Tropaeolum majus Καπουτσίνος Τροπαίολο Ναστούρτιο

Κάθε μέρος του φυτού Tropaeolum majus Καπουτσίνος Τροπαίολο Ναστούρτιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί, συλλέγονται τα άνθη, τα φύλλα και οι σπόροι κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου και χρησιμοποιούνται φρέσκα.

Συνώνυμα: Cardamindum majus, Nasturtium indicum, Tropaeolumelatum, Tropaeolum hortense, Tropaeolum hybridum, Tropaeolumpinnatum, Tropaeolum quinquelobum, Trophaeum majus.

Κοινές ονομασίες: Νεροκάρδαμο, Ινδικό κάρδαμο, Ινδοκάρδαμο.

Περιγραφή, Βιότοπος:

Είναι ποώδης αναρριχώμενο ή έρπων ετήσιο φυτό, με βλαστούς που φτάνουν συνήθως το 1 μέτρο, σπάνια και τα 3 μέτρα και με πλούσιο ρίζωμα.

Τα φύλλα του είναι μεγάλα, σχεδόν κυκλικά, με μήκος 3-15 εκατοστά, με πιο ανοιχτόχρωμη τη κάτω επιφάνεια, με μακριούς μίσχους και με νεύρα που ξεκινούν από το κέντρο τους.

Τα άνθη του είναι ερμαφρόδιτα, βελούδινα, κίτρινα ή κόκκινα, σε μακριούς ποδίσκους, κροσσωτά και συχνά πιο σκούρα στη βάση των πετάλων, με διάμετρο 2,5-6 εκατοστά, με 5 πέταλα και με 8 στήμονες. Περίοδος ανθοφορίας από αρχές Μαρτίου μέχρι και το καλοκαίρι.

Ο καπουτσίνος είναι ενδημικό της Νότιας Αμερικής στη χώρα μας το συναντάμε σχεδόν παντού σε καλλιεργούμενα και ακαλλιέργητα εδάφη.

Συστατικά του φυτού καπουτσίνου:

Τα φύλλα του καπουτσίνου είναι βρώσιμα και πλούσια σε βιταμίνες A , C (έχει 10 φορές περισσότερο από το μαρούλι), D και λουτεΐνη

Εδωδιμότητα, Τρόποι παρασκευής:

Κάθε μέρος του φυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί, συλλέγονται την άνοιξη και το καλοκαίρι, τα άνθη, τα φύλλα και οι σπόροι κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου και χρησιμοποιούνται φρέσκα.

Τόσο τα άνθη, όσο και τα φύλλα του καπουτσίνου προστίθενται ωμά σε σαλάτες δίνοντας μια πιπεράτη γεύση που θυμίζει κάρδαμο.

Με τα άνθη του στολίζονται πιάτα και αρωματίζονται ξίδια.
Οι άγουροι σπόροι του συλλέγονται και γίνονται τουρσί αντικαθιστώντας τη κάππαρη.

Ο ώριμος σπόρος μπορεί να αλεστεί και να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο του πιπεριού.

Λέγεται ότι τις θερμές καλοκαιρινές μέρες ξεπετάγονται σπίθες από την καρδιά των λουλουδιών του φυτού που οφείλονται στην υψηλή του περιεκτικότητα σε φωσφορικό οξύ.

Θεραπευτικές ιδιότητες του καπουτσίνου

Ο καπουτσίνος έχει αντιβακτηριακές, αντιμυκητιακές αντιβιοτικές, αντισηπτικές, καθαρτικές, τονωτικές, αποτοξινωτικές, αποχρεμπτικές, εμμηναγωγές και διουρητικές ιδιότητες.

Έχει χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό βότανο, για την επούλωση πληγών και ως αποχρεμπτικό για την ανακούφιση από τις ενοχλήσεις του στήθους.

Όλα τα μέρη του φυτού φαίνεται να έχουν πολύ ισχυρή αντιβιοτική δράση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά για να αυξήσουν την αντίσταση σε βακτηριακές λοιμώξεις,

Εσωτερικά λειτουργεί σαν φυσικό αντιβιοτικό και δεν βλάπτει την εντερική πανίδα, ενδείκνυται κυρίως για τις αναπνευστικές λοιμώξεις όπως η βρογχίτιδα, η γρίπη και για το κοινό κρυολόγημα, για να καθαρίσουν την ρινική και βρογχική καταρροή μειώνοντας το σχηματισμό της.

Έγχυμα από τα φύλλα του λαμβάνεται εσωτερικά για τη θεραπεία από παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος και των γεννητικών οργάνων, σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, για τη δυσμηνόρροια, για κρυολογήματα, για δερματικές παθήσεις, για να δυναμώσουν τα μαλλιά αλλά και ως καθαρτικό.

Εξωτερικά κάνει ένα αποτελεσματικό αντισηπτικό πλύσιμο τρίβοντας τον φρέσκο χυμό του, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της φαλάκρας, για μικροτραυματισμούς και για δερματικά εξανθήματα.

Επιπλέον ο καπουτσίνος συντελεί στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Οι σπόροι του έχουν καθαρτική δράση.

Αντενδείξεις:

Να αποφεύγεται η χορήγηση σε βρέφη και μικρά παιδιά, σε ασθενείς με γαστρεντερικά έλκη ή νεφρικά προβλήματα.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Πηγή: en.wikipedia.org, www.pfaf.org

Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός:

Στην χώρα μας καλλιεργείται ως ετήσιο, λόγω της χαμηλής του ανθεκτικότητας στο κρύο, αν και στα θερμά νότια κλίματα μπορεί να καλλιεργηθεί μερικές φορές και ως πολυετές.

Μπορεί να καλλιεργηθεί σαν αναρριχώμενο σε φράχτες και πέργολες ή σαν θαμνώδες φυτό σε ζαρντινιέρες και δοχεία.

Χρειάζεται ηλιόλουστες θέσεις, ήπια κλίματα, πλούσια, αφράτα και καλά στραγγιζόμενα εδάφη, μέτριας συχνότητας ποτίσματα και ελαφριά λίπανση.

Ο πολλαπλασιασμός του Καπουτσίνου είναι εύκολος και γίνεται με σπόρους την Άνοιξη. Αν η σπορά γίνει νωρίτερα τότε γίνεται σε σπορείο και φυτεύεται αργά την Άνοιξη στο οριστικό σημείο.