Hyoscyamus niger Yοσκύαμος ο μελανός
Hyoscyamus niger Yοσκύαμος ο μελανός
Το Hyoscyamus niger Yοσκύαμος ο μελανός είναι τοξικό όλο το φυτό, προκαλεί πονοκέφαλο, ζάλη, ισχυρή δίψα, εμετό, πυρετό και υπέρταση, σε μεγάλες δόσεις προκαλεί αναπνευστική παράλυση, κώμα και θάνατο. Οι Ελληνίδες ιέρειες του μαντείου των Δελφών εισέπνεαν τον καπνό από τους σπόρους για να έρθουν σε έκσταση και να βλέπουν οράματα. Ο υοσκύαμος χρησιμοποιήθηκε από μερικούς λαούς σαν αφροδισιακό βότανο ήταν το κυριότερο συστατικό των παλιών φίλτρων του έρωτα. Ο θρύλος λέει πως το Γερούλι, αναμειγμένος με άλλα φυτά πλημυρίζοντας με μυστικά, μπορεί να ταξιδέψει την ψυχή σας σε άγνωστες διαστάσεις.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ηρακλής είχε ανακαλύψει τις παραισθησιογόνες ιδιότητες του υοσκύαμου.
Επιστημονική ονομασία: Hyoscyamus niger L. 1753.
Συνώνυμα: Hyoscyamus niger var. annuus.
Ελληνική ονομασία: Yοσκύαμος ο μελανός.
Κοινές ονομασίες: Αγριοκαπνός, αδύσκαμος, γέροντας, γερούλι, γλιτζιάς, γέρος, γιατρός, γλυκύαμος, δυσκύαμος, διαμοναρια, δοντόχορτο, λιτσάρμο , μηλόχορτο, μπελελές, στρουμπάρα, κουκί του χοίρου
Περιγραφή, Βιότοπος:
Είναι ένα φυτό της οικογένειας Solanaceae που ανθίζει κάθε 1 με 2 χρόνια, είναι τριχωτό, εξαιρετικά κολλώδης και αναδίνει δυσάρεστη μυρωδιά. Το στέλεχος του είναι όρθιο, εύρωστο, βελούδινο στην όψη, κυλινδρικό και φτάνει σε ύψος από 40 έως 120 εκατοστά.
Τα φύλλα του είναι μεγάλα, έντονα γωνιώδη.
Τα άνθη του βγαίνουν σε στάχυ, στην άκρη των κλαδιών, με χρώμα λευκοκίτρινο περιφερειακά και ελαφρά βιολετί στη βάση τους ή έχουν γραμμώσεις με βαθύ πορφυρό χρωματισμό. Ανθίζει από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο.
Οι καρποί είναι κάψες με 2 λοβούς και περιέχουν πολλούς γκριζωπούς σπόρους.
Που φυτρώνει ο μαύρος υοσκύαμος;
Δεν είναι πολύ διαδεδομένο, φυτρώνει σε χέρσα εδάφη, αναχώματα, πλαγιές, άκρες δρόμων, έχει προτίμηση στα νιτρώδη εδάφη και αναπτύσσεται σε απομονωμένα μέρη.
Συλλέγονται για θεραπευτικούς σκοπούς λίγο πριν την άνθιση τα φύλλα, οι κορφές (πριν ανθίσουν τελείως) και οι σπόροι.
Συστατικά:
Ο μαύρος υοσκύαμος περιέχει πολλά αλκαλοειδή όπως υοσκυαμίνη, ατροπίνη και σκοπολαμίνη.
Όταν αποξηρανθεί, η υοσκυαμίνη μετατρέπεται μερικώς σε ατροπίνη, με ενζυματική δράση (ρακεμάσες). Το φυτό περιέχει ακόμη παρασιτοκτόνες ουσίες και ένα έλαιο που είναι ελαφρώς βάλσαμο.
Τόσο για εσωτερική όσο και η εξωτερική χρήση γίνεται υπό ιατρικά επίβλεψη
Θεραπευτικές ιδιότητες:
Το βότανο δρα ως καταπραϋντικό, αναλγητικό, σπασμολυτικό, έχει χαλαρωτική επίδραση στους μύες, ενισχύει την αναπνοή και το πεπτικό σύστημα, ανακουφίζει από τον έντονο πόνο και ηρεμεί ένα διαταραγμένο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Όταν αυξηθεί η δόση καθίσταται ναρκωτικό.
Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε μορφή κρέμας ή ελαίου, ο Υοσκύαμος προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο και αφήνει το σκληρό ουλώδη ιστό λείο και απαλό.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Υοσκύαμος ομοιοπαθητικη
Στην ομοιοπαθητική το Γερούλι χρησιμοποιείται σε άτομα υπερσεξουλικά, χωρίς αιδώ, με βωμολοχία και ζήλια.
Σε ενήλικες ή παιδιά που παίζουν με τα γεννητικά τους όργανα και παρουσιάζουν συμπτώματα από το νευρικό σύστημα, όπως δεσμιδώσεις, τινάγματα, γκριμάτσες και σπασμούς.
Υοσκύαμος δοσολογια
Το αφέψημα του φυτού για εσωτερική ή εξωτερική χρήση γίνεται με 2-4 γραμμάρια ξηρού βοτάνου σε 1 λίτρο νερό. Ημερήσια δόση από 15 έως 60 γραμμάρια.
Ο υοσκύαμος χρησιμοποιείται εσωτερικά λόγω της κυμαινόμενης περιεκτικότητας αλκαλοειδών τροπανίου, τα οποία έχουν μια αισθητή επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, και της τοξικότητας τους, ο Υοσκύαμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σπαγειρικά σκευάσματα και στην ομοιοπαθητική.
Ο υοσκύαμος χρησιμοποιείται εξωτερικά για να μαλακώσει το σκληρό, κατεστραμμένο ουλώδη ιστό.
Πηγή: www.herb.gr, www.dekaz.gr, Photography Wikimedia Commons, Author Annelis Date 2011年6月22日 (三) 06:23 & Photography Wikimedia Commons, Author Bjoertvedt Date 16:05, 14 November 2012, Photography flickr.com, Author James St. John Date Taken on Taken on July 3, 2015
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
