Amanita verna
Το Amanita verna ή Αμανίτης ο εαρινός ή Αμανίτης ο ανοιξιάτικος ανήκει στη κατηγορία των θανατηφόρων μανιταριών. Το καλό είναι ότι το συναντάμε σπάνια και είναι εύκολο αναγνώριση του.
Ο Amanita verna καρποφορεί κυρίως την άνοιξη αν και έχει καταγραφεί και το φθινόπωρο, όταν βγαίνουν τα πιο δημοφιλή είδη φαγώσιμων μανιταριών γι’ αυτό κρίνετε απαραίτητο να είμαστε σε θέση να μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε. Αγαπάει τα δάση με πλατύφυλλα ή και τα μικτά.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Amanitaceae
Genus (Γένος) : Amanita
Species (Είδος) : A. verna
Επιστημονική ονομασία: Amanita verna (Bull.) Lam. (1783)
Συνώνυμο: Amanita phalloides var. verna (Bull.) Lanzi (1916), Agaricus bulbosus f. vernus Bull. (1780), Agaricus vernus (Bull.) Bull. (1783), Amanita virosa Secr. (1833), Agaricus virosus var. vernus (Bull.) Fr. (1838), Amanita verna var. grisea Massee (1922), Amanitina verna (Bull.) E.-J.Gilbert (1941), Amanita verna f. ellipticospora E.-J.Gilbert (1941), Venenarius vernus (Bull.) Murrill (1948)
Ελληνική ονομασία: Αμανίτης ο εαρινός, Αμανίτης ο ανοιξιάτικος
Περιγραφή:
Το λευκό καπέλο του έχει διάμετρο από 5-10 εκατοστά, ημισφαιρικό, κυρτό στη νεαρή ηλικία και σχεδόν επίπεδο στην ωριμότητα, σπάνια με λίγες νιφάδες υπολείμματα του ολικού πέπλου.
Τα ελάσματα του έχουν χρώμα λευκό είναι ελεύθερα και πυκνά.
Το πόδι του είναι λευκό και λείο, έχει ύψος 9-15 και διάμετρο 0,6-2 εκατοστά, με λευκό, ψηλά τοποθετημένο, μεμβρανώδης και εύθραυστο δακτυλίδι, και στη βάση του έχει ευρύχωρη εύθραυστη λευκή θήκη.
Αν κόψουμε το μανιτάρι στη μέση βλέπουμε ότι έχει λευκή σάρκα, κούφιο πόδι και αδύνατη δυσάρεστη οσμή.
Το αποτύπωμα των σπόρων έχει χρώμα λευκό.
Ομοιότητες:
Το ακριβώς ίδιο, σπάνιο, θανατηφόρο, Amanita verna var. decipiens κιτρινίζει όταν πέσουν στο καπέλο του σταγόνες από ΚΟΗ, το Amanita verna δεν αλλάζει χρώμα και έχει πιο επίμονη βόλβα.
Το σπάνιο, θανατηφόρο, Αmanita virosa καρποφορεί κυρίως σε δάση κωνοφόρων αλλά και σε δάση πλατύφυλλων ειδών, έχει κωνικό καπέλο σε μικρή ηλικία, ινώδη λέπια στο πόδι και κιτρινίζει όταν πέσουν στο καπέλο του σταγόνες από ΚΟΗ.
Photography Wikimedia Commons, Author Σ64 Date 2 November 2014
Το συχνό, μη εδώδιμο, Amanita ovoidea παράγει μεγάλα καρποσώματα, με φευγαλέο δακτυλίδι, με μεγαλύτερη θήκη στο πόδι.
Το σπάνιο, μη εδώδιμο, Amanita citrina var. alba διατηρεί λευκές νιφάδες στο καπέλο του και έχει την έντονη οσμή πατάτας.
Photography Wikimedia Commons, Author Hans-Martin Scheibner Date 09.11.2011
Οι νέοι συλλέκτες θα μπορούσαν να μαζέψουν από απροσεξία τα νεαρά καρποσώματα του Amanita verna νομίζοντας ότι είναι εδώδιμα είδη του γένους Agaricus, όπως το Agaricus silvicola, τα ελάσματα του οποίου όπως και σε όλο τα Agaricus είναι αρχικά ρόδινα, μετά καφέ-κόκκινα και τέλος σχεδόν μαύρο-σοκολατί, ενώ του Amanita virosa είναι καθαρό λευκό.
Πηγή: it.wikipedia.org/wiki, en.wikipedia.org/wiki, Photography Wikimedia Commons, Author Pieria Date 08:58, 23 July 2007
Οδηγός Ταυτοποίησης
Το λευκό καπέλο του έχει διάμετρο από 5-10 εκατοστά, ημισφαιρικό, κυρτό στη νεαρή ηλικία και σχεδόν επίπεδο στην ωριμότητα, σπάνια με λίγες νιφάδες υπολείμματα του ολικού πέπλου.
Τα ελάσματα του έχουν χρώμα λευκό είναι ελεύθερα και πυκνά.
ο πόδι του είναι λευκό και λείο, έχει ύψος 9-15 και διάμετρο 0,6-2 εκατοστά, με λευκό, ψηλά τοποθετημένο, μεμβρανώδης και εύθραυστο δακτυλίδι, και στη βάση του έχει ευρύχωρη εύθραυστη λευκή θήκη.
Αν κόψουμε το μανιτάρι στη μέση βλέπουμε ότι έχει λευκή σάρκα, κούφιο πόδι και αδύνατη δυσάρεστη οσμή.
Έχει χρώμα λευκό.
Ο Amanita verna καρποφορεί κυρίως την άνοιξη αν και έχει καταγραφεί και το φθινόπωρο.
Ανήκει στη κατηγορία των θανατηφόρων μανιταριών.
Το ακριβώς ίδιο, σπάνιο, θανατηφόρο, Amanita verna var. decipiens κιτρινίζει όταν πέσουν στο καπέλο του σταγόνες από ΚΟΗ, το Amanita verna δεν αλλάζει χρώμα και έχει πιο επίμονη βόλβα.
Το σπάνιο, θανατηφόρο, Αmanita virosa καρποφορεί κυρίως σε δάση κωνοφόρων αλλά και σε δάση πλατύφυλλων ειδών, έχει κωνικό καπέλο σε μικρή ηλικία, ινώδη λέπια στο πόδι και κιτρινίζει όταν πέσουν στο καπέλο του σταγόνες από ΚΟΗ.
Το συχνό, μη εδώδιμο, Amanita ovoidea παράγει μεγάλα καρποσώματα, με φευγαλέο δακτυλίδι, με μεγαλύτερη θήκη στο πόδι.
Το σπάνιο, μη εδώδιμο, Amanita citrina var. alba διατηρεί λευκές νιφάδες στο καπέλο του και έχει την έντονη οσμή πατάτας.
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
