραπευτική (ίαση γαστραλγιών, έλκους, βρογχικού άσματος κ.ά.). Ωστόσο η χρήση τους πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή εξαιτίας των τοξικών παρενεργειών που μπορούν να επιφέρουν.
Πηγή: el.wikipedia.org/wiki, Photography Wikimedia Commons, Author Josve05a Date 21:00, 16 April 2016
& Photography Wikimedia Commons, Author Llez Date 09:26, 30 January 2010
Φωτογραφίες μπελαντόνας
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
