Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα

Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα
Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα

Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα

Το Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα είναι πιθανόν να είναι δηλητηριώδη. Τα αρσενικά άνθη έχουν αλλεργιογόνο γύρη, αναφέρεται ότι κηπουροί που ήρθαν σε επαφή με τις οπές των δέντρων απέκτησαν εξανθήματα.

Η οσμή του φυλλώματος είναι έντονα δυσάρεστη και μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο και ναυτία, ρινίτιδα και επιπεφυκίτιδα ενώ η γύρη μπορεί να προκαλέσει αλλεργική ρινίτιδα. Τα φύλλα είναι τοξικά για τα κατοικίδια ζώα.

Συνώνυμα: Ailanthus cacodendron (Ehrh.) Schinz & Thell. Ailanthus erythrocarpa Carrière Ailanthus giraldii Dode Ailanthus glandulosaDesf. Ailanthus guangxiensis S.L.Mo Ailanthus japonica K.Koch Ailanthus japonica Dippel Ailanthus peregrina (Buc’hoz) F.A.Barkley Ailanthus pongelion J.F.Gmel. Ailanthus procera Salisb. Ailanthus rhodoptera F.Muell. Ailanthus sinensis Dum.Cours. nom. illeg. Ailanthus sutchuensis Dode Ailanthus vilmoriniana Dode Albonia peregrina Buc’hoz Choerospondias auriculata D.Chandra Rhus cacodendron Ehrh. Toxicodendron altissimum Mill.

Ελληνική ονομασία: Αείλανθος ο υψηλότατος

Κοινές ονομασίες: Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα, Βρωμόδεντρα

Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα
Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα

Περιγραφή, Βιότοπος:

Είναι φυλλοβόλο δένδρο της οικογένειας Simaroubaceae, έχει μικρή διάρκεια ζωής και σπάνια ζει πάνω από 50 χρόνια.

Είναι δέντρο δίοικο, υπάρχει δηλαδή αρσενικό και θηλυκό φυτό, φτάνει σε ύψος τα 25 μέτρα και η κόμη του έχει διάμετρο 10 μέτρα.

Ο κορμός του μπορεί να φτάσει και το 1 μέτρο σε διάμετρο, είναι λείος και γκριζωπός, μπορεί να έχει ελαφρές αυλακώσεις σε άτομα μεγάλης ηλικίας, ενώ οι νεαροί βλαστοί έχουν καφέ-κοκκινωπό χρώμα, με εμφανείς τους φακοειδείς πόρους.

Έχει μεγάλα ανοιχτοπράσινα μεγάλα σύνθετα φύλλα που ξεπερνούν το ένα μέτρο σε μήκος με 10-41 ωοειδή ελαφρώς ασύμμετρα ζευγαρωτά φυλλάρια μήκους 5-18 εκ. και πλάτους 2,5-5 εκ., με αδενώδεις τρίχες στη βάση τους συνδεδεμένα στο φύλλο με μικρό μίσχο μήκους 5-12 χιλιοστών. Ο μίσχος του φύλλου είναι κοκκινωπός με διογκωμένη βάση.

Τα άνθη σε σύνθετους βότρεις έως και 50 εκατοστά, πολύ μικρά, κιτρινοπράσινα ή κοκκινωπά, με 5 ενωμένα σέπαλα και 5 κολλητά πέταλα.

Τα αρσενικά δένδρα φέρουν κίτρινες ταξιανθίες με δύσοσμα άνθη, ενώ τα θηλυκά παράγουν κοκκινωπούς καρπούς, οι οποίοι παραμένουν στα κλαδιά για μεγάλο διάστημα του χειμώνα. Περίοδος ανθοφορίας από Απρίλιο-Ιούλιο.

Οι καρποί είναι επίπεδοι περιστρεμμένοι σαμάρες, έχουν μεγάλη φυτρωτική ικανότητα και οδηγούν στο να εξαπλώνεται το φυτό αυτό σαν ζιζάνιο, γι’ αυτόν το λόγο προτείνεται η φύτευση μόνο αρσενικών φυτών. 

Όλα τα μέρη του βρωμόδεντρου, περισσότερο όμως τα φύλλα, αναδίδουν μια πραγματικά απαίσια μυρωδιά, κάτι πολύ πικρό, χόρτο και ξηρό καρπό, που παρομοιάζεται με χαλασμένα φιστίκια ή κάσιους.

Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα
Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα
Τοξικότητα:

Το φυτό είναι πιθανόν δηλητηριώδη. Τα αρσενικά άνθη έχουν αλλεργιογόνο γύρη, αναφέρεται ότι κηπουροί που ήρθαν σε επαφή με τις οπές των δέντρων απέκτησαν εξανθήματα.

Η οσμή του φυλλώματος είναι έντονα δυσάρεστη και μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο και ναυτία, ρινίτιδα και επιπεφυκίτιδα ενώ η γύρη μπορεί να προκαλέσει αλλεργική ρινίτιδα. Τα φύλλα είναι τοξικά για τα κατοικίδια ζώα.

