Lycoperdon utriforme
Είναι ένα βρώσιμο μανιτάρι όσο τα καρποσώματα είναι ακόμη νεαρά και έχουν λευκή σάρκα, ωστόσο μελέτες έχουν δείξει ότι συσσωρεύει τα βαρέα μέταλλα που υπάρχουν στο έδαφος.
Συστηματική ταξινόμηση:
Phylum (Συνομοταξία) : Basidiomycota
Class (Ομοταξία) : Agaricomycetes
Order (Τάξη) : Agaricales
Family (Οικογένεια): Agaricaceae
Genus (Γένος) : Lycoperdon
Species (Είδος) : L. utriforme
Επιστημονική ονομασία: Lycoperdon utriforme Bull
Συνώνυμα: Calvatia bovista (Pers.) Kambly & Lee, Calvatia utriformis (Bull.: Pers.) Jaap, Handkea utriformis (Bull.: Pers.) Kreisel
Ελληνική ονομασία: Λυκόπερδο το ασκόμορφο
Κοινές ονομασίες: αλεποπορδή, φούσκα.
Περιγραφή:
Είναι ένα κοινό μανιτάρι, καρποφορεί σχεδόν όλο το χρόνο, εκτός από το χειμώνα, σε λιβάδια, σε πάρκα και σε βοσκότοπους, σε μεγάλα υψόμετρα.
Το σχήμα του είναι σχεδόν σφαιρικό σαν μπάλα και κατά την ωριμότητα καταλήγει σε κωνικό δημιουργώντας στη βάση ένα σχήμα σαν μικρό πόδι. Έχει διάμετρο από 6-25 εκατοστά και 6-20 εκατοστά σε ύψος. Το χρώμα του είναι λευκό αρχικά και ανοικτό γκρίζο-καφετί στην ωριμότητα.
Η εξωτερική επιφάνεια του καλύπτεται από μικρές πυραμιδοειδής προεξοχές διαφορετικών μεγεθών οι οποίες αποσπώνται εύκολα σχηματίζοντας ένα δικτυωτό μοτίβο στην εξωτερική επιφάνεια του μανιταριού.
Όσο ωριμάζει η εξωτερική του επιδερμίδα αποσυντίθεται και σχίζεται, εμφανίζοντας την εσωτερική επιδερμίδα η οποία περιέχει τα σπόρια. Με τη βοήθεια του αέρα και της βροχής και αυτή σχίζεται και απελευθερώνονται τα σπόρια.
Η σάρκα του (θρόμβος) αρχικά λευκή συμπαγής, λαδό-καφετί, λαδό-καφετί και μαλακιά αργότερα και στη ωριμότητα μετατρέπεται σε μάζα σπορίων η οποία απελευθερώνεται σαν σκόνη, από μια τρύπα που δημιουργείται αρχικά στη κορυφή του μανιταριού. Η στείρα βάση του είναι χωρισμένη από την υπόλοιπη σάρκα με εμφανές ψευδοδιάφραγμα.
Ομοιότητες:
Το όχι συχνό, εδώδιμο Lycoperdon giganteum, καρποφορεί σε λιβάδια, έχει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος και λεία εξωτερική επιφάνεια.
Προσοχή Υπάρχουν επίσης ορισμένα δηλητηριώδη μανιτάρια που, όταν είναι μικρά, θα μπορούσαν να μπερδευτούν με το Lycoperdon utriforme.
Το Amanita muscaria αρχικά εμφανίζεται ως ένα στρογγυλό λευκό αυγό, το κόκκινο δέρμα του καπέλου και τα ελάσματα του θα μας βοηθήσουν στην ταυτοποίηση.
Ακόμα πιο σοβαρό και επικίνδυνο το Amanita phalloides, ξεκινάει σαν αβγόμορφο, μερικές φορές καθαρό λευκό, μια κάθετη τομή θα μας αποκαλύψει τα λαδο-πράσινα ελάσματα του.
Το αναφέρω αυτό απλώς για να τονίσω πόσο σημαντικό είναι όχι μόνο να μαθαίνουμε πώς να ταυτοποιούμε τα βρώσιμα μανιτάρια, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να εξοικειωθούμε με τα χαρακτηριστικά αναγνώρισης των δηλητηριωδών μυκήτων.
Μαγείρεμα:
Αν και δεν είναι από τα πιο δημοφιλές εδώδιμα μανιτάρια μπορούν να γίνουν ένα καλό γεύμα, αν παρασκευάζουν και μαγειρευτούν σωστά. Αρχικά τα κόβουμε στη μέση για να δούμε το στάδιο ωρίμανσης. Απορρίπτουμε αυτά που έχουν αρχίσει να κιτρινίζουν καθώς και αυτό δείχνει ότι οι σπόροι ωριμάζουν και η γεύση θα χαλάσει σοβαρά αν τα συμπεριλάβουμε στο πιάτο σας.
Μετά πρέπει να αφαιρέσουμε το σκληρό εξωτερικό δέρμα – μια δύσκολη δουλειά ίσως καλύτερο να γίνεται με ένα κοφτερό μαχαίρι.
Πιθανώς το πιο απλό γεύμα που μπορούμε να κάνουμε με Λυκόπερδα είναι μια ομελέτα με μανιτάρια, μπορούν επίσης να τηγανιστούν σε κουρκούτι με αυγό και φρυγανιά ή να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν σούπες, μπορούν να καταναλωθούν μετά τον τεμαχισμό.
Πηγή: http://en.wikipedia.org, http://www.first-nature.com, Photography Wikimedia Commons, Selso Date 18:09, 16 January 2016 & Photography flickr.com, Author xulescu_g , Date September 8 2018
Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!