Η βρωμοκαρυδια σαν μελισσοκομικό φυτό:

Οι μέλισσες επισκέπτονται τα άνθη της βρωμοκαρυδιάς για τη συλλογή νέκταρ με αποτέλεσμα το μέλι να αποκτά άσχημα γεύση και οσμή τα οποία όμως ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα εξαφανίζονται.

Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα καρπος
Ailanthus altissima Αΐλανθος Βρωμοκαρυδιά Βρωμούσα καρπος

Βρωμοδεντρα και Θεραπευτικές ιδιότητες:

Το δέντρο δεν χρησιμοποιείται συχνά στη δυτική βοτανοθεραπεία, αν και είναι πιο δημοφιλής στην Ανατολή. Χρησιμοποιούνται διάφορα μέρη του φυτού, ο φλοιός όμως είναι το μέρος που χρησιμοποιείται συνηθέστερα – ωστόσο, περιέχει ένα γλυκοσίδιο που δεν έχει ερευνηθεί πλήρως και έτσι θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή.

Η ρίζα και ο φλοιός του κορμού είναι αντισπασμωδική, στυπτική, πικρή, καρδιακή κατασταλτική, διουρητική, εμετική, αντιπυρετική, αντιερεθιστική και ανθελμινθική δράση.
Το δέντρο χρησιμοποιείται σε ομοιοπαθητικά φάρμακα για τη θεραπεία καρκινικών όγκων.

Οι χημικές ενώσεις που είναι γνωστές με το όνομα κουασσινοειδή (quassinoids) έχουν εντοπισθεί και σε άλλα είδη της οικ. Simarubaceae και σε αυτά αποδίδονται θεραπευτικές ιδιότητες όπως η καταπολέμηση όγκων και η δράση τους ως ανθελονοσιακά, αντιφλεγμονώδη, εντομοκτόνα, αμοιβαδοκτόνα και ζιζανιοκτόνα.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Βρωμοκαρυδια καταπολεμηση

Στην Ελλάδα ο αείλανθος φυτεύτηκε για πρώτη φορά στον Εθνικό Κήπο (τότε Βασιλικό) από το Βασιλιά Όθωνα.

Το δέντρο μη έχοντας φυσικούς εχθρούς έχει εξαπλωθεί πολλοί γρήγορα σε βάρος των ενδημικών δέντρων.

Για να καταπολεμηθεί η εξάπλωση του βρωμόδεντρου πρέπει οι υπηρεσιες πάρκων και κήπων των Δήμων να ενημερωνουν το κοινό ώστε να αναγνωρίζει το φυτό, να απαγορευτεί η καλλιέργεια και διάθεση του φυτού από φυτώρια, να συνειδητοποιήσει το κοινό ότι το συγκεκριμένο φυτό πρέπει να ξεριζώνεται σε πολύ μικρή ηλικία και στη θέση του να φυτεύουμε κάποιο άλλο.

Βρωμοδεντρα αντιμετωπιση

Το φυτό είναι πιο εύκολο να καταπολεμηθεί όταν είναι στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης όταν είναι ακόμα πολύ μικρό, μερικών μηνών, με το να το ξεριζώσουμε.

Η συνεχής εκρίζωση και κοπή των δενδρυλλίων είναι η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος δεδομένου ότι δεν επιβαρύνεται το περιβάλλον με χημικές ουσίες.

Τα μεγάλα δένδρα είναι ανώφελο απλά να τα κόβουμε αφού σε ελάχιστο χρόνο θα έχουν ξαναφυτρώσει.

Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός:

Είναι φωτόφιλο είδος, με μικρές απαιτήσεις σε νερό, και εμφανίζει μεγάλη αντοχή στην αστική ρύπανση και τις χαμηλές θερμοκρασίες κάτω των -20ºC.

Αναπτύσσεται σε όλα τα εδάφη ακόμα και τα πολύ φτωχά. Έχει μεγάλη αντοχή στη ξηρασία που οφείλεται στην ικανότητα του να αποθηκεύει αποτελεσματικά το νερό στο ριζικό του σύστημα, το οποίο είναι πολύ επιθετικό και μπορεί να προκαλέσει καταστροφές σε θεμέλια και υπόγειες σωληνώσεις, όπως αποχετεύσεις, σωλήνες ύδρευσης ή καλώδια τηλεφώνου και παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.

Η Βρωμοκαρυδιά παράγει τοξικές ουσίες (κουασσινοειδή) που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη άλλων φυτών.

Πολλαπλασιάζεται εύκολα με σπόρους. Απλώνεται επιθετικά, τόσο από τους σπόρους του, που η ελαφριά κατασκευή που διαθέτουν, τους επιτρέπει να μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις, όσο και με μοσχεύματα.

Πηγή: https://bolko.wordpress.com, beesplants.blogspot.gr, el.wikipedia.org, www.pfaf.org, frontistesgis.gr

Follow Us

Σου αρέσει αυτή τη δημοσίευση; Μοιράσου το με φίλους!

Facebook
Pinterest
Twitter
Email
Click to rate this post!
[Total: 2 Average: 5]